O günahi islemedikce o kisi ölmez.

Hz. Âiþe’den (Radiyallahü Anh):

– Felâkete uðramýþ bir kadýn, kadýnlarýn bulunduðu bir topluluðun yanýndan geçti de, o topluluk bu kadýný alaya alýp gülüþtüler.

Bu hareketlerinden dolayý o kadýnlardan bir kýsmýnýn, ayný felakete uðradýðý görüldü.

(Edebü’l-Müfred)

---

Bir insanýn baþýna gelen felakete sevinmek, onu kýnayýp kötülemek, peygamberimiz tarafýndan menedilmiþtir. Nitekim bir hadis-i þerifte þöyle buyrulmuþtur:

– Kim bir din kardeþini (gizli iþlediði veya tevbe etmiþ olduðu) bir günah sebebi ile suçlarsa, o günahý iþlemedikçe o kimse ölmez.

(Tirmizî)