Çocuklarýmýz Ýlahi bir emanettir

Çocuklarýmýz Ýlahi bir emanettir

Çocuklarýn kendilerine mahsus hususi dünyalarý, geniþ hayalleri vardýr. Kalpleri henüz günah kirleri ile sâfiyetini kaybetmemiþtir. Ruhlarý bembeyaz bir kâðýt gibi her türlü nakýþý iþlemeye müsaittir. Gözlerini dünyaya yeni açan bu masum varlýk, bize en büyük Ýlahî bir emanettir. Bu emaneti ihmal etmek ise en büyük hýyanettir!..

Çocuk, daha erken yaþlarda çevresini taklitle hayata baþlar. Taklit ettiði þeyler ne kadar mükemmel, ne kadar Ýslamî yaþayýþa uygun olursa, edineceði alýþkanlýklar da o derece mükemmel ve Ýslamî olur.

Doðan çocuðun kulaðýna ezan okumanýn sünnet oluþunda derin hikmetler vardýr. Bu belki telkinde ilk merhaledir.

Ailenin Ýslamî bir hayat yaþamasý, çocuðun yetiþmesinde en tesirli unsurdur. Bu hususu dikkate alarak ebeveynin, küçük de olsa þahsî kusurlarýný çocuklarýndan gizlemesi, onlara kötü örnek olmamasý gerekir. Misafir kabul etmek istemediði zaman çocuðuna, "Kapýya git, babam evde yok, de." diyen baba, evladýný yalancýlýða ve sahtekârlýða alýþtýrdýðýnýn farkýnda mý?.. Çocuk terbiyesi hususunda baþvurulmasý gereken yollarý þöylece sýralamak mümkündür:

Çocuða daha küçük yaþlarda yavaþ yavaþ birtakým dinî telkinler yapýlmalýdýr. Allah ve Peygamber sevgisi çeþitli vesilelerle kalbine yerleþtirilmelidir. Bunu temin etmek için imanla ilgili vecize ve metinler ezberletilebilir. Bunlar hayat boyunca çocuðun ruhunda derin izler býrakýr.

5-6 yaþýndan itibaren Kur'an-ý Kerim öðretilmeye baþlanmalý, bazý sûreler ezberletilmelidir.

7 yaþýndan itibaren dinin amelî vecibeleri öðretilmeli, tatbikine gidilmeli. Bunun baþýnda namaz gelir.

Bugün çocuklarýn elinde dolaþan kitaplar, Ýslamî terbiye ve ruhtan çok uzak, ahlaksýzlýðý, anarþiyi teþvik eden eserlerdir. Bunlarýn yerine Ýslamî kahramanlýk destanlarý, mertlik, fedakârlýk gibi ulvî duygularý telkin edecek eserler verilmelidir. Çocuk okumalý ki soru sorsun.

Çocuðun hareket tarzý üzerinde arkadaþýn mühim tesiri malumdur. Ýyi örnek olabilecek çocuklarla gezmeli, oynamalý. Bazen iyi bir arkadaþ; ana-baba, öðretmen kadar hatta daha fazla gençlerin hayatýna müessir olur.

Çocuðun yaþý biraz ilerleyince ona bir þahsiyet vermek gayesi ile konferanslara, dinî sohbetlere götürmekte fayda vardýr.

Çocuðu dövmek, onu terbiye etmek yerine onu ya aptallaþtýrýr ya da korkunç bir adam haline getirerek isyan etmesine sebep olur. Zaten ileride iþe yarayacak olan çocuk yaramaz olur. Yaramaz olmasý zekâsýnýn alametidir. Çocuk masumdur. Hayýrsýz çocuk yoktur. Allah hayýrlý ana-baba versin.

Babam okula gidip öðretmenlerimle konuþmak istemezdi. Ben sýnýfta kalýnca kýzdý, baðýrdý, çaðýrdý. Halbuki ben okula baþladýðým andan itibaren babam okula gelip sýk sýk durumumu sormalýydý. Baþarýsýzlýðýmýn sebebini öðrenmeliydi. Bütün öðretmenler zekâmý överlerdi; amma ben ders çalýþmýyordum. Babam neden ders çalýþmadýðýmýn sebebini öðrenmeliydi. Bir komþumuz vardý. Çocuðuna okulda bir problem sormuþlar: "Çözemedik. Yardým edin." diye aðlayarak yalvarmýþtý kadýn. Çocuða anlattým nasýl çözeceðini. "Ne zaman istersen gel." dedim. Dikkatimi çekmiþti. Anne-baba çocuklarýna yardým edemeyince üzülmüþlerdi. Yardým edecek adamý arayýp bulmuþlardý.

Çocuk baskýyý sevmez. Torunlarýma tek söylediðim, "Ýnþallah siz Ýslam'a hizmet edeceksiniz." "Ýnþallah!" diyorlar. Baþka ne desem "Ýnþallah." demezler. Ýnsanlarýn en gururlusu çocuklardýr. Çocuða "Sus be!" diye baðýrsam öyle aðlar ki... Niye? Gururu incindi... Kundaktaki çocuða bile annesi sert baksa, çocuk aðlar. Bir gün kýzýmla pazara gitmiþtik. "Kýzým elini ver, kaybolursun." dedim. "Niye kaybolayým? Ben yolumu biliyorum!" diye baðýrdý. Biraz sonra dedim ki, "Kýzým elimi tut. Ben buralarý bilmiyorum. Sen biliyorsun. Kaybolmayayým." Çocuk hemen elimi tuttu. Ýþte oldu!

"Uslu ol, yaramazlýk yapma." diyorlar. Onlar mý çocuk, biz mi? Aðacý diktik. Sonra, "Yahu aðaç, hadi meyve versene." desek, itsek, tekmelesek, aðaç kurur. Fidan parmak kadar boyda, "Meyve vermedi." diyorlar. Ahmaklýk... Çocuk bu!.. Biz neci oluyoruz da Allah'ýn planýný deðiþtirmeye kalkýyoruz?

HEKÝMOÐLU ÝSMAÝL

Zaman