Kürt/Demokrasi Açýlýmýnda Nurcular nerede? (Levent Bilgi, Risale Haber, 18.08.2009)

[Webmaster]

Kürt/Demokrasi Açýlýmýnda Nurcular nerede?

 

Hükümet þöyle veya böyle gecikmiþ bir Kürt/Demokrasi açýlýmý baþlattý.

Bence bunu belli bir ýrkýn açýlýmý olarak zikretmek hem bu ülkede yaþayan Kürtlere hem de Türklere bir hakarettir.

Her samimi Kürt ve Türk de biliyor ki bu ülke hepimizin. Bu ülkeyi Ýstanbul’un, Ankara’nýn aristokratlarý deðil, Mardin’in, Manisa’nýn çocuklarý beraber kurtardý, beraber kurdular. Ve bu ülkeye gerçek anlamda bir demokrasi gelmedikçe ne Türkler, ne de Kürtler rahat edecek, geliþebilecekler.

 

Bugün Rektörler üniversitelere baþörtülü almazken gençlerin ýrklarýný sorgulamýyorlar. Cumhurbaþkanýmýzýn eþi askeri alanlara giremiyor, hatta askerler bir cüzamlý gibi onunla tokalaþmamak için tören alanlarýndan kaçýyorlar. Bugün bu ülkede milletvekilleri bile düþüncelerini rahatlýkla söyleyemiyorlar. Ben ise bir yazar olarak þu yazýyý yazarken, baþýma bir iþ gelir mi diye her kelimesinde on defa düþünüyorum. Bu örnekleri yüzlerce çoðaltabiliriz, ama bazýlarýný zikretmek bile yasak bugün. Tüm bunlar Kürt/Türk sorunu mudur, demokrasi sorunu mudur?

 

Ben bu ülkede ayrý ayrý Kürt, alevi, baþörtüsü vs. sorunu olduðuna inanmýyorum. Bizim hepimizin büyük bir demokrasi sorunumuz var. Bu koþulsuz Demokrasi Türküne de, Kürdüne de, Alevisine de, hepimize lazým. Hatta yaþamak için olmazsa olmazýmýz.

Ve yine herkes de biliyor ki mevcut ihtilal anayasayla gerçek bir demokrasiye ulaþabilmemiz de mümkün deðil.

 

Her ne kadar partiler kaçmaya çalýþsa da bu iþin ucu tüm anayasaya kadar gelecek ve biz bir gün bu anayasayý toptan kulaðýndan tutup bir kenara koyacaðýz. Avrupai bir anayasaya kavuþtuðumuz gün artýk tek tek Kürt, alevi, baþörtüsü, konuþma, yazma sorunlarýný konuþmuyor olacaðýz.

 

Bu konularýn bir de pratik yönleri var. Yasalarý deðiþtirebiliriz, ama insanlarýn zihniyetlerini, tabularýný, yaþayýþlarýný, aþklarýný, bakýþlarýný, hatta gülüþlerini nasýl demokratikleþtireceðiz?

Ýþte bu konuda âdeta arazide çalýþarak bir takým teklifler getiren en önemli isim Said Nursi. O Bitlis’in bir Kürt köyünde doðdu. Ýlk konuþtuðu dil Kürtçeydi. Kürt medreselerinde okudu. Kürtlerin içinde Seyda adýyla meþhur oldu. Dünya Savaþýnda yüzlerce talebesinden oluþan Kürt Gönüllü Birliðini kurdu ve esir düþünceye kadar Ruslarla savaþtý. Hatta bir araþtýrmacýya göre, Balkan Savaþý’nda Ýstanbul Bulgarlar tarafýndan kuþatýlýnca, Enver Paþa Said Nursi’nin kurduðu bu Kürt gönüllülerini Ýstanbul’a çaðýrarak, sivil bir hareketle Bulgarlarý Ýstanbul’dan attýrdý. Ve bu gönüllülerle beraber Edirne’yi geri aldý!

 

Said Nursi Türk ve Kürtlerin bir vücut gibi olduklarýný savundu. Ýlk dönemi ne kadar Doðu’da Kürtlerin arasýnda geçmiþse, son dönemleri de o kadar Batý’da Türklerin arasýnda geçti. Hem Türklerden, hem Kürt ve Araplardan pek çok talebesi oldu. Bunlar Türkü, Kürdü ve Arabýyla öyle talebelerdi ki, bu yola Üstadlarýyla beraber baþ koymuþlardý. Hiç biri asla Said Nursi’nin ýrkýný bir defa bile sormadý, sorgulamadý. (Yüzlerce Said Nursi’yi görmüþ kiþinin hatýralarýnda, ben ona ýrkýný sordum, o da þuyum dedi, diye bir hatýra yok.) Türküyle, Arabýyla, Kürdüyle beraber savaþlarda öldüler, hapishanelerde aylarca yattýlar, iþkenceler gördüler; ama davalarýndan bir an için bile dönmediler. Bugün her üç milletten insanlara Avrupa’lý, Asya’lý pek çok milletten Risale-i Nur talebeleri de katýldý.

 

Said Nursi bu demokrasi hassasiyetini ta II. Abdülhamit dönemlerinde hissetti. Türk, Arap ve Kürtleri din kardeþliði ve demokrasi anlayýþýnda bir araya getirmek ve memlekete sahip çýkmalarýný saðlamak için pek çok cemiyetlere katýldý. Gazetelerde bu anlamda yazýlar yazdý. Hatta bir gazete çýkarmaya çalýþtý. Devletin en yüksek dini organý olan zamanýn Dar’ül Hikmet-i Ýslamiye’sinde çalýþmalar yaptý. Bu da yetmedi Doðu’da insanlara Meþrutiyet bilinci vermek için dað, taþ, dere, tepe demeden dolaþtý, aþiretlerle sohbetler yaptý. Bazý ulemanýn demokrasiye karþý çýkmalarýna karþýlýk O þiddetle meþruti bir yönetimi savundu. Bu konuþmalarýný Münazarat isimli kitabýnda topladý. Cumhuriyetin kurulmasýndan sonra da, bu demokrasi bilincine yönelik pek çok mektuplar yazdý.

 

Peki bu demokrasi aþýðý insanýn talebeleri bugünkü açýlýmda ne yapýyorlar?

Sadece tenkit ediyorlar.

Bir kýsým insanlar niye hükümetin açýlýmýnda Said Nursi yok diye soruyor?

Peki kim Said Nursi’nin fikirlerini, pratiklerini, tekliflerini bu açýlýma koyacak?

Hükümet bu konuda her türlü teklife açýðýz diyor. STK’larla görüþüyor.

Peki Nurcularýn bu konudaki teklifleri, projeleri nelerdir?

 

Ýtiraf edelim, hiç bir þey.

Birilerine Said Nursi’yi açýlýma niye almýyorsunuz diye tenkit etmek hiçbir þeyi çözmez. Veya onlara Münazarat daðýtmanýn da bir anlamý yok.

Tayyip Erdoðan ne anlasýn Said Nursi’den veya Münazarat’tan.

Ama adamlar “her türlü desteðe, teklife açýðýz” diyorlar. Size dost milletvekilleriyle en üst kademelere kadar pek âlâ ulaþabilirsiniz.

 

Nerede projeleriniz, pratik teklifleriniz, çözüm yollarýnýz?

Ülkenin her yerinde, doðusunda batýsýnda üniversite mezunu, hatta üniversite doçenti, profesörü yüzlerce Kürt, Arap, Türk Risale talebesi var.

Ne yapýyor peki bunlar?

Said Nursi, davasýný anlatabilmek için mahkemeleri bile kürsü yapmýþ.

Þimdi birileri sesleniyor, “hadi buyurun anlatýn projelerinizi.”

Bizde týk yok.

 

Pardon, “niye bu iþte Said Nursi yok” diye tenkit etmeyi iyi biliyoruz.

Bu sessizliðin vebalini her fýrsatta Said Nursi’ye övgüler gönderenler nasýl taþýyacaklar?

Said Nursi’yi övmenin Onu anlamak demek olduðunu sanýyoruz!

Acaba nerede bu Nurcular, kurduklarý onlarca vakýflar, dernekler, yayýn organlarý, gazeteler, dergiler, televizyonlar, eðitim kurumlarý?

Bu zamanda Risaleleri konuþturmazsak ne zaman konuþturacaðýz?

 

NOT: Gayemiz baðcýyý dövmek olmayýp, üzüm yemek olduðu için söylüyorum. Aslýnda bu çalýþma bir kuruluþun önderliðinde ve sponsorluðunda 2-3 ayda tamamlanabilir. Ben yýllardýr bu konuda, farklý gruplardan beyinlerin katýlýmýyla bir kongre yapýlmasý gerektiðini söyleyip duruyorum. Böyle bir çalýþmaya katýlacak, ehliyetli pek çok arkadaþýmýzýn varlýðýný bilmek çok güzel. Tek eksik hamiyetli bir organizasyon!

 

 

Levent Bilgi, Risale Haber, 18.08.2009