Bediüzzaman’ýn ses kaydýný dinledik

[Webmaster]

Bediüzzaman’ýn ses kaydýný dinledik

 

http://www.risalehaber.com/images/news/67501.jpg

 

Ömer Özcan, Bediüzzaman’ýn ses kaydý ile ilgili kitabýna aldýðý notlarý Risale Haber okuyucularý ile paylaþtý

 

Risale Haber-Haber Merkezi

 

Medyada Bediüzzaman Said Nursi’nin ses kaydý ile ilgili haberler ilgi odaðý oldu. Bugüne kadar sadece “Maþallah” sesi dinlenen Bediüzzaman’ýn baþka ses kayýtlarýnýn da olduðu ileri sürülüyordu.

 

7 dakikalýk bu kaydýn talebesi Said Özdemir’de olduðu, onun da Bediüzzaman’ýn isteði üzerine yayýnlamadýðý belirtiliyordu. Aðabeyler Anlatýyor kitaplarýnýn yazarý Ömer Özcan, Bediüzzaman’ýn ses kaydý ile ilgili kitabýna aldýðý notlarý Risale Haber okuyucularý ile paylaþtý.

 

Üstad’ýmýzýn sesini dinledik

 

Said Özdemir aðabeyimizde Üstadýmýzýn kayýtlý sesinin olduðunu biliyorduk. 30 Aðustos 2000 tarihinde, “Aðabeyler Anlatýyor” kitaplarýmýn çalýþmalarý vesilesiyle, kendisine evinde yaptýðýmýz ziyaret sýrasýnda, ýsrarlarýmýza dayanamayarak sað olsun bu sesi bizlere dinletti. Fakat bizim kayýt yapmamamýz þartýyla… Buna kat’iyyen izin vermedi…

 

Önce Hüsnü Bayram aðabeyin 22. Söz’ün 1. Bürhan’ýný okuyan kýsmýný, sonra da yedi dakika kadar süren Azîz Mübarek Üstad’ýmýzýn talebeleri ile olan konuþmalarýný dinledik. Üstadýmýzýn bu sesi 1957 veya 1958’de Sungur aðabey tarafýndan gizlice alýnmýþ... Said aðabey öyle dedi bize…

 

Üstadýmýzýn yanýnda “Bayram, Zübeyir, Tâhiri, Hüsnü, Sungur” aðabeylerin olduðu konuþmalardan anlaþýlýyor. Hz. Üstad, þefkat kanatlarý altýna aldýðý sevgili talebelerinin hepsiyle kelâmda bulunuyor; sesi þefkat dolu; onlara, hizmetleriyle, þahsî ahvalleriyle, her þeyleriyle sahipleniyor muazzez Üstad. Yalnýz, seslerin tamamý iyi anlaþýlmýyor, kopukluklar oluyor…

 

Hatýrladýðým sesler þöyle: Zübeyr Aðabey içinde bulunulan Ramazan Ayý dolayýsýyla Ahmed Nazif Çelebi ve diðer talebelerinden gelen tebrik telgraflarýný okudu Hz. Üstad’a, bu bir müddet devam etti. Sonra Hz. Üstad, “Gazetelerde bizimle alâkalý haber var mý Zübeyir?” diye soruyor. Zübeyr Abi, “Yok Üstadým” diyor. “Bayram niye geç kaldýn?” diye soruyor Üstadýmýz. Bayram aðabeyin bir cevabý yok. Tâhirî aðabey, “Bizim damat gelmiþ Üstadým” deyince Üstad da, “Git git görüþ” diyor. Az bir müddet geçince Üstad soruyor; “Görüþtün mü?” Tâhirî aðabey “Yok Üstadým gitmiþ” diyor. Bayram aðabey bir kaç kere, “Benim hakkým bir tane Üstadým”, “Benim hakkým bir tane Üstadým” diyor. Herhalde bir þey daðýtýlýyordu o sýrada.

 

Said Özdemir aðabeye bu ses kaydýnýn hikâyesini sordum. Þöyle cevap verdi, “Bazý hikmetlere binaen Üstadýmýzýn sesi çok az olarak alýnabilmiþ. Sonradan Sungur aðabey yorganýn altýna küçük bir teyp koyuyor, iþte bu 7 dakikalýk bir þey var elimizde; onun da bazý yerleri tam anlaþýlmýyor. Þimdi bir tek bu hatýra kaldý. Bir de Ceylan Çalýþkan’ýn okuduðu ‘Yýldýzname’ þiirinin sonunda ‘Maþallah’ sesi var.”

 

Bu ses kutusundan her dersaneye birer tane alýnsýn

 

Said Özdemir aðabeyden ilginç bir hatýra daha:

 

“Bir gün Grundig marka makaralý bir teyp alarak Üstad’a götürdüm. Daha evvel aðabeylerden ders kaydetmiþtim. Üstadýmýzýn önüne koydum, teybi açtým. Üstad ilk defa teyp görüyordu, baktý ki teyp Risale okuyor. Üstad yarým saat elini yanaðýna koyarak dinledi. Sonra, “Maþallah kardeþim bu ses kutusundan birer tane her dersaneye alýnsýn” dedi.

 

“Benim niyetim, Üstad’ýn sesini almaktý. Üstad’dan izin istedim, ‘Üstadým sizin sesinizi alalým, sohbet edelim bir hatýra olur’ dedim. ‘Yook, caiz deðil’ dedi. Bir kaç kere ýsrar ettim izin vermedi. Sonra Ceylan Aðabey, ‘ben alýrým’ dedi, teybi bir uzatma kablosu ile ceryan alarak Üstad’ýn arkasýna gizlice koydu. Üstad bizlere doðru dönük, teybi görmesi mümkün deðil. Ceylan aðabey fiþi taktý, fakat Üstad da birden susmaya baþladý, hiç konuþmuyor… Bekledik bekledik konuþmadý, sanki arkasýný görüyordu, evet kerametle fark ettiðinden hiç konuþmuyordu. Ne zaman Ceylan aðabey fiþi çekti, Üstad da hemen konuþmaya baþladý.”

 

Üstad 4 þeyi sakladý: “Elini, yüzünü, sesini, kabrini”

 

Said Özdemir aðabeye, Hz. Üstad’ýn, kendi sesinin kaydýný niçin yaptýrmadýðýný sorduðumda, þöyle cevap verdi:

 

“Ben burada þu dersi çýkardým. Üstadýmýz dört þeyi saklamýþ, ‘Elini, yüzünü, sesini, kabrini.’ Tâ ki insanlar þahsýna deðil, Risale-i Nur’a teveccüh etsinler.

 

-Elini öptürmezdi. Ben bazen zorla öperdim, “kardeþim bu et ve kemik, þimdi bana tokat atmýþ gibi oldun” derdi, elime vururdu.

 

-Yüzüne baktýrmazdý. Yüzüne muhabbetle baktýðýmýzda, “kardeþim gözünü indir yüzüme bakma, bana nazar deðiyor, isabet-i ayn oluyor” derdi.

 

-Sesi son zamanlarýnda kýsýldý. Öyle ki, Zübeyr aðabey, Üstad’ýn dudak kýpýrdatmasýndan meramýný anlýyor, bize anlatýyordu. Eðer þimdi sesleri olsaydý, Risale okumaz sesini dinleyelim diye toplanýrdýk. Üstadýmýzýn dinlediðiniz sesini “Ýhlâs Nur Neþriyat”ýn hazýrladýðý “Bediüzzaman” CD’sine koysam Üstad müsaade eder mi acaba diye düþündüm. Ýstihareye yatýldý, fakat Üstad yine izin vermedi. Onun için bu sesi yayýlmasýn diye hiç kimseye vermiyorum. CD’de sadece Üstadýmýzýn -Maþaallah- sesi var.”

 

“Hatta bir gün birisine dinletirken benden habersiz gizlice teybe kayýt yapmýþ, sonradan duyunca caným sýkýldý; sonra duydum ki tokadýný yemiþ, elleri tutmaz olmuþ.”

(Said aðabey’e Üstadýmýzýn günlük konuþmalarý ile Risale-i Nurlardaki ifade farkýný sordum, bize “Risale-i Nurlardaki belâgat’in çok baþka olduðunu, çünkü Risalelerin Ýlham-ý Ýlâhî olduðunu” söyledi.)

 

-Kabrini de sakladý. Mektup geldi bize; “Cenab-ý hak benim kabrimi bir kaç talebemden baþkasýna bildirmesin.” Kabri Urfa’da iken, her gelen bir avuç toprak alýp gidiyordu. Hâlbuki Üstad “Risaleleri okumak 10 kere benimle görüþmekten daha istifadelidir” diyordu. Üstad Hazretleri ile son görüþmem 20 Mart 1960’da oldu, sonra biz hapse girdik, 23 Martta Üstad Urfa’da vefat etti, biz hapiste gazetelerden öðrendik. Cenazesinde bulunamadýk.”

 

(Aðabeyler Anlatýyor-1 Ömer Özcan, Sayfa 306-308)

 

 

Risale Haber, 29.03.2010

[Nur Efsan]

Paylasim icin sagol, cok manidar hatiralar.