Atatürk üzerine bir film yapti diye-süper yorum

[Adem]

ATATÜRK ÜZERÝNE BÝR FÝLM YAPTI DÝYE...

 

HAÞA! Bu da yapýlýr mý?

Nagehan Alçý, "Mustafa" filminden sonra Can Dündar'ýn baþýna gelenleri ve vurulan etiketi yazdý.

 

Türkler’in en sevdiði etiket: Vatan hainliði

 

Burnunuzu bile dýþarý çýkarmamanýz gerek bu ülkede. Öylece, olduðunuz yerde hareketsiz kalacaksýnýz. Ve ezberletilmiþ birkaç cümleyi tekrar edip duracaksýnýz. O cümlelerin dýþýnda bir cümle kurmayacaksýnýz. Hele düþündüðünüzü hiç belli etmeyeceksiniz.

 

Aksi takdirde mekanizma hazýr. Sizi dört bir yandan kuþatýr ve etiketi basar: VATAN HAÝNÝ.

 

Hakikaten çok ilginç bir ülke burasý. Yaptýðýnýz her þey muhakkak kiþiliðinizle iliþkilendiriliyor. Soðukkanlý bir eleþtiri yapmak söz konusu deðil. Sadece üretilen üzerinden niyet okuma ve üreteni damgalama.

 

Can Dündar’ýn baþýna gelenlere bir bakýn. Atatürk üzerine bir film yaptý diye yemediði damga kalmadý: Vatan haini, gavur, cemaatçi, ABD’ci... Ne geçmiþi ne niyeti ne de hain planlarý kaldý yazýlmadýk. Hatta kiþiliðine bile vuruldu. Neden? Bir film yaptý diye.

 

Filmi beðenmemek normal bir tepki de o film üzerinden yönetmenin niyetini okuma gayreti neden? Yapýlan bir iþi “konjonktöre baðlamak” neden? Herkesteki bu “memleketi kurtarma” reaksiyonu neden?

 

Ben Dündar’a gelen tepkileri gördükçe Türkler’in “cephede olma” duygusuyla obsesif bir iliþki yaþadýklarýný düþünüyorum. Sürekli savaþmak için bir düþman arayýþýndalar ve kendilerini bir anda “maðdur” pozisyonuna koyup omuz omuza çarpýþma psikolojisine giriyorlar. Bu psikolojiden gizli bir zevk alýyorlar. Þimdi de Can Dündar’ý buldular ortak düþman diye. Atatürk ve kendi yarattýklarý “Atatürkçü” kavramýný özdeþleþtirip, Dündar’a karþý mazlumu oynuyor ve adeta savaþýyorlar. Bundan erkeksi bir zevk alýyorlar.

 

Tarikatlarý, cemaatleri taassup kavramý üzerinden eleþtirenler konu Atatürk’e gelince azýlý birer mutaassýba dönüþüyor. Sanki Mustafa Kemal tartýþýlmaya baþlansa parçalara ayrýlýp yok olacak.

 

Ben, bu filme ve yönetmene “vatan haini” muamelesi yapanlarýn Atatürk’e güvenmediklerini düþünüyorum. Ýçten içe kendilerini onun mitine öyle kaptýrmýþlar ki sanki üzerine konuþsalar o mitin içi boþalacak. Bu yüzden konuþulanlar gerçek bile olsa fark etmez. Tanrý mertebesine yükseltmek istedikleri Ata, tapýnmayý devamlý kýlmak için illa sessizlikle anýlacak. Önünde saygý duruþuna geçilecek. Onun bir insan olduðu asla hatýrlatýlmayacak. Haþa!

 

 

Bu duruþ yüzünden Can Dündar’ýn iþi zor. Mantýkla deðil, duygularýyla hareket eden bir topluluðu karþýsýna aldý çünkü. Bunu “gün”ü yakalamak için mi yaptý, tepkileri hesapladý mý, dönem Atatürk’e vurmak dönemi mi dedi, içinden. Orasý beni ilgilendirmez. Beni ilgilendiren nokta bir gazetecinin bir film üretmiþ olmasý. Onu beðenmezsen eleþtiri noktalarýný objektif bir þekilde anlatýrsýn. Yok bu da kesmezse kendin doðrularý anlatmak için karþý bir film yaparsýn.

 

Ama bu saydýklarým fazlaca “Batýlý” tepkiler. Ve maalesef bu ülkede “oryantal” olmayan hiçbir þey reyting almýyor!

 

NAGEHAN ALÇI-AKÞAM

[Adem]

Bu yaziya sapka cikartiyorum.