(20.10.2005) Almanya´da ki Türklerin durumu

Almanya´da ki Türklerin durumu

Almanya´da yaklaþýk üç milyon Türk yaþýyor. Ama maalesef bu üç milyon insan yaþadýðý ülkede söz sahibi deðil. Bunun nedenlerinden biri eðitimsiz olmamýz. Nedendir bilinmez ama milletimiz „ilim“´e pek yanaþmýyor. Ýlim okumanýn tek nedeni “daha fazla para kazanmak” olunca, çoðu gençler okulu býrakýp iþ hayatýna atlamaya çalýþýyorlar. Tabiki buda sýnýrlý kalýyor.

Gençlerimizin durumunu göz önüne sürmek için en son araþtýrmalarýn sonuçlarýný (Kaynak: Eðitim ve Araþtýrma Bakanlýðý) ayrýntýlara girmeden analiz edelim. Yapýlan araþtýrmaya 20982 kiþi katýlmýþ. Bunlardan 89,3% Alman, 4,7% Türk, 2,1% Eski Yugoslavya´dan, 0,9% Ýtalyan, 0,6% Yunan, 0,3% Ýspanyol ve Portekiz ve 2% diðerleri.

Türklerin durumuna bakarsak, þu sonuç ortaya çýkýyor:

Okuldan diplomasýz çýkan (ohne Abschluss)

30,2%

Sadece Hauptschule diplomasý

35,2%

Hauptschule diplomasý ve meslek sahibi

19,6%

Sadece Realschule diplomasý

1,4%

Realschule diplomasý ve meslek sahibi

2,2%

Sadece FHR yada ABÝ diplomasý

0,5%

FHR yada ABÝ diplomasý ve meslek sahibi

0,6%

Üniversite diplomasý

1,4%

Evet bu tabela durumumuzu ve geleciðimizi gösteriyor. Neredeyse her üçüncü Türkün hiç bir diplomasý yok. Realschule diplomasý alamayanlar 85%. Üniversiteye gidipte kazananlar 1,4%. Araþtýrmaya göre en az üniversiteye gidenler Türkler. Ve, yazýk ama gerçek, diplomasýz olanlar en çok Türkler.

Eðer sadece Bayern´de ki öðrencilere bakarsak, tabelamýz þöyle oluþuyor:

Sonderschule

7,7%

Hauptschule

70,9%

Realschule

13,4%

Gymnasium

7,2%

Baþka okullar

0,8%

Buradada görüldüðü gibi öðrencilerimizin büyük bir çoðunluðu Hauptschule´ye gidiyor. Çok az sayýda gencimiz Gymnasium´a ve Sonderschule´ye gidiyor. Ýþ bulma meselesinde yabancýlarýn durumu zaten kötü olduðu için, bu tabloda müjde verici deðil.

Ve gelelim gençlerimizin iþ durumuna:

Ýþsiz

29,4%,

Ýþci (Arbeiter)

63,9%

Memur

3,6%

Serbest iþci (Selbstständig)

3,2%

Cevap vermeyen

4,4%

Buradada durum iç açýcý deðil. Vatandaþlarýmýzýn yaklaþýk üçde biri iþsiz. Tabi genel olarak Almanya´da iþsizlik oraný çok yüksek, fakat yine buda en yüksek Türklerde. Yani en çok iþsiz olan Türkler.

Para durumunuda ele alalým:

Geliri olmayan

1,6%

1250€ dan aþaðý geliri olan

50,2%

1250€ ve 2000€ arasý geliri olan

39,7%

2000€ ve daha çok geliri olan

4,1%

Tabi okul ve iþ durumumuzu gözden geçirdikden sonra böyle bir sonuç bekleniyordu. Enteresan olan almanlarýn 30,2% 2000€´dan daha çok geliri var. Bu bizim ve almanlarýn arasýnda ki maddi uçurumu çok iyi gösteriyor.

Sonuç: Tabi ki bu istatistiklerden yola çýkarak bir genelleme yapamayýz. Fakat yaþadýðýmýz ülkede söz sahibi olmak istiyorsak, isteklerimizin yerine getirilmesini istiyorsak ve milletimize hizmet etmek istiyorsak eðitimli olmamýz þart. En iyi okullara biz gitmeliyiz, en iyi diplomalarý biz almalýyýz. Hatta sýnýfýn en iyisi biz olmalýyýz. Ve bunlarý para için deðil, kendimizin ve vatandaþlarýmýzýn refahý için yapmalýyýz. Ýlme teþvik eden dinimiz gereðince bunu yapmak zorundayýz.

Unutmayalým, hedeflerde mütevazilik yapýlmaz. Her zaman en iyi olmaya çalýþmalýyýz. Olamasak bile, o yolda ölmüþ oluruz. Neden Türklerin sadece 1,4% üniversite diplomasý alýyor? Bu oran o kadar düþük ki, üniversiteye giden Türklerin sayýsýný parmaklarýnýzla hesaplayabilirsiniz.

Biz en iyisine layýk olduðumuzu düþünüyorum. Ve bunu gerçekleþtirmek için herkesin seferberlik etmesi gerekiyor. Ýyi bir okula gidip, diploma almak ilk hedef olmalý. Bizim diðer insanlardan farkýmýz mý var? Neden bir Alman için üniversite kolay olsunda, bizim için zor olsun? Böyle bir þey mümkün mü? Olmadýðýna göre yapacaðýmýz iþ belli.

Araþtýrmalara göre Türkiye´de bir insan günde ortalama 13 saniye kitap okuyor. Bu bir þaka deðil. Gerçeðin tam kendisi. Günde 5-6 saat televizyon izlenirken kitap okuma ortalamasý bir dakika bile deðil. Kahvehane sayýsý kitapcý sayýsýný geçiyor.

Kur´an-ý Kerim´e tam muhalif olan bu gerçeði deðiþtirmek bizim elimizde. Atalarýmýzýn tüm dünya´ya yaydýklarý ilim nurunu hatýrlayýp onlarýn izlerinden gitmek bize düþüyor.

Cemil Þahinöz

Yayýnlandýðý dergi: Ayasofya, Nr.14, 2005, s.28-29

Yayýnlandýðý gazete: Anadolu, Ekim 2005