Webmaster Geschrieben 21. Februar 2008 Teilen Geschrieben 21. Februar 2008 Ebu’l-Buhterî (Radiyallahü Anh) anlatýyor: "Medinede çenesi düþük, gýybetçi bir kadýn vardý. Bir gün Resûlüllah’ýn (Aleyhisselâtü Vesselâm) evine geldi. Allah Resûlü, ev halkýna: – Ona yemek getirin, dedi. Kadýn: – Ben oruçluyum, dedi. Allah Resûlü: – Hayýr, sen oruçlu deðilsin, dedi. Akýllý kadýn, Allah Resûlünün bu sözüyle yaptýðý gýybeti kastettiðini anladý. Bu sebeble, ertesi günü diline biraz sahip olmaya çalýþtý. Ve akþama doðru, tekrar Allah Resûlüne uðradý. Allah Resûlü yine: – Ona yemek getirin, dedi. Kadýn: – Ben oruçluyum, karþýlýðýný verdi. Allah Resûlü: – Sen oruçlu deðilsin, buyurdu. Kadýn, 3. gün, kesin niyet etti. Hiç konuþmadý, kimseyi gýybet etmedi. Akþama doðru Allah Resûlüne uðradý. Allah Resûlü, bu sefer ona þu müjdeli haberi verdi. – Ýþte bugün gerçekten oruçlusun... dedi. (Beyhaki) Zitieren Link zu diesem Kommentar Auf anderen Seiten teilen Mehr Optionen zum Teilen...
Empfohlene Beiträge
Dein Kommentar
Du kannst jetzt schreiben und Dich später registrieren. Wenn Du ein Konto hast, melde Dich jetzt an, um unter Deinem Benutzernamen zu schreiben.