Milli Görüþ hareketi bitmiþtir (Ali Bulac, Zaman, 02.10.2010)

[Webmaster]

Milli Görüþ hareketi bitmiþtir

 

Beklendiði üzere Numan Kurtulmuþ, SP'den ayrýldý. Bunun yakýn tarihimiz ve orta gelecekte þekillenecek siyaset açýsýndan büyük anlamý var: 1969'da MNP ile baþlayan "merkezi Milli Görüþ hareketi" noktalanmýþ bulunmaktadýr.

Bundan sonra MNP, MSP, RP ve FP'nin devamý olarak kurulan SP, Türkiye'nin ve bölgenin siyasi hayatýnda dönüþtürücü rol oynamaya aday bir siyasi parti olmaktan çýkýp, güzel hatýralarý, parasý ve gayrimenkulleri olan; siyasi ilgisi ve gündemi folklorik düzeyde kalan bir kulüp olarak devam edecektir.

 

Bu trajik süreçte hüzün verici olan, Türkiye'de ve Ýslam dünyasýnda hayli saygýn olan Necmettin Erbakan'ýn -benim hüsn-ü zannýma göre- gönlünden ve aklýndan geçenin raðmýna olup bitenin yönünü deðiþtirebilecek belirleyici bir inisiyatif koyamamýþ olmasýydý. Hanedan mirasý peþinde olanlar, 'iyi saatte olsunlar' ve zengin mali kaynaklarýn kontrolüne göz dikenler bu olayda önemli rol oynamýþlardýr. Kendini kanýtlamýþ, Ýslami çerçevede hizmet vermiþ hocalar hakkýndaki hüsn-ü zannýmý deðiþtirmem. Yaptýklarýný beðenmesek de onlarýn niyeti iyidir; ancak bazen takip ettikleri yanlýþ usulden ve içtihatlardan, bazen de onlara raðmen hatalar yapabilmektedirler. Hatayý hata, yanlýþý yanlýþ olarak görüp, hüsn-ü zannýmýzý korumamýz görevimizdir.

 

Evet, dramatik bir biçimde Milli Görüþ noktalandý. Fakat bu, 1998'de benim "Ýslamcýlýk bitti" dediðim gibi bir þeydir. "Biten" SP merkezinde kalan, arkaik ve folklorik olarak seyirlik halde duracak olan ruhu dördüncü semaya çýkmýþ bedeni bir et yýðýnýndan ibaret yerde kalmýþ Milli Görüþ'tür. O gün de biten yine FP merkezinin toplumsal deðiþmeyi ve bölgesel geliþmeleri okuyamamaktan kaynaklanan Ýslamcýlýktý; "küresel ve liberal paradigmadan muhafazakâr bir okuma biçimi"ni geliþtirenler AK Parti'yi kurup bugüne geldiler. FP'den sonra kurulan SP, geçirdiði derin sarsýntýyý uzun bir uðraþýdan sonra atlatmaya çalýþtý, 29 Mart 2009 seçimlerinde tam "yeni Ýslamcý dil ve iddia" ile yükseliþe geçecekken, yukarýda iþaret ettiðim sebeplerle yeni bir kopuþa uðradý. Ancak, nasýl 1998'den sonra Milli Görüþ'ün içinden "muhafazakâr AK Parti" ve kendini toparlamaya çalýþan "Ýslamcý SP" çýktýysa, 1 Ekim 2010 kopuþundan sonra ve yine Milli Görüþ geleneðinden yeni bir siyasi çizgi uç vermiþ oldu. Bundan sonraki aþama Türkiye, bölge, Ýslam dünyasý ve küresel kapitalizmle olan iliþkilerimiz açýsýndan hayati derecede önemlidir:

 

Soru þu: SP'den ayrýlan Kurtulmuþ, bize "ikinci bir AK Parti" tecrübesini mi yaþatacak, yoksa 19. yüzyýldan bu yana süren Ýslami akýmý, siyasi, ahlaki, toplumsal ve uluslararasý doðru bir zemine mi oturtacak?

 

Kurtulmuþ'un SP içinde siyasete devam etme imkâný kalmadýðýna göre, önünde iki seçenek var: Ýlki, birçoklarýnýn içinden geçtiði üzere, arkadaþlarýyla birlikte AK Parti'ye ilhak etmesi ve R. Tayyip Erdoðan'dan sonra parti liderliði yarýþýnýn en kuvvetli adaylarý arasýnda yer almasý. Hemen belirteyim, Kurtulmuþ, böyle bir tercihte bulunacak olursa, muhtemel diðer adaylarla mukayese edildiðinde þansý hayli yüksektir. Ancak bu, R. Tayyip Erdoðan'ýn "baþkanlýk modeli"ni sisteme sokmayýp cumhurbaþkaný olmasý durumunda mümkün olabilir, dolayýsýyla Kurtulmuþ'un geleceði açýsýndan risklidir de.

 

Diðeri, Kurtulmuþ'un yeni bir parti kurmasýdýr. Pekiyi, yeni bir partinin þansý nedir?

 

AK Parti'yi iki dönemdir iktidara getiren asli motivasyon Ýslamcý düþünce ve Milli Görüþ çizgisini real politika ve pragmatizmle buluþturan formüldür. Küresel kapitalizmle iliþkiler ve liberal politikalar iktidar olmanýn bedeli olarak ihtimal hesaplarýna dahil edildi. Yeni bir siyasi partiye alan açan veya zaruri ihtiyaç haline getiren faktör de budur. Dolayýsýyla Kurtulmuþ, yeni bir parti kuracaksa "niçin AK Parti'den daha iyi ve niçin farklý olduðunu" açýk çizgilerle ortaya koymasý lazým. Partisi AK Parti'yi ve kendisi R. Tayyip Erdoðan'ý tekrar edecekse, AK Parti'ye iltihak etmesi daha akýllýca olur, yeni parti kurmasýna gerek yok; zaten seçmen de ona gitmez.

 

Ali Bulac, Zaman, 02.10.2010