Ýsa´DAN TEN DÝRÝLÝÐÝ ARAMA

[Webmaster]

ÝSA'DAN TEN DÝRÝLÝÐÝ ARAMA

 

Ýsa ile bir ahmak yoldaþ oldu. Gözüne yol üstünde ölü kemikleri eriþince, “ Yoldaþ ölüleri diriltmek için okuduðun o yüce adý, bana da öðret de bir iyilikte bulunayým, o adý okuyup kemiklere can vereyim” dedi.

 

Ýsa dedi ki : “sus Bu senin sözünün harcý deðil! Nefesin yaðmurlardan daha arý, duru olmasý o nefes sahibinin melkelerden daha idrakli bulunmasý lazýmdýr. Adem ömürlerce yandý, yakýldý da arýndý; felekler hazinesine emin oldu. Sende sað eline bir sopa aldýn ama senin elin nerede, Musa’nýn eli nerede” O ahmak “ Benim sýrlara kabiliyetim yoksa o adý bu kemiklere sen oku” dedi.

 

Ýsa dedi ki: “ Yarabbi, bunlar ne sýrlardýr? Bu ahmaðýn þu mücadeleye giriþmesi nedendir? Bu hasta nasýl oluyor da kendi derdiyle uðraþmýyor? Bu murdar herif neye kendi canýný derdine düþmüyor? Kendi ölüsünü býraktý da yabancý bir ölüyü diriltmeye kalkýþtý!” Allah ,Gerileme de gerilemeyi arar. Diken eken ancak yeþermiþ taze diken elde edebilir. Dünyada diken eken kiþi, Sakýn ektiðin dikeni gül bahçesinde arama! O, eline gül bile alsa diken olur. Bir dosta varsa dost,yýlan kesilir. þaki kötülüklerden çekinen kiþinin kimyasý hilafýna zehir ve yýlan kimyasýdýr (her þeyi zehirler, her þey ona karþý yýlan haline gelir.)

 

Ýsa, o gencin isteðiyle kemiklere Allah adýný okudu. Allahnýn hükmü, o çið herif için o kemikleri diriltti. Aradan bir kara aslan da dirilip sýçradý, ahmaða bir pençe vurup öldürdü. Kellesini kopardý, hemen beynini yere akýttý. Kafasýnda bir ceviz içi kadar beyin bile yoktu. Zaten beyni bile olsaydý o kýrýlmakta, o helak olmakla ancak bedeni zail olur,ruhu kalýrdý. Ýsa, Aslana “Neden derhal onu paraladýn” dedi. Aslan “ Sen ondan sýkýlmýþ, periþan bir hale gelmiþtin de ondan” diye cevap verdi. Ýsa “ o, halde niçin kanýný içmedin ?” deyince de dedi ki: “O benim rýzkým deðildi. Bana nasip olmamýþtý”

 

Nice kiþiler vardýr ki, o kükremiþ aslan gibi avýný yemeden dünyadan gitmiþtir. Kýsmeti bir saman çöpü bile deðilken hýrsý dað kadar Allahya yüzü yok, Alem yanýnda kadir kýymet kazanmýþ! Ey bize güç þeyleri kolaylaþtýran Allah ! Bizi abes ve boþ þeylerden kurtar. Bize rýzk diye gösterdin, halbuki tuzakmýþ.

 

Bize her þeyi olduðu gibi göster. O aslan “Ey Mesih, bu avlanma ancak ibret içindi. Eðer benim dünyada rýzkým olsaydý, ölülerle ne iþim vardý, nasýl olurdu da ölürdüm? Fakat berrak suyu bulup da eþek gibi içine iþeyenin layýðý budur. Eþek o ýrmaðýn kadrini bilse ayaðýný sokacaðý yerde baþýný kaldýrdý. Hayat veren bir suya sahip öyle bir peygamber bulur da, “ Ey Abýhayat sahibi, bizi ol, emriyle dirilt” deyip nasýl ölmez? Dedi.

 

Sen de kendine gel köpek nefsini, diriltmeyi isteme. Çünkü o nice zamandýr senin düþmanýndýr. Bu köpeði can avýndan alýkoyan kemiðin baþýna toprak! Köpek deðilsen neden kemiðe aþýksýn, sülük gibi neden kaný seviyorsun? O ne biçim gözdür ki görmez,sýnamalarda ancak rüsva olur.!

 

Zanlarda bazen hata olur; fakat bu ne biçim zandýr ki yoldan kör olarak gelmektedir! Ey baþkalarýna aðlayan göz, gel, bir müddetçik otur da kendine aðla! Dal, aðlayan buluttan yeþerir, tazeleþir. Çünkü mum, aðlamakla daha aydýn bir hale gelir. Nerede aðlýyorlarsa orda otur, çünkü sen aðlamaya daha layýksýn! Çünkü fani ayrýlýkta olanlar, baki olan laf madeninden gafildir. Çünkü gönülde taklit nakþý var; yürü bendini göz yaþýyla yýk!

 

Taklit, her iyiliðin afetidir. Saðlam bir dað bile olsa hakikatte samandan ibarettir. Kör; kuvvetli ve tez kýzar olsa bile bir et parçasýdýr, gözü yok! Kýldan ince bir söz söylese bile gönlünün, o sözden haberi olmaz. Kendi sözüyle sarhoþ olur ama onunla þarap arasýnda ne kadar yol var! Irmaða benzer, su içemez ki su ,arktan su içecekler için akýp gider. Onun içindir ki, su içemez ki!

 

Taklide düþen ney gibi feryat eder ama ancak o feryadý dinlemek isteyen için. Mukallit,söz söylerken aðlasa bile habisin maksadý, ancak tamahtýr. Aðlar da yanýk sözler söyler. Fakat kendisinde yanan yürek nerede, yýrtýlan etek nerede? Muhakkikla mukallit arasýnda çok fark vardýr.

 

Bu Davut gibidir, öbürü ses gibi! Bunun sözleri yanýklýktan doðar, öbürüyse söylenmiþ köhne sözleri belleyip nakleder. Kendine gel, kendine gel! O hüzünlü sözlere kapýlma. Öküzün üstünde de yük var, kaðný da feryat edip aðlýyor! Ama mukallit de sevaptan mahrum deðildir. Hesaba gelince aðlayýcýya da para verirler. Kafir de Allah der, mümin de. Fakat ikisinin arasýnda adamakýllý fark var. O yoksul ekmek için Allah der, haramdan çekinense candan,gönülden.

 

Eðer yoksul, söylediði sözü bilseydi gözünde ne az kalýrdý, ne çok! Ekmek isteyen yýllardýr Allah der, fakat saman için Mushaf taþýyan eþeðe benzer. Dudaðýndaki gönlünden doðsa, gönlünü aydýnlatsaydý bedeni ,zerre,zerre olurdu. Þeytanýn adý büyü yapmaya yarar,sen de Allah adýyla mangýr elde edersin!