Gast Geschrieben 31. August 2009 Teilen Geschrieben 31. August 2009 Adamýn biri bir yolun kenarýna dikenler ekti. Dikenler büyüyüp geliþince yoldan geçenleri rahatsýz etmeye baþladý. Gelip geçenler: - "Bu dikenleri sök, insanlarý rahatsýz etmesinler." demeye baþladýlar. Fakat adam bunlarý duyuyor fakat aldýrmýyordu. Bir gün Allah'ýn bir velisi ona: - "Mutlaka bu dikenleri sök." dedi. Adam itiraz etmedi. - "Evet mutlaka bir gün sökerim." dedi. Adam ha bire yarýn yarýn dedikçe dikenler büyüyüp kuvvetleniyordu. Veli adama: - "Ey vaadinde durmayan adam, sök þu dikenleri bu iþi sürüncemede býrakma." dedi. Adam: - "Babacýðým, bir hayli gün var, bugün olmazsa yarýn, bir gün mutlaka bu iþi yapacaðým." dedi. Allah'ýn (c.c.) velisi bunun üzerine þu sözleri söyledi: - "Sen, hep yarýn diyerek bu iþi erteliyorsun, fakat þunu bil ki her geçen gün o dikenler büyüyüp güçleniyor, dikenleri sökecek olan sen ise güç kuvvet kaybediyorsun, dikenler gün geçtikçe gençleþiyor sense ihtiyarlýyorsun." Link zu diesem Kommentar Auf anderen Seiten teilen Mehr Optionen zum Teilen...
Empfohlene Beiträge