Bayram hadisleri

Enes bin Malik Radıyallâhü Anh anlatıyor:

“Cahiliye devrinde yılda iki gün vardı ki, halk o günlerde eğlenirdi. Resulullah Sallallâhü Aleyhi Vesellem Medine’ye gelince şöyle buyurdu:

“Sizin de eğleneceğiniz iki gününüz var. Allah, Cahiliye devrindeki o günlerin yerine size daha hayırlısını verdi. Onlar Ramazan ve Kurban Bayramı günleridir.” (Nesâi, İydeyn:1.)

Enes bin Mâlik Radıyallâhü Anhın anlattığına göre Resulullah Sallallâhü Aleyhi Vesellem, Ramazan Bayramı günü birkaç tane hurma yemeden bayram namazına çıkmazdı. (Buhari, İydeyn:4)

Cabir bin Abdullah Radıyallâhü Anh ise Resulullah Sallallâhü Aleyhi Vesellemin Bayram namazını şöyle anlatıyor:

“Bayram günü Resulullah Sallallâhü Aleyhi Vesellemle birlikte namazda hazır bulundum. Hutbe okumadan önce ezan okumadan ve kamet getirilmeden namaza başladı. Sonra Bilal’a dayanarak ayakta iken Allah’a karşı takva üzere bulunulmasını tavsiye etti. Allah’a itaate teşvik ederek halka vaaz ve nasihatte bulundu. Sonra yürüdü, kadınların bulunduğu tarafa gelince onlara vaaz ve nasihatte etti.” (Müslim, Salâtü’l-İydeyn:4.)

İbni Abbas Radıyallâhü Anhümâ anlatıyor:

Resulullah Sallallâhü Aleyhi Vesellem, Ebu Bekr, Ömer ve Osman ile birlikte Ramazan Bayramı namazında hazır bulundum. Bunların hepsi de namazı hutbeden önce kıldırır, sonra da hutbeyi okurlardı.

“Bir defasında Resulullah Sallallâhü Aleyhi Vesellemın hutbeden sonra minberden aşağıya indiğini cemaatın dağılmaması için eliyle oturun işareti yaptığını görür gibiyim.

Sonra yanında Bilâl olduğu halde, erkeklerin saflarını yara yara kadınların bulunduğu yere geldi. Resulü Ekrem:

“Ey Peygamber! İnanmış kadınlar, Allah’a hiçbir şeyi ortak koşmamak, hırsızlık yapmamak, zina etmemek, çocuklarını öldürmemek, elleriyle ayakları arasında bir iftira uydurup getirmemek, iyi işi işlemekte sana karşı gelmemek hususunda sana biat etmeye geldikleri zaman, biatlarını kabul et ve onlar için Allah’tan mağfiret dile. Şüphesiz Allah, çok bağışlayandır, çok esirgeyendir.” (Mümtehine Suresi, 12) ayetini okuduktan sonra kadınlara:

“Sizler bu biat üzere sabit misiniz?” diye sordu.

“İçlerinden kim olduğu bilinmeyen bir kadın:

“Evet; Ey Allah’ın Resulü” dedi.

Diğerleri cevap vermedi. Bunun üzerine Resulullah Sallallâhü Aleyhi Vesellem, “Öyle ise sadaka verin” buyurdu.

Bilâl elbisesini yayarak, “Babam, annem size feda olsun! Haydi gelin atın” dedi.

Onlar da halkalarını, yüzüklerini Bilâl’in elbisesi içine atmaya başladılar.” (Müslim, Salâtü’l-İydeyn:1)

“Bir def’a Mina günlerinde (yani Kurban bayraminin ilk üç günlerinden birinde) Resulullah Sallallâhü Aleyhi Vesellem yanıma girdi. Karşımda Buâs ezgilerini def çalarak okuyan iki kız vardı. Yatağına uzanıp yüzünü çevirdi.

“Derken Ebu Bekir girdi: ‘Bu ne hal? Resulullahın yanında şeytan çalgıları mı?’ diyerek beni azarladı.

“Bunun üzerine Sallallâhü Aleyhi Vesellem ona dönüp: ‘Onlara ilişme’ diye buyurdu.

“Babamın zihni başka bir şeyle meşgul olunca kızlara işaret ettim onlar da çıktılar...”

Buhari’nin rivayetine göre Muhammed Sallallâhü Aleyhi Vesellem, “Onlara ilişme” dedikten sonra “Her kavmin bayramı vardır, bu da bizim bayramımızdır” ya da “Bu günler bayram günleridir” diye eklemiştir. (Müslim, İydeyn: 16-22, Buhârî, İydeyn: 25.)

Bir bayram günü Sudanlılar kalkan ve mızrak oyunu oynayıp raksederken Resulullah Sallallâhü Aleyhi Vesellem on*ları gördü, Hz. Âişe’nin bu oyunu seyretmesine izin ve*rdi.

Hz. Âişe Radıyallâhü Anhâ bu durumu şöyle anlatıyor:

“Habeşliler gelerek raksetmeye başlayınca Resulullah Sallallâhü Aleyhi Vesellem beni çağırdı. Ben de gelerek başımı onun omuzuna dayadım. Habeşlilerin oyununa bakmaya baş*ladım. Nihayet onlara bakmaktan ilk vazgeçen ben ol*dum.”

Hatta böyle bir oyunda Resulullah Sallallâhü Aleyhi Vesellem Habeşli*lere, “Haydi bakalım Efrideoğulları göreyim sizi!” bu*yurarak bir teşvikte de bulunmuştu.

Öyle ki, böyle bir ekibi görünce taşlamak sûretiyle onlara engel olmak isteyen Hz. Ömer’e (r.a.) Resulullah Sallallâhü Aleyhi Vesellem,

“Bırak onları, yâ Ömer!” diyerek teskin etmişti. (Müslim, Îydeyn: 18-22.).