"Yarýný bekleyemedim" (Ertugrul Özkök, Hürriyet, 31.05.2010)

[Webmaster]

"Yarýný bekleyemedim"

 

Bazý anlar vardýr.

 

Yarýný bekleyemezsiniz.

 

Bir saat bekleyemezsiniz.

 

Ýçinizde bir korku da yok deðildir.

 

"Acele edersem yanlýþ bir þey yapar mýyým?"

 

Ama siz daha o soruyu sormadan, içinizde bir baþka ses avaz avaz baðýrmaya baþlar.

 

"Çýðlýk hançerenize takýldýðý zaman geç kalmak acele etmekten daha kötü bir þeydir."

 

Bu yazý öyle bir duyguyla yazýlmýþtýr.

 

Sýcaðý sýcaðýna, duygunun en yüksekte olduðu anda.

 

"Sað duyu" kelimesini, "Teenni ile davranmak" duygusunu bir kenara býrakarak, o an dile getirilen duygulardýr bunlar.

 

Hele hele kader, ayný sabah iki yakanýza da yapýþmýþsa;

 

Kahpe felek ayný anda canýnýzýn iki yanýný da acýtmýþsa;

 

Önce hangisine aðýt yakacaksýnýz?

Ýskenderun'da þehit olan 6 çocuðunuza mý?

Yoksa gemide hayatýný kaybeden insanlara mý?

 

Ýsyan halindeyim.

 

Bir yandan ölenler için isyandayým, bir yandan beni bu ikilem içinde býrakan kadere küsüyorum.

 

Ben ki, böyle konularda hep serinkanlý durmayý tercih ederim;

 

"Avaz avaz baðýrýyorum

 

Olmaz böyle þey.

 

Ýsrail Hükümeti'nin yaptýðý bu saldýrýnýn ne kabul edilebilir bir yaný vardýr, ne de hafifletici nedeni.

 

Bu kadar teknik imkaný olan, geliþtirdiði teknolojilerle bu kadar övünen, bunca yýldýr askeri harekat yapan bir devletin yapacaðý iþ midir bu?

 

Ey Ýsrail devletinin yetkilileri;

 

Bunu bize açýklayamazsýnýz.

 

Dünya kamuoyuna da açýklayamazsýnýz.

 

Türkiye'de bunun altýnda kalýrsýnýz.

Dünyada da kalýrsýnýz.

 

Sizi savunacak eski dost bile bulamazsýnýz.

 

Ýsrail'in bir þey yapacaðýný bekliyordum.

Ama bu ahmaklýðý, bu gaddarlýðý, bu ahmakça gaddarlýðý asla beklemiyordum.

 

Bu saldýrý hiç birimizin kafasýnda, en küçük "Ýma'yý", en küçük "Ama'yý" býrakmadý.

 

Ben bölgenin insaný olarak artýk korkuyorum.

 

Yaný baþýmýzda, ne yapacaðý belli olmayan, her an her tür deliliði yapabilecek bir devlet var.

 

Aklý baþýnda bir Ýsrail vatandaþý þunu düþünmeli.

 

Ýsrail askeri o gemide yardýma giden insanlarý deðil, kendini vurdu.

 

O gemide ölen insanlara üzüleceðiz, ama ötekine ne yazýk ki üzülmeyeceðiz.

 

Ya Ýskenderun'daki çocuklarýmýz.

 

Hepimize, ayný gece, ayný sabah, bu tesadüf mü dedirten, o alçak saldýrý.

 

"Bu da geçer" diyen varsa;

 

Söyleyeyim.

 

Bunlar da geçmez.

 

Bazý þeyler var hiç geçemez...

 

 

 

 

Ertugrul Özkök, Hürriyet, 31.05.2010