Aþýksan niçin Roma'dan kaçýyorsun? (D.Cündioglu, 20.02.2010, Yeni Safak )

[carpe_fortunam]

Aþýksan niçin Roma'dan kaçýyorsun?

Dücane Cündioglu

 

 

— "Quo vadis, Domini?"

 

Yakalanacaðýný anlayýnca Roma'dan kaçan havarî Petrus'un yolda giderken kendisiyle karþýlaþtýðý Efendisi Ýsa'ya merak ve heyecan içinde sorduðu sorudur bu!

 

— "Efendim, nereye gidiyorsunuz?"

 

Hz. Ýsa'nýn bakýþlarýnda incinmiþlik, sesindeyse sitem dolu bir hüzün vardýr:

 

— "Roma'ya!"

 

Gözleri faltaþý gibi açýlmýþ bir hâlde "Niçin?" diye sorar Petrus, þaþkýn þaþkýn...

 

Ýsa, o maðrur, o mazlum bakýþlarýný vakarla yere indirir ve dudaðýnýn kenarýna iliþen acý bir tebessümün eþliðinde þöyle der:

 

— "Ýkinci kez çarmýha gerilmek için!"

 

* * *

 

Ýncinmiþ bir sevgilinin, âþýkýna en kahredici cilvesi, her hâlde, ona sadakatinden kuþkulandýðý îmasýnda bulunmasýdýr.

 

Ýki sevgili arasýnda —tarihin nadiren tanýk olacaðý— en iç acýtýcý sahnelerden biridir bu! Hissedildiðini gösterecek tek alâmet ise iki damla gözyaþý!

 

Petrus iþareti almýþtýr. Aðlayarak Roma'ya geri döner ve yakalanýr ve çarmýha gerilir. Üstelik baþaþaðý.

 

Kurban göðün nazarýna sunulmuþtur ya, artýk kuzularýnýn uðruna Efendi'nin kendisini ikinci kez feda etmesine gerek kalmamýþtýr.

 

Baki olan, sadece aþka hürmet ve sadakattir.

 

* * *

 

[...] => http://yenisafak.com.tr/Yazarlar/?t=20.02.2010&y=DucaneCundioglu

 

 

[Aslýnda, "gördüðüm, sevgilinin yanýna gideceðini bilen bir âþýkýn umarsýzlýðý" da diyebilirdim.]

 

* * *

 

Bil ki ey talib, âþýkýn hâlinde gaflet olmaz! Baþka bir deyiþle, âþýk aslâ gafil olmaz!

 

Aþk vadisinde yapýlmýþ ve yapýlacak olan en küçük hatanýn hükmü daha baþtan bellidir: ihanet!

 

Sadakatin zýddý yani.

Aþýk hata yaparsa, yani gözlerini kapar ve bir anlýðýna bile uyursa, aþka ihanet etmiþ olur. Yani hesap ederse, yani akleder ve düþünürse...

 

Akýldan yardým almaksýzýn hiçbir hain ihanet edemez! Aþýk ise akýldan özgür olandýr; aklý terketmiþ bulunandýr. Hesap kitap nedir bilmez o! Bilmeye baþladýðý an, aþk libasýndan soyunmaya baþlamýþ demektir. Aþýklar aldanýrlar belki ama asla aldatmayý beceremezler.

 

* * *

 

— L'homme est né libre, et partout il est dans les fers.

 

Jean-Jacques Rousseau'nun ünlü eseri Du Contrat Social (Toplumsal Sözleþme) iþbu cümleyle baþlar:

 

— "Ýnsan özgür doðar, ve fakat her yerde zincirleriyle yaþar."

 

Ey talib, ben de diyorum ki, zincire vurulmayý göze almazsan aslâ Tanrý'ya inanamazsýn.

 

Aþýk olmak demek, zincire vurulmak demektir. Sevmek demek, sevgisiz ellerce çarmýha gerilmek demektir. Senin anlayacaðýn, aþk, özgürlükten vazgeçmek demektir.

Ýkide bir inandýðýný söyleyip durma da göster bana, hani, prangalarýn nerede? Nerede zincirlerin?

 

Madem inanýyorsun, o hâlde niçin Roma'dan kaçýyorsun?

 

Not: Ders, 23 Þubat Salý akþamý saat: 18.00'de Taksim-Tünel'de. Kavgaya devam edeceðiz. Dileyen yine mýzraklarýyla gelebilir; zira ben artýk zýrhýmý çýkardým. Bir de duyuru: "Cenab-ý Aþk", "Hakikat ve Hurafe" ve "Göz Ýzi" uzun bir aralýktan sonra tekrar gün yüzüne çýkmayý baþardýlar. Bu sefer Kapý Yayýnlarý'ndan. Neþ'em yerinde olmalýydý ama deðil. Cenab-ý Aþk, içinde gizlenebildiðim tek kitabýmdýr çünkü.)