Biz de hazýrlanmalýyýz

[Gast]

Obama kendisine baðlý beklentilerin çok büyük olduðunu da Amerikan politik yapýsýnýn kurumsal süreklilikle ilgili özelliklerini de biliyor. Simasýnda ve siluetinde bu dengeyi nasýl saðlayacaðýný derin derin düþünüyor olmasýnýn izleri, çizgileri var.

Zihninde somut ve kapsamlý bir program belirginliðinden ziyade, çeþitli denge problemlerini nasýl halledeceðine dair düþünce yoklamalarý arayýþlarý pýrýltýlarý var. Konuþurken de yürürken de gülerken de zihnindeki bu yoðunluðun, görüntüsüne bir denge aðýrlýðý katan olumlu bir etkisi var. Bu etki, gençliðinden ve baþka sebeplerden dolayý nisbî bir hafiflik izlenimi vermesini engelliyor. Böyle bir dengeleme, akýl hocalarýnýn vizyon nasihatlarýyla saðlanamaz. Düþünen kiþi olmanýn kazandýracaðý denge aðýrlýðý, beden dili bilmiþlerinin profesyonel yardýmlarýyla ikame olunamaz.

 

Bush'un yanýnda Beyaz Saray'ýn yeni sahibi olmaya henüz tam intibak edememiþliðin en küçük bir psikolojik belirtisini bile yansýtmadý. Doðaldý, özgüvenliydi, dengeliydi... Kennedy'de hissedilen ve elini kolunu koyacak yer bulamamaya benzeyen görüntü ahengi kaymalarýnýn hiçbiri onda yoktu. Bu gözlem önemsiz bulunabilir ama, sembolik delaletleri ve çaðrýþýmlarý bakýmýndan önemlidir. Çünkü Obama'nýn önündeki en sarp mesele; beklentileri karþýlayacak ölçüde yeterli bir deðiþimin gerçekleþmesi için mutlaka gerekli olan bir denge ve özgüven izleniminin telkin edilmesidir.

 

... Ýsrail'in o saldýrýyý Bush'un son günlerinde yapmasý, daha sonra yapamayacaðýný, en azýndan yapmada zorluk çekeceðini bilmesidir. O da Bush'a fatura edilmeliydi ve edildi! Tabii ki bunun mefhum-u muhâlifinden bir muvazaa ihtimali çýkar ama, biz þimdilik bunu iþaretlemiþ olmayalým. Bush konjonktürel þanssýzlýklarý epeyce yaþadý, bu da onlardan biri sayýlabilir. Artýk yeni bir dönem var, "diyalog ve diplomasi" metodu öncelik olacak. Yalnýz þu kadarýný belirtmek istiyorum ki, Obama'nýn görevi teslim almasýna kadar geçen boþluk beni endiþelendirmiþti. Þartlar "bir sürprizle karþýlaþabiliriz" korkusu verecek cinstendi.

 

Ýsrail Baþbakaný'nýn çeþitli ülkeleri ve bizi ziyaret etmesini "önceden haber verdi" biçiminde yorumlayanlar oldu. Hiç haber verir mi? Tam tersine, muhtemel tepkiler için bir mülâyemet yatýrýmý yaptý. "Çok tepki göstermeyin, önceden görüþmüþtük, yine görüþebiliriz" gibi bir þey.

 

Obama, kendini ve Amerika'yý yeni döneme hazýrlamaya çalýþacak. Baþkalarýna düþen de, kendini onlara karþý hazýrlamak.

 

Bazý þeyleri özel olarak düþünmek ve deðerlendirmek durumundayýz.

 

Sayýn Erdoðan sert konuþmalar yaptý. Normalde bu konuþmalar bir rota deðiþikliði kanaati verebilir. Ama bizim için böyle olmaz. Dünya biliyor ki, Türkiye'nin bir istikameti var. Dalgalanmalar yaþarýz ama, o istikamet pek deðiþmez. AB'ye yakýnýz, tepkiler göstersek de, bu tepkiler Batý'dan kopma gibi bir arayýþa dönüþmez. Demokrasimizin sýkýntýlarý var ama, bizim demokratik tercihimizin bir vazgeçilmezliði de var. Türkiye, bölgesinin tek demokratik ülkesidir ve hep öyle olmaya da devam edecek. Aksarýz, topallarýz fakat o yönde yürümeye de devam ederiz. Bunu Batý bilir.

 

Biz Ýran-Suriye-Hamas çizgisinde görünmüþ olabiliriz. Ne var ki bunun bir belirleyici karar ve tercih olmadýðý bilinir. Ýran ve Suriye tarafýndan da bilinir. Türkiye farklý bir ülkedir. Dolaylý alternatif etkiler uyandýrmak, bazý tepkisel arayýþlarýn düþünce planýnda var olmasýný istemek; bunlarý yapanlar tarafýndan bile, bir uygulama gerçekçiliði ifade etmez. Türkiye'nin tarihî bir bileþkesi bir terkibi istikamet ekseni var. Çeþitli görüþlere sahip partiler zaman zaman iktidar ortaðý oldular, hatta bir MSP-CHP koalisyonu dönemi de yaþandý; lakin maceracýlýk takýntýlarý hiç öne çýkamadý ve realist mantýk sapmalarý esas itibarýyla hiç sergilenmedi.

 

Yani, "arabuluculuk, diyalog ve makul deðiþim" önerileri üretme imkânlarýmýzda bir gerileme söz konusu deðil. Obama ve Amerika hazýrlanýrken, biz de hazýrlanmalýyýz ciddi ve samimi emeklerle, sadece millî deðil ayný zamanda evrensel bir sorumluluk þuuruyla.

 

 

22 Ocak 2009, Perþembe