Dýþiþleri Bakaný Ahmed Bey´in iþine son verilsin mi ?

[Gast]

Bu kararý vermeden önce, önce hep birlikte tanýyalým Ahmed Davutoðlunu. Sonra hep birlikte karar verelim iþine son verilip verilmemesine. Ahmed Davutoðlu 1959´da dünyaya gelmiþtir. Ekonomi ve Siyaset bölümünü Boðaziçi Üniversitesinde okumuþ oradan da mezun olmuþtur. Ayný zamanda Boðaziçi Üniversitesinde çalýþmýþ ve oradan da 1999 yýllýnda Profesör olma ünvanýný elde etmiþtir. „Strajetik Derinlik“ adlý kitabýn yazarýdýr, Ahmed Davutoðlu. Yýl 2009 Dýþiþleri Bakanýmýz Sayýn Ahmed Davutoðludur. Kendisini tebrik etmeden, kendisine iþ hayatýnda baþarýlar dilemeden önce, bir de medeni durumundan bahsetmek istiyorum.

 

Ahmed Davutoðlu evli ve 4 çocuk babasýdýr. Ailesiyle olan iliþkisini bilmediðimizden bunun hakkýnda pek bir þey yazamýyacaðim. Fakat geçenlerde Sayýn Baþkanýmýz Tayyip Erdoðan´a bir þikayet mektubu yazýlmýþ.Hacer Davutoglundan. Türkiye Cumhuriyeti Sayin Ahmed Davutoglu´nun iþinden pek memnun, tek memnun olmayan ise kýzý Hacer´dir.

 

Sitem dolu Mektubun´a küçük Hacer þunlarý yazmýþ:

 

„...Ben düþünürüm, galiba babam belinde silahlý, kulaðýnda kulaklýk olan adamlarý daha çok görür. Bunu ona söylediðimde hiç sevemediðim bir þey söyler. Ne mi? Senin geleceðin için, sizin için, der ve güler. Neden böyle. Kýzarým. Neden mi? Güzel, söyleyeyim. Bence þöyle, 'Boþver, bu benim geleceðim, onun deðil.' Ama haksýzým. Ben onun çocuðuyum, sadece ben deðil bütün dünya çocuklarý. Babam hiç ayrým yapmaz. Bence þöyle demeli, Kötü olsun, iyi olsun, düþmaný olsun dost olsun, o yarýnýn çocuðu. Bence böyle demeli. Neyse yatacam, güle güle. Hacer Büke Davutoðlu...“

 

Evet, minik Hacer kocaman yüreðiyle bu anlamlý sözleri kendince ifade etmeye çalýþmýþ, çok da güzel ifade etmiþ. Bu sadece Hacerler´in deðil bu belkide Ayseler´in, Fatmalar´ýn, Aliler´in sorunu.

Bu Mektubu yazarken belkide Hacer tüm çocuklarý düþünerek yazdý.

 

***

 

Neydi Hacer gibilerinin istekleri ?

 

Ýlgi...Sevgi...

Istedikleri sadece ilgi ve sevgiydi. Verilen biraz ilgi, onlarýn kalbini feth etmeye yeterliydi. Anne babalar belkide buna pek deðer vermesede, þunu unutmamalýdýrlar ki yüce dinimiz Islâm buna çok fazla önem ve deðer vermiþtir. Yine örnek alacaðýmýz þahsiyet Peygamber Efendimiz (s.a.v)´dir. Çünkü biz biliyoruz ki, þefkat timsali Peygamber (a.s) hiç bir zaman çocuklara karþý ilgisiz kalmamýþtýr. Aðladýklarýn´da onlara karþý ilgisiz kalmamýþ, kimi zaman onlarla oyun oynamýþ, bazen devesine bindirmiþ bazen ise mübarek omuzlarýnda taþýmýþtýr. Çocuklarý büyüklerden asla ayýrt etmemiþ, gördüðü yerde onlara da selam vermiþtir. Hastalandýklarýnda da bizzat kendisi ziyaret etmiþ, asla unutmamýþtýr. Kýsacasý „çocuklara“ deðerli vaktini ayýrmýþtýr.

 

Bizde onu örnek alalým mý ne dersiniz ? Bunu bir görev olarak görmeliyiz. Yada daha en güzeli, çocuðumuzun hakký olarak. Nasil ki bizim çocuklarýmýz üzerinde hakkýmýz var ise, onlarýnda ana-baba üzerinde haklarý vardýr.

 

Çocuklar çok fazla ilgi beklemezler aslýnda. Sadece dakikalarýnýzý feda etmemiz yeterli olacaktýr eminim. Iþden evinize döndüðünüzde, çocuðunuzla geçireceðiniz bir kaç dakika. Belki bir oynunla, belki bir þakalaþmayla. Yada kucaðýnýza alýp baþýný okþamayla. Yeri geldiðinde çocuklarla „çocuk“laþmak. Peygamber (a.s) buyuruyor; „Çocuðu olan onunla çocuklaþsýn“. Yeri gelsin babalar çocuklarýyla yerlerde oynasýn. Yeri gelsin çocuðun maskarasý olsun. Yeri gelsin þakalar yapsýn çünkü Peygamber (a.s)´da çocuklarla þakalaþmasýný severdi. Hz. Enes (r.a) hatta bu konuda þöyle buyurmuþtur: „Resûlallah çocuklarla þakalaþmada insanlarýn en önde olanýydý“.

 

***

 

Þimdi tekrar soruyorum, Sayýn Ahmed Davutoðlu´nun iþine son verilsin mi ?

 

Biz iþinden memnunuz, verilmemesin´in taraftarýyýz. Ama Hacer´in sitemine kulak verilmesini istiyoruz. Ve Hacer gibi daha nicelerin. Sayin Ahmed Davutoglu, bu siteme kulak vermiþ olacak ki, Konya´ya ailesini de alýp gitmiþtir ve Hacer´in elini gezi boyunca hiç býrakmamýþtýr.

 

Bakanýmýz, duyarlý davranmýþtýr. Onu Tebrik ediyor, iþ hayatýnda aile hayatýnda baþarýlar diliyoruz.

 

Sevgiler