Ben senden razýyým sen de benden razý ol

Ben senden razýyým sen de benden razý ol

Bediüzzaman Hazretleri’nin Ýhlâs ve Uhuvvet risalelerinde ele aldýðý meseleler, iman ve Kur’an’a hizmet eden insanlar için su, ekmek ve hava kadar önemlidir.

Þayet insan kendisini koþturanýn Allah olduðuna, aksine ihtimal vermeyecek bir kesinlikte inanmasýna vesile olacak ihlasa sahip deðilse, Allah yolunda koþar durur da yine þirkten kurtulamaz. Bu bakýmdan ihlâs çok önemlidir. Ýhlâsý dile getirip, ihlâs melodisini söyleyecek insanda bir latife vardýr ki, o latife diliyle insan Cenab-ý Hak’tan ne isterse, Allah onu lütfedip verir.

Mesela, bir uçak kazasý oluyor, uçak buzlarýn içine düþüyor. On-oniki saat sonra buzlarýn içinden insanlar diri olarak çýkarýlýyor. Bir zelzele oluyor, on gün sonra bir adamý taþlarýn altýndan diri olarak çýkarýyorlar. Çok defa bu insanlarýn, “Orada sebepler tamamen tükenmiþti, beni kurtarmasý için Rabbime teveccüh ettim” dediklerini duyuyoruz. Çok vak’alar vardýr ki, insan kýrýk kalbiyle Allah’a teveccüh etmiþ, “Ya Rabbi, ya Rabbi” demiþ ve Kudreti Sonsuz’un “Lebbeyk” sesiyle sahil-i selamete çýkmýþtýr. Ýhlâsta iþte böyle bir kuvvet vardýr.

Günümüzde insanlýðýn yararýna iþ yapan, dünyanýn her tarafýndaki muhtaç insanlara koþan, açlýkla kývranan coðrafyalara bir Hýzýr gibi yetiþen insanlarýn en birinci hareket noktasý bu ihlâs düþüncesi olmalýdýr. Onlar her yaptýklarý hayrýn ardýndan, “Biz, Allah rýzasý için insanlýða hizmet ediyoruz; Rabbimizin hoþnutluðunu kazanamayacaksak, kendilerine hizmet götürdüðümüz insanlarýn dualarýný alýp, rýza dairesini geniþletemeyeceksek, Rabbimiz bizim hakkýmýzda; “Ben senden razýyým, sen de Benden razý ol” demeyecekse, bütün bu yapýlanlarýn hiç bir manasý yoktur.” diye düþünmelidirler. Yaptýklarý her iþte ihlâsý kazanmak ve sadece Rabb’in rýzasýný gözetmek, semere ve meyveyi de ahirete býrakmak durumundadýrlar. Bu, inanan insanlarýn düþünce sistemlerinin ruhu ve esasýdýr.

Fethullah GÜLEN

Zaman - Kürsü

23.06.2006