(12.11.2012) Gençlik Daireleri ve koruyucu Türk aileleri

Gençlik Daireleri ve koruyucu Türk aileleri

Avrupa genelinde devletlerin kurumu olan gençlik daireleri ailelerde herhangi bir sorun olduğunda çocukları veya gençleri kendi ailelerinden alıp başka koruyucu ailelere verebiliyorlar. Genelde şiddete yönelik sorunlarda veya ailenin çocuğa zarar verdiği düşüncesinde evlatlar ailelerden ayırabiliniyor. Devlet bu çocuklara sahip çıkmak adına onları koruyucu ailelere veriyor.

Elbette bu sadece alman aileler için geçerli değil. Gençlik daireleri türk çocuklarını da ailelerinden alıp, farklı ailelere veriyor. Avrupa geneline baktığımızda yaklaşık 4000 türk çocuğu kendi ailelerinden alınıp koruyucu ailelere verilmiş. Koruyucu ailelere verilen çocukların %57’sinde bedensel problemler, %47’sinde dil ve konuşma problemleri, %84’ünde davranış bozuklukları tespit edilmiş.

Maalesef türk koruyucu aileleri neredeyse yok kadar az olduğu için bu çocuklar yabancı ailelere veriliyor. Ve asıl sorun burada başlıyor.

Türk ve müslüman kültürüyle yetişen bu çocuklar koruyucu aileye verildiklerinde büyük bir kimlik krizine giriyorlar. Yaşadıkları kültür çatışması kendilerini çelişkilere sürüklüyor. Din, dil ve kültür farklılıklarına birde eğitim anlayışının da farklı olması eklenince, bu çocuklar ileride de sıkıtılar çekiyorlar. Netice itibariyle koruyucu aile çocuk için koruyucu değil daha da zarar verici olmuş oluyor.

Bu sıkıntıyı gençlik daireleri kendileri de sık sık dile getiriyorlar. Yaptığımız toplantılar veya kendilerine verdiğimiz türk ve müslüman kültürü hakkında seminerlerde bu kurumlarda çalışan görevliler koruyucu türk ailelerini bulamadıklarını ifade ediyorlar. (Ek bilgi: Bu elemanlar kendileri de doğal olarak türk ve müslüman kültürünü bilmedikleri için, aileler ile irtibata geçildiğinde ciddi sıkıntılar yaşanıyor. Örf ve adetleri yanlış değerlendirip, aileyi takibe alabiliyorlar. Bu bağlamda kendilerine konuyla ilgili seminerler verilmeli.)

Bu nedenle türk koruyucu aile sayısının artması gerekiyor. Acilen bu konulara değinmek gerekiyor. Dernekler ve STK´lar bu konuyla ilgili vatandaşları bilinçlendirmeli. Aynı zamanda gençlik daireleriyle beraber ortak çalışmalar yapılmalı.

Koruyucu aile olabilmek için kriterler hiç de zor değil. Mekanı ve maddi durumu müsait olan, geçmişte yasadışı işlemlere bulaşmamış olan aileler kolaylıkla koruyucu aile olabilirler. Üstelik koruyucu olarak aldıkları çocuğun masrafını da elbette devlet karşılıyor.

Bunun dışında bir adım daha geriye atarsak, ailelerimizin bu durumlara düşmemeleri için çaba vermemiz gerekiyor. Yani sorunu kökünden halledebilmek için çocuk eğitimi, çocuk psikolojisi hakkında bilinçlenmeye yönelik faaliyetler yapılmalı. Avrupa´nın değişen şartlarına ayak uydurabilmek için çocuk eğitim yöntemlerini de tekrar gözden geçirmekte fayda var.

Cemil Sahinöz, Moral Haber, 12.11.2012

http://www.moralhaber.net/makale/genclik-daireleri-ve-koruyucu-turk-aileleri-sorunu/