Kosturma (Kostroma) Ziyareti : Volga'nýn Efendisi

[Webmaster]

VOLGA’NIN EFENDÝSÝ’NE ...

 

 

 

Günlerden Cuma idi. Sabah dokuzda, Moskova’dan yola çýktýk.

 

Üstümüzde, arza yakýn duran bembeyaz bulutlar var.

 

Ardýnda, semanýn berrak ve derin maviliði.

 

Yolumuzun her iki yanýnda yükselen ve hiç bitmeyen yemyeþil, kesif ormanlarýn arasýnda gittik.

 

Semadan, zaman zaman dökülen yaz yaðmurlarýyla yýkanan,

 

tertemiz ve geniþ caddelerde aktýk.

 

 

 

Ve tam Cuma saatinde KOSTURMA mescidine vardýk.

 

Biz içeriye girerken, nur yüzlü bir imam hutbeyi okuyor.

 

Rus dilinde akýp giden nurlu ifadeler, bildik bir musiki gibi, Rusça bilmeyenlerin dahi kalplerine doluyor.

 

Kalabalýðýn meraklý bakýþlarý arasýnda yerlerimizi aldýk.

 

 

 

Önde imam Mirza Efendi ve hemen ardýnda

 

Abdullah Aðabeyimiz olmak üzere saflara dâhil olup Namaza durduk.

 

 

 

Çevremizde, bizimle omuz omuza namaza duran bu insanlar, yýllar evvel Üstadýmýzýn esaret ýstýrabýna bir nebze de olsa derman olan mübarek insanlarýn torunlarýydý.

 

 

 

Evet, 90 yýl evvel, Tatar mahallesinin eþrafý, Rus askeri makamlarýna müracaat etmiþler ve BEDÝÜZZAMAN’A biz kefiliz, Onu bize verin demiþlerdi.

 

 

 

Dindarlýðýna ve bambaþkalýðýna þahit olduklarý bu insana, muhabbet ve hürmet beslemiþler ve O’na kefil olmakla, aslýnda büyük bir mesuliyet üstlenmiþlerdi.

 

 

 

Artýk BEDÝÜZAMAN, Tatar camiinde kalýyordu. Orada yalnýzlýk içinde ikamet ediyor, vakitlerini ibadet, tefekkür ve dua ile geçiriyordu.

 

 

 

Tatar mahallesinin mübarek insanlarý, camilerine imam bulmuþ olmanýn sevincini yaþadýlar. Onun arkasýnda namazlar kýldýlar.

 

Bu bahtiyar insanlar, asrýn imametine giden meþakkatli yolda,

 

KOSTURMA’NIN bir kilometre taþý olduðunu belki hiç biz zaman bilemediler.

 

 

 

Onlarýn gözünde BEDÝÜZZAMAN, Mübarek bir Âlim, sýra dýþý bir þahsiyet ve ayný zamanda esir bir kumandandý.

 

 

 

Tatarlar, bütün Türk zabitlere Efendi diyorlardý.

 

Fakat bu Efendi, diðerlerine o kadar uzak ve o kadar baþka idi ki, kamptaki karavanadan yemek yemeyi ve kalabalýklar arasýndaki malayani sohbetleri terk ediyor, Volga kenarýnda, mütevazý mescitteki yalnýz hayatý tercih ediyor...

 

 

 

Böylece artýk O, herhangi bir efendi deðil, Volga’nýn Efendisi oluyordu.

 

 

 

BEDÝÜZZAMANIN mescidi, eskiden sahilde imiþ

 

1780 senesinde inþa edilmiþ. Komünist ihtilalciler, 150 yýl hizmet gören bu güzel camiyi 1930 yýlýnda kapatýp sinema yapmýþlar. Eðlence yeri olarak 23 sene daha ayakta kalan tarihi bina, 1953 yýlýnda hükümetçe tamamen yýktýrýlmýþ.

 

 

 

Camisiz geçen 65 yýldan sonra, Tatar cemaatinin gayretleri sonucu hükümet, 1995 senesinde, þimdiki köhne binayý mescit olarak tahsis etmiþ.

 

 

 

Þimdi tahsis edilen binanýn, gene eski bir sinema binasý olmasý da, Kaderin bir cilvesi olsa gerek.

 

 

 

KOSTURMA Müslümanlarýnýn dernek baþkaný Hasan Hazret;

 

Kader intikamýmýzý aldý diyor.

 

 

 

Bu köhne yapýnýn hemen yaný baþýnda ise yeni ve büyük caminin temelleri atýlmýþ.

 

 

 

Adý: BEDÝÜZZAMAN SAÝD NURSÝ CAMÝÝ

 

 

 

BEDÝÜZZAMAN’IN yeni Camii, eskisi gibi þehrin kenarýndaki nehir boyunda deðil, Þehrin tam merkezinde, burada yükselecek.

 

 

 

KOSTURMALI Müslümanlar, sevgili misafirlerinin, Volga’nýn Efendisinin adýný, bu camide yaþatmak istiyorlar.

 

 

 

Cumayý müteakiben sahile gittik.

 

Eski mescidin yeri, merkeze 15 dakika mesafede,

 

Volga nehrinin hemen kenarýnda ve nehir seviyesinden 8 metre yüksekte duruyor.

 

 

 

Volga, hemen önümüzde bir deniz gibi akýyor. Nehrin azameti, buradan bakýnca daha iyi anlaþýlýyor. Karþý sahile olan mesafemiz Ýstanbul boðazýndan daha geniþ.

 

 

 

Þimaldeki Valday tepelerinden doðan bu bereketli nehir 3700 kilometre boyunca, havzasýna bereket taþýdýktan sonra, Hazar denizine dökülüyor.

 

 

 

Volga, yazda gemilere, kýþta umum vesaite yol olurmuþ.

 

Rusya’nýn hayat ekseni imiþ...

 

 

 

KOSTURMA, bu eksendeki þehirlerden sadece biridir.

 

Ýklimi yazda serindir, kýþta ise dondurur.

 

 

 

Yazda aydýnlýk gecelerin, kýþta loþ, karanlýk gündüzlerin þehridir.

 

 

 

Volga’nýn Efendisinin 2.5 yýl zamanýný verdiði þehirdir.

 

 

 

Bu zaman, sýradan bir zaman deðil, BEDÝÜZZAMAN’IN ZAMANIDIR!

 

 

 

Ve biz þu anda O’nun, KOSTURMA’daki uzlet sahilindeyiz;

 

O’nun yýkýlmýþ camisinin yerinde, serin rüzgârlar esiyor.

 

O’nu gören son þahit! bir Ayþe Teyze varmýþ.

 

Görmeyi umuyorduk, göremedik.

 

 

 

101 yýl yaþadýktan sonra, yakýnda vefat etmiþ.

 

 

 

Artýk O’da, arkamýzdaki, Volga’ya nazýr Müslüman mezarlýðýnda yatýyor.

 

Týpký, Volga’nýn Efendisine cemaat olmuþ, diðer müminler gibi.

 

Yüreðimiz burkuluyor.

 

 

 

Önümüzde nehir, yanýmýzda enkaz, arkamýzda mezar var.

 

BEDÝÜZZAMAN’A hüzünler veren Volga’da hala hüzün var.

 

 

 

Volga’nýn efendisinin avdetinden sonra sadece Volga deðil, Cihan donmuþ...

 

 

 

Öyle bir istibdat ki, sadece sular deðil, damarlarda kan donmuþ..

 

Camiler tarumar, Kur’an yasak olmuþ...

 

 

 

Mahzun kalmýþ Cemaat, boyunlarý bükülmüþ,

 

Uzun yýllar zulme karþý çaresiz, ümitsiz aðlamýþlar.

 

Ardýnda namaz kýlan O bahtiyar Tatarlar, bugün nehir boyunda mezarlýkta yatarlar. Yüzleri nehre dönmüþ, bakar durur kýbleye...

 

 

 

Volga’nýn Efendisi, çýkar gelir mi diye..

 

Bir esrarlý gidiþle, gidip daha gelmeyen, Volga’nýn bildiðini, kimseye bildirmeyen,

 

O aziz dostlarýný bir asýr beklemiþler...

 

 

 

Ve bir gün, beklenmeyen bir anda çýkagelmiþ; beklenen misafirler..

 

 

 

Onlarýn dillerinden, dinleyip öðrenmiþler; Volga’nýn Efendisi, bir dertle dertli imiþ..

 

 

 

Bin esrar ile yüklü, Nurlara hamileymiþ.

 

 

 

Sonra doðmuþ o Nurlar, tüm âleme yayýlmýþ. Ehli küfrün kal’asý, böylelikle yýkýlmýþ..

 

 

 

Donuk yüzüne raðmen, Volga diplerden akmýþ. Zahirde buzdan kabuk, altta bir sýr kaynamýþ.

 

 

 

Ve asýrlýk bir kýþýn, çözülen buzlarýndan Evlatlarý çýkmýþlar, birbirleri ardýndan.

 

Volga, rahmet denizi, bunu ispat ediyor.

 

 

 

Bir Said bekleyene, bin Said’ler veriyor.

 

 

 

KOSTURMADA, hüzünle baþlayan tefekkürümüzden sonra

 

Uzlet ve zikir tepesinde okunan Nurlardan aldýðýmýz hakikatli teselliyle yüreklerimiz ferahla doldu.

 

 

 

Volga’nýn Efendisinin dualarý, senelerce, iþte tam buradan semaya yükselmiþti.

 

 

 

Bir zamanlar, efendisine iþittirdiði hazin þýpýrtýlarýna karþýlýk,

 

Volga þu an baþkaca görünüyor, mütebessim parlýyor.

 

 

 

Çünkü 2.5 yýl misafir ettiði, sonra kaybettiði Efendisinin has bir talebesi, yanýndaki genç takipçilerle O’nun izini sürüyor..

 

 

 

Burada, tam da Volga’nýn Efendisinin zikir sahilinde duruyor.

 

Elinde kitap ve dilinde dua ile o sahilde yürüyor.

 

 

 

Aynen 88 yýl önceki gibi

 

 

 

A.Y.D.

 

Aðustos 2006- Kosturma-Rusya