Bir Çinlinin hikayesi... iman anlayisi budur

[carpe_fortunam]

Bir Çinlinin hikayesi....

 

RESÛLULLAH:

"BUGÜN BURADA BÝR ÇÝNLÝ VEFAT EDECEK, ONUN CENAZESÝ ÝLE ÝLGÝLENÝN."

 

Bundan altý, yedi ay önce Çin'in deðiþik bölgelerinden on kiþi Ýstanbul'a

gelir. Bu on kiþi sýradan insanlar deðildir. Bunlarýn ortak özelikleri yeni Müslüman olmalarýdýr. Umre için Ýstanbul üzerinden Arabistan'a gideceklerdi. Hepsi de yeni Müslüman olmuþ.

Kimi yirmi gün önce, kimi bir ay, en uzaðý iki ay önce Müslüman olmuþtu. Ne yeterince Ýslâmî bilgileri vardý, ne de yapacaklarý umre ile ilgili bir

bilgileri. Yanlarýna, kendilerine yardýmcý olacak, hem Çince'yi, hem Arapça'yý iyi bilen, hem de Ýslâmî bilgisi olan birini rehber olarak

alacaklardý. Mevlâ'mýzýn takdiri, Türkistan'daki Çin zulmünden kaçýp Ýstanbul'a yerleþmiþ bir Uygur kardeþimiz, bu on Çinliye rehber oldu.

 

Bundan sonra hâdiseyi bu kardeþimizden dileyelim. Bahsi geçen kardeþimiz þu anda bizim yanýmýzda bulunmaktadýr.

"Yeni Müslüman olmuþ bu on Çinli ile birlikte yola çýktýk. Kýsa zamanda
aramýzda iyi bir dostluk kuruldu. Yeni mü'min olmuþ bu insanlar, büyük bir heyecan yaþýyorlardý. Hiçbirinin Ýslâmî bilgisi yoktu. Hatta namazda okuyacaklarý sûreleri bilmedikleri gibi Fatiha'yý bile bilmiyorlardý. Bazý zikirleri yaptýrmaya çalýþýyor, ancak Çince telâffuz zor olduðu için zikirleri tam okuyamýyorlardý.
 
Namazlarda sadece "Elhamdülillah, Allahu Ekber" diyebiliyorlardý. Bana
sormuþlardý "Ne yapalým?" diye. Ben de onlarýn kimine "Elhamdülillah",
kimine "Lâ ilâhe illallah" ve benzeri zikirleri öðretmeye çalýþýyordum.
Onlar da namazlarda bunlarý söylüyorlardý. Önce Mekke'ye gittik. Kâbe'de
onlarýn hâli görülmeye deðerdi. Yeni doðmuþ çocuklar misali heyecan ve neþe içinde, kâh aðlýyor, kâh gülüyorlardý. Ýsimlerini deðiþtirmiþtik: Muhammed (Çan Çing) Hasan, (Çun Fang) gibi her biri yeni ismi ile çaðýrýlýyordu.
 
On Çinli kardeþimizden biri olan Muhammed de bir farklýlýk vardý.Bu durum dikkatimi çekmiþti. Her namazýný gözleri yaþlý olarak bitiriyordu. Ýyice dikkat
ettim,evet,Muhammed namazlarýnda aðlýyordu. Bana da sürekli sorular
soruyorlar, Ýslâm hakkýnda bilgi ediniyorlardý. Ben de bildiðim kadarýyla
onlara bilgiler veriyordum.
 
Bir gün Muhammed sordu: Ýçki nedir, Ýçkiye dinimiz nasýl bakar?
- Rabbimiz içkiyi kesin olarak yasaklamýþtýr, içilmesi, yapýlmasý, taþýnmasý, satýlmasý yasaktýr. Kaldýðýmýz otele gelmiþtik.Muhammed bir telefon edeceðini söyledi ve ona memleketine telefon etme imkâný
saðladýk. Çin'deki kardeþini arýyordu, kardeþine aynen þöyle diyordu:
- Ýçki fabrikamýzý kapat, Allah'ýmýz öyle emretmiþ. Bize bu emre uymak
düþer.
Kardeþi bunu yapamayacaðýný, birçok baðlantýsýnýn olduðunu, durup
dururken, kapatýrlarsa, yüz binlerce dolar zarar edeceklerini, hiç olmazsa kendisine biraz zaman vermesini söyler. Fakat Muhammed kararlýdýr:
-Allah emretmiþ,bize uymak düþer. Fabrikayý hemen kapat, ben gelince borçlarý hallederim. Ýçki fabrikasý kapanýyor.
 
Mekke'deki ibadetlerimize devam ediyoruz.Yine bir gün bana sorduklarý
sorularda çýkardýklarý bir neticeyi açýklarlar:
- Kadýn modasý, kadýnlarý yarý çýplak resmetmek gibi faaliyetler de dinimizde yasak mýdýr?
- Evet yasaktýr. A
yný gün otele geldiðimizde yine Çin'i aradý ve bu sefer de kardeþine moda evinin kapatýlmasý emrini verdi. Kardeþi yine itiraz etti, ancak Muhammed ne itiraz dinledi, ne de kararýndan vazgeçti.
- Rabbimiz emretti ise, bize bu emre uymak düþer.
 
Mekke'deki ziyaretimizi bitirdik ve Medine'ye gittik.
Medine'de bir sabah namazý. Efendimizin "Burasý cennet bahçesidir." buyurduðu yerde sabah namazýnýn farzýný kýlýyoruz. Muhammed benim yanýmda. Diðer Çinli kardeþlerimizle ayný saftayýz. Ýlk secdeye varýyoruz, secdeden kalkýyoruz, ikinci secdeye varýyoruz, sonra kýyama kalkýyoruz. O da ne? Muhammed hâlâ secdede, kalkmadý. Tekrar secde ediyoruz, ettahiyyatý okuyoruz ve selâm veriyoruz.
Muhammed hâlâ secdede.
 
Düþündüm ki, yorgunluktan ve uykusuzluktan bazen insana bir geçkinlik geliyor, Muhammed'e de secdede böyle bir þey oldu, uyudu.
Elimi uzattým, omzuna dokundum ve hafifçe çekeyim dedim ki, sað tarafýnýn üzerine yuvarlandý.
Muhammed'in ölmüþ olabileceðini düþündüm. Olay duyulmuþtu.
Görevliler müdahalede bulundular,dýþarý çýkardýlar, bir ambulansa koyarak
hastaneye götürdüler. Biz de gittik. Hastanedeki ilk muayenede çoktan vefat ettiðini söylediler.
 
Muhammed'i hastanenin morguna kaldýrdýlar. Çinli kardeþlerimle birlikte hastanenin önünde ne yapacaðýmýzý bilemez bir hâlde üzüntü içinde bulunuyorduk. O sýrada bir araba ile makam mevki sahibi bir zatgeldi. Herkes onu hürmetle karþýladý, sonradan öðrendik ki bu zat Medine'nin ileri gelen yöneticilerinden biri idi.
 
Hastane yetkililerine sordu:
"Bugün burada ölen bir Çinli var mý?"
"Evet", cevabýný alýnca þu açýklamada bulundu:
"Dün gece Efendimiz rüyamda bana göründü ve buyurdular ki, "Yarýn burada bir Çinli kardeþim vefat edecek, onun cenazesi ile ilgilenin."
 
Bir anda her þey deðiþti. Muhammed'i morgdan aldýlar, bir devlet yetkilisine yapýlanlardan daha fazlasýnýyaptýlar.
Cennetü'l Bakî'ye defnettiler.

Bu hâdiseyi bizzat yaþayan ve onlara rehberlik yapan Doðu Türkistanlý kardeþimiz hâdiseyi bu þekilde anlattý.

 

Teslimiyeti gördük deðil mi? "Rabbim emrettiyse, bize uygulamak düþer." Zararmýþ, ziyanmýþ, önemi yok.

Rabbimiz emretmiþ ve iþ bitmiþtir. Ýþte sahabe inancý.

 

Bu Çinli kardeþimiz de o inanca ulaþtý ulaþmasýna; ancak dünyada fazla

kalamadý. Çünkü bu dünya pisliðinin içinde fazla kalamazdý ve kalmadý da

Efendimizin de ilgisine mazhar oldu. Ne mutlu bu Çinli kardeþimize, ruhu

için elfatiha.

 

Bu hâdiseyi niçin anlattýk?

Bu hâdiseden çýkaracaðýmýz dersler var da onun

için anlattýk. Bu Çinli kardeþlerimiz, internet sayesinde Ýslâm ile þereflendi. Gerek ülkemizde, gerekse dünya üzerinde bir kývýlcým bekleyen nice insanlar var.

Bizim yapmamýz gereken; bizden bir ýþýk, bir kývýlcým bekleyenlere bir an önce ulaþmak.

[genchizmet50]