Severseniz, uzmaný olursunuz!

Severseniz, uzmaný olursunuz!

Risale-i Nur’larda dikkatimi çeken bir husus var; Risale-i Nur, her zaman her yerde kapýsýný herkese açmýyor. Bir hocamýz, Arapçayý, Farsçayý biliyor, dolayýsýyla Osmanlýca onun için çok basitti. Risale-i Nur’larýn yüzde altmýþý Arapça ve Farsçadýr.

Benim gibi kimseler, onu anlamak için kendisini yetiþtirmek zorunda kalmýþtý, öte yanda gerçekten hoca olan bir kimse Risale-i Nur’u okuyor, ama ‘anlamadým’ diyor, kitabý bize uzatýyor. Her kelimeyi anlýyor fakat dersin topladýðý manayý, o toplayamýyor. O zaman anlýyorum ki o þahýs, Risale-i Nur’lara tenkit yönünden yaklaþmýþ ve kapýlar yüzüne kapanmýþ.

Risale-i Nur’u anlamýyor muyuz, anlamak mý istemiyoruz? Belki anlamak istemiyoruz… Halbuki derslerde yedi yaþýndan yetmiþ yaþýna kadar pek çok kimse bulunuyor, memnun kalýyor ki devamlý geliyor. On yaþýndaki bir çocuk ya da kelimeleri tam anlayamayan bir genç “Ben bu dersten bir þey anlamadým” derken, hemen ilâve ediyor: “Ama hoþuma gitti, yine geleceðim.” Demek ki bu derin ruh, çocuðun ruhuyla bütünleþmiþ. Zaten asýl olan da budur. Ruh, Allah’ýn hayat sýfatýndan olduðundan, çok geniþ bir sahayý içine alýr.

Bir insanýn her þeyi anlamasý mümkün olmayabilir. Anlamadýðý halde Risale-i Nur’a taraftar olsa, o kitabýn, o âlimin atmosferine girmiþ olur.

Hangi ilim olursa olsun, bir ilim kime kapýlarýný açmýþsa o insan o ilimde ileri gider. Þimdi bilim diyorlar. Her bilimde bir uzman varken, bir insan canýnýn istediði bilimde uzman olamýyor. Ýsterseniz deneyin. Fizikte, divan edebiyatýnda, uzman olabilecek kaç kiþi gösterebiliriz? Fakat bir sýr var; SEVERSENÝZ UZMANI OLURSUNUZ!

Bunu ben kendi hayatýmda çok denemiþimdir. Sevdiðim bilim, beni sevdi. Diðerlerinden sanki uzaklaþtým.

Risale-i Nur’lar çok önemli kitaplardýr. Anlamak için uðraþmak lazým, uðraþmak için sevmek lazým. Ne söylenmiþse ispatlayan, kara noktalarý tek tek aydýnlatan, günümüzün sorularýna cevap veren bir ilim hazinesidir O…

Risale-i Nur’da iman, beyinden geçip kalbe gider. Akýlla vahyi bütünleþtiren Risale-i Nur’da herkesin sorusuna cevap vardýr. Bu cevaplarý herkes bulabilir mi?

Risale-i Nur anlatýlamaz, anlaþýlýr, yaþanýr. Ýnsan her bildiðini anlatamýyor, kelimeler yetmiyor. Bazen söz, onlara ulaþamaz.

Risale-i Nur’lar, hapishanedeki mahkumlarýn içtiði sigara paketlerine yazýldý. Üstad hiç uyumaz, aðaçlarýn üstünde oturur, talebelerine yazdýrdýðý yazýlarý tekrar tekrar okur, düzeltirdi. Üstad’ýn okumadýðý hiçbir Risale yayýnlanmadý. Hepsini kelime kelime okumuþtur.

Ben Risale-i Nur’dan ayrýlmadým. Ömrümün kalan kýsmýný, Risale-i Nur’u anlamaya çalýþarak geçirmeyi Allah’tan istiyorum…

HEKÝMOÐLU ÝSMAÝL

Zaman

29.07.2006