Bediüzzaman perspektifinde Mehdi-Süfyan , Hz.Ýsa(AS)-Deccal münasebetleri

[Webmaster]

(1)”Bu zaman, þahs-ý mânevî zamaný olduðu için, böyle büyük ve bâkî hakikatler, fâni ve âciz ve sukut edebilir þahsiyetlere bina edilmez. (Sikkeyi Tasdik-i Gaybiyye , Sayfa 11) Hattâ þöyle bir cemâatin Þahs-ý mânevîsi bir velî-i kâmil hükmüne geçebilir; inâyâta mazhar olur.(Mektubat , sayfa 361) Madem Risale-i Nur þakirtlerinin bir þahs-ý mânevîsi var; þüphesiz o þahs-ý mânevî bu zamanýn bir âlimidir. (Lemalar , Sayfa 171 ) Zaman cemaat zamanýdýr. Cemaatýn ruhu olan þahs-ý mânevî daha metindir (Mesneviyi Nuriye , Sayfa 87) Bu zaman cemaat zamanýdýr. Ehemmiyet ve kýymet, þahs-ý maneviye göre olur. Maddi ve ferdi ve fâni þahsýn mahiyeti nazara alýnmamalý. (Kastamonu Lahikasý , Dayfa 8 ) bütün fazileti Kur’ân’ýn tefsiri olan Risale-i Nur’a ve dolayýsýyla Nur þakirtlerinin þahs-ý mânevîsine verip kendini âdi bir hizmetkâr bilmesi… “(Þualar , Sayfa 326 )

 

(2) " Bir rivayette,Ýslâm Deccalý Horasan taraflarýndan zuhur edecek (Kenzü’l-Ummal, 11:261,301; Þerü’s-Sünne, Begavi, 7:326.) denmiþ. Bunun bir tevili þudur ki: Þarkýn en cesur ve kuvvetli ve kesretli kavmi ve Ýslâmiyetin en kahraman ordusu olan Türk milleti, o rivayet zamanýnda Horasan taraflarýnda bulunup daha Anadolu’yu vatan yapmadýðýndan, o zamandaki meskenini zikretmekle Süfyanî Deccal onlarýn içinde zuhur edeceðine iþaret eder. “ (Þualar , sayfa 515)

“Rivayetlerde, vukuat-ý Süfyaniye ve hâdisât-ý istikbaliye Þam’ýn etrafýnda ve Arabistan’da tasvir edilmiþ. Allahu a’lem, bunun bir tevili þudur ki: Merkez-i hilâfet eski zamanda Irak’ta ve Þam’da ve Medine’de bulunduðundan, râvîler kendi içtihadlarýyla, daimî öyle kalacak gibi mânâ verip, merkez-i Hükûmet-i Ýslâmiye yakýnlarýnda tasvir etmiþler, Halep ve Þam demiþler. Hadisin mücmel haberlerini, kendi içtihadlarýyla tafsil etmiþler.” (Þualar , sayfa 505) (Not: Ýslam’ýn en son Hilafet merkezi Ýstanbul olmasý hasebi ile yine Türkiye’ye iþaret vardýr)

 

(3) Süfyan denilen Ýslâm deccalýnýn varlýðý hakkýnda bir çok hadis vardýr. Bunlardan birisi için bk: (el-Hâkim, el-Müstedrek: 4:520.)

“Ýslâmlarýn Deccalý ayrýdýr. Hattâ bir kýsým ehl-i tahkik, Ýmam-ý Ali’nin (r.a.) dediði gibi demiþler ki: Onlarýn Deccalý Süfyandýr, Ýslâmlar içinde çýkacak, aldatmakla iþ görecek. Kâfirlerin Büyük Deccalý ayrýdýr. “ (Þualar ,Sayfa 504)

 

(4) “Hazret-i Mehdînin cemiyet-i nuraniyesi, Süfyan komitesinin tahribatçý rejim-i bid’akârânesini tamir edecek, Sünnet-i Seniyyeyi ihyâ edecek, yani Âlem-i Ýslâmiyette risalet-i Ahmediyeyi (a.s.m.) inkâr niyetiyle þeriat-ý Ahmediyeyi (a.s.m.) tahribe çalýþan Süfyan komitesi, Hazret-i Mehdî cemiyetinin mucizekâr mânevî kýlýcýyla öldürülecek ve daðýtýlacak.”(Mektubat , Sayfa 426) “…çok dehþetli tahribatýný tamire çalýþacaðý rivayetlerden anlaþýlýr.” (Þualar , sayfa 514)

 

(5) “Hazret-i Ýsâ Aleyhisselâm, Ýsevîlik þahs-ý mânevîsini temsil ederek, dinsizliðin þahs-ý mânevîsini temsil eden Deccalý öldürür; yani, inkâr-ý ulûhiyet fikrini öldürecek.(Mektubat , Sayfa 12)

“Hem Âlem-i insaniyette inkâr-ý ulûhiyet niyetiyle medeniyet ve mukaddesât-ý beþeriyeyi zîr ü zeber eden Deccal komitesini, Hazret-i Ýsâ Aleyhisselâmýn din-i hakikîsini Ýslâmiyetin hakikatiyle birleþtirmeye çalýþan hamiyetkâr ve fedakâr bir Ýsevî cemaati namý altýnda ve "Müslüman Ýsevîleri" ünvanýna lâyýk bir cemiyet, o Deccal komitesini, Hazret-i Ýsâ Aleyhisselâmýn riyaseti altýnda öldürecek ve daðýtacak, beþeri inkâr-ý ulûhiyetten kurtaracak.”(Mektubat , Sayfa 426)

"Ýþte böyle bir sýrada, o cereyan pek kuvvetli göründüðü bir zamanda, Hazret-i Ýsâ Aleyhisselâmýn þahsiyet-i mâneviyesinden ibaret olan hakikî Ýsevîlik dini zuhur edecek, yani rahmet-i Ýlâhiyenin semâsýndan nüzul edecek, halihazýr Hýristiyanlýk dini o hakikate karþý tasaffi edecek, hurafattan ve tahrifattan sýyrýlacak, hakaik-i Ýslâmiye ile birleþecek, mânen Hýristiyanlýk bir nevi Ýslâmiyete inkýlâp edecektir. Ve Kur’ân’a iktida ederek, o Ýsevîlik þahs-ý mânevîsi tâbi ve Ýslâmiyet metbû makamýnda kalacak, din-i hak bu iltihak neticesinde azîm bir kuvvet bulacaktýr.” (Mektubat, Sayfa 12)

“Hazret-i Ýsa Aleyhisselâmýn nüzulüyle o dinsiz meslek mahvolur, ölür.” (Þualar,Sayfa 501)

 

(6) “Birisi: Nifak perdesi altýnda risalet-i Ahmediyeyi (a.s.m.) inkâr edecek, Süfyan namýnda müthiþ bir þahýs, ehl-i nifakýn baþýna geçecek, þeriat-ý Ýslâmiyenin tahribine çalýþacaktýr. Ona karþý, Âl-i Beyt-i Nebevînin silsile-i nuranîsine baðlanan ehl-i velâyet ve ehl-i kemâlin baþýna geçecek, Âl-i Beytten Muhammed Mehdî isminde bir zât-ý nuranî, o Süfyanýn þahs-ý mânevîsi olan cereyan-ý münafýkaneyi öldürüp daðýtacaktýr.

Ýkinci cereyan ise: Tabiiyyun, maddiyyun felsefesinden tevellüt eden bir cereyan-ý nemrudâne, gittikçe âhirzamanda felsefe-i maddiye vasýtasýyla intiþar ederek kuvvet bulup, Ulûhiyeti inkâr edecek bir dereceye gelir.” (Mektubat,Sayfa 60)

"(Deccal) O kadar kuvvetlidir ve devam eder; yalnýz Hazret-i Ýsa (a.s.) onu öldürebilir, baþka çare olamaz" (Þualar, Sayfa 501)

 

(7) “Hattâ Deccal ve Süfyan gibi eþhâs-ý müthiþe, kendileri dahi kendilerini bilmiyorlar (Þualar ,sayfa 498) “Deccâl dahi çýktýðý zaman çoklarý, hattâ kendisi de bidâyeten deccâl olduðunu bilmez.” (Sözler , sayfa 310)

 

(8)” Hazret-i Ýsâ Aleyhisselâm geldiði vakit, herkes onun hakikî Ýsâ olduðunu bilmek lâzým deðildir. Onun mukarreb ve havassý, nur-u imanla onu tanýr. Yoksa, bedâhet derecesinde herkes onu tanýmayacaktýr.” (Mektubat , sayfa 61)

 

(9) “Rivayetlerde Hazret-i Ýsa Aleyhisselama "Mesih" namý verildiði gibi her iki deccala dahi "Mesih" namý verilmiþ ve bütün rivayetlerde denilmiþ. Bunun hikmeti ve te’vili nedir?

Elcevap: Allahu a’lem, bunun hikmeti þudur ki: Nasýl ki emr-i Ýlâhî ile Ýsa Aleyhisselâm, þeriat-ý Mûseviyede bir kýsým aðýr tekâlifi kaldýrýp þarap gibi bazý müþtehiyâtý helâl etmiþ; aynen öyle de, büyük Deccal, þeytanýn iðvâsý ve hükmüyle þeriat-ý Ýseviyenin ahkâmýný kaldýrýp Hýristiyanlarýn hayat-ý içtimaiyelerini idare eden rabýtalarý bozarak anarþistliðe ve Ye’cüc ve Me’cüc’e zemin hazýr eder. Ve Ýslâm Deccalý olan "Süfyan" dahi, þeriat-ý Muhammediyenin (a.s.m.) ebedî bir kýsým ahkâmýný nefis ve þeytanýn desiseleriyle kaldýrmaya çalýþarak, hayat-ý beþeriyenin maddî ve mânevî rabýtalarýný bozarak, serkeþ ve sarhoþ ve sersem nefisleri baþýboþ býrakarak hürmet ve merhamet gibi nuranî zincirleri çözer, hevesat-ý müteaffine bataklýðýnda birbirine saldýrmak için cebrî bir serbestiyet ve ayn-ý istibdat bir hürriyet vermek ile dehþetli bir anarþistliðe meydan açar ki, o vakit o insanlar gayet þiddetli bir istibdattan baþka zapt altýna alýnamaz.” (Þualar , sayfa 512)

 

(10) “Ümmetin beklediði, âhirzamanda gelecek zâtýn üç vazifesinden en mühimi ve en büyüðü ve en kýymettarý olan iman-ý tahkikîyi neþir ve ehl-i imaný dalâletten kurtarmak…… O zatýn ikinci vazifesi, þeriatý icra ve tatbik etmektedir………O zatýn üçüncü vazifesi, hilâfet-i Ýslâmiyeyi ittihad-ý Ýslâma bina ederek, Ýsevî ruhanîleriyle ittifak edip din-i Ýslâma hizmet etmektir.” (Sikkeyi Tasdik-i Gaybiyye , Sayfa 11)

 

(11) “Dinsizlik cereyanýna karþý ayrý ayrý iken maðlûp olan Ýsevîlik ve Ýslâmiyet, ittihad neticesinde dinsizlik cereyanýna galebe edip daðýtacak istidadýnda iken, âlem-i semâvatta cism-i beþerîsiyle bulunan þahs-ý Ýsâ Aleyhisselâm, o din-i hak cereyanýnýn baþýna geçeceðini, bir Muhbir-i Sadýk, bir Kadîr-i Külli Þeyin vaadine istinad ederek haber vermiþtir.” (Mektubat , Sayfa 60)

“Hazret-i Ýsa Aleyhisselâm gelir, Hazret-i Mehdîye namazda iktida eder, tâbi olur" 1 diye rivayeti, bu ittifaka ve hakikat-i Kur’âniyenin metbuiyetine ve hâkimiyetine iþaret eder”.(Þualar , Sayfa 507)

 

(12)” Ýsa Aleyhisselâmý nur-u iman ile tanýyan ve tâbi olan cemaat-i ruhâniye-i mücahidînin…(Þualar sayfa 508) Büyük Deccalýn komitesini ve bir kýsým icraatýný gösterdiler. (Þualar , sayfa 507) Hazret-i Mehdî’nin cemiyet-i nuraniyesi, Süfyan komitesinin tahribatçý rejim-i bid’akaranesini tamir edecek. (Mektubat , Sayfa 426) bundan bir asýr sonra zulümatý daðýtacak zatlar ise, Hazret-i Mehdînin þakirtleri olabilir.” (Þualar ,sayfa 620)

 

(13)”büyük dairenin câzibedarlýðý cihetiyle küçük dairedeki lüzumlu ve ehemmiyetli hizmeti býraktýrýp lüzumsuz, mâlâyani ve âfâkî iþlerle meþgul eder. Sermaye-i hayatýný boþ yerde imha eder. O kýymettar ömrünü kýymetsiz þeylerde öldürür” (Þualar,Sayfa 184)

“onlar hakikî vazifelerini yapýyorlar; mâlâyani þeylerle iþtigal etmediklerinden ve kaza ve kaderin vazifelerine karýþmadýklarýndan ve enâniyetten gelen hodfuruþluk ve tenkit ve telâþ etmediklerinden.. “( Þualar,Sayfa 282)

“ Þapka ve ezan meseleleri ve Deccal ve Süfyan ünvanlarý, Risale-i Nur þakirtleri yabanîlere karþý lüzumsuz medâr-ý bahis ve münazaa edilmemek lazýmdýr ve ihtiyat etmek elzemdir ve itidal-i demmi muhafaza etmek vaciptir.” (Kastamonu lahikasý , sayfa 192)