Gast Geschrieben 2. September 2009 Teilen Geschrieben 2. September 2009 Çöllerde avare dolaþan bir filozof, devesi ile yolculuk yapan bir köylüye rastladý. Nereden gelip nereye gittiðini öðrendikten sonra, devenin iki yanýna sarkmýþ çuvallarda neler olduðunu sordu. Köylü: -Onlarýn birine buðday,diðerine kum doldurdum...diye cevap verdi. Filozof: - Buðdayý anladým ama, kumu niçin doldurdun? diye sorunca Köylü: -Ýkinci çuval boþ kalsaydý denge bozulurdu! dedi. Filozof gülmeye baþladý: - Denge saðlamak için buðdayýn yarýsýný bir çuvala,diðer yarýsýný da öbürüne doldursaydýn herhalde daha akýllýca davranmýþ,zavallý devenin yükünü de azaltmýþ olurdun dedi. Köylü þaþýrmýþ, bu bilge adama hayranlýkla bakmaya baþlamýþtý. - Sen, dedi, padiþah yahut vezir olmalýsýn! Bu kadar akýlancak onlarda bulunabilir. - Hayýr dedi filozof, ben ne padiþahým, ne de vezir. - Öyleyse dükkan sahibi zengin birisin... - Ne gezer, cebinde mangýrý bile olmayan bir adamým ben! Bunca bilgi ve hikmetin karþýlýðý olarak elimdeki þu deynek ve hýrpani kýyafetlerimle gezip duruyorum çöllerde... Köylü bu cevap karþýsýnda hiç memnun olmamýþtý: -Çekil git yanýmdan! diye baðýrdý. Senin bilgi ve hikmet dediðin þeyin bir faydasý bulunsaydý,önce sana yarardý. Torbamýn birinde kum, diðerinde buðday olmasý, senin içi boþ bilgi ve felsefenden çok daha iyidir!. Link zu diesem Kommentar Auf anderen Seiten teilen Mehr Optionen zum Teilen...
Empfohlene Beiträge