Çocuklarý camiden kovmayýn!..

[seneullah]

Çocuklarý camiden kovmayýn!..

Camiye çocuklarý götürmek güzel bir alýþkanlýktýr.

Onlara ibadeti sevdirmek, cemaat ruhunu kazandýrmak için, bu zaruridir.

Onlarýn çocuk olduðunu unutarak bunu yapmamalýyýz.

Çocukluklarýný kapýda býrakarak, camiye girmelerini onlardan talep etmemeliyiz.

Bunu yaparsak, onlara sevdirmek yerine nefret ettirebiliriz. Bu, kaþ yapayým derken göz çýkarmak gibi bir þey olur.

Nitekim yazar-müzik adamý Zülfü Livaneli de bir söyleþide, bu mealde bir hatýrasýný nakletmiþti. Yaramazlýk yaptýðý için yaþlý bir amca tarafýndan azarlandýðýný ve o günden sonra camiye gitmek istemediðini söylüyordu.

Durum bu kadar fecidir, anlayacaðýnýz…

***

Bu ibadet ehli ama insanlarla muamelede özürlü cami müdavimleri, çocuklardan büyük olmalarýný isterdi.

Camiye gelen-getirilen çocuklarýn camide büyükler gibi davranmasýný beklerlerdi.

Aðýr baþlý, oturaklý, kibar olmalarýný isterlerdi.

Sessizce içeri girmelerini usulce ayakkabýlarýný raflara dizmelerini isterlerdi.

Huþu içerisinde ibadete durmalarýný, saða sola fazla bakmadan, konuþmadan, gülüþmeden, akranlarýyla þakalaþmadan merak ettiklerini birbirine sormadan cemaate uymalarýný isterlerdi.

Yani…

Yapamadýklarý olgunluðu minnacýk çocuklarýndan isterlerdi.

***

Hazreti Peygamberin (asm) mübarek hayatlarýna baktýðýmýzda ise bambaþka örnekler görmekteyiz.

Namazda iken omzuna çýkan ciðerpareleri, Hazreti Hasan ile Hazreti Hüseyin’i düþmesinler diye bir eliyle tutmasý, yine ayný sebeple rükuu ve secdeyi uzatmasý bizim için güzel örneklerdir.

O (asm), Huzuruna gelen çöl insanlarýnýn en kaba, en çirkin hallerini büyük bir þefkat ve olgunlukla karþýlardý. En basit, en gereksiz görünen suallerine anlayacaklarý tarzda cevaplar verirdi. Muhatabýný bozduðu, huzurundan kovduðu varid deðildir.

Peki bize ne oluyor Allah aþkýna?..

Biz, Allahýn Resülunden(asm) daha mý edepli yada olgunuz, haþa?..

Allah’ýn rahmetinden fazla merhamet etmek doðru olmadýðý gibi, burada da ölçüyü aþmayalým.

Hiç olmazsa içinde bulunduðumuz üç aylarda yaklaþmakta olan Ramazan ayýnda buna dikkat edelim.

Evet, çocuklarýmýzý camiye götürelim…

Camiyi ve cemaati sevdirelim…

Bunu yaparken onlarýn çocuk olduklarýný unutmayalým. Sevinsinler ve sevinçlerini çocukça ortaya koysunlar.

Büyükler olarak, büyük gibi, olgun insanlar gibi, davranalým ve bir yere kadar hoþ görelim bunlarý.

Elbette onlara cemaatin ibadet huzurunu bozmamalarý yönünde ikaz edelim.

Huþu içinde olan ehli salat ve kýraate hürmet etmelerini isteyelim onlardan.

Cami adabýný güzel bir dille anlatalým.

Bunu güzel bir halde ve anlaþýr bir dilde yapalým.

Kýzarak, nefret ederek, kötüleyerek yada beddua ederek deðil…

***

Allah için sevmek, çaðýrmak zorundayýz…

Nefsimiz hesabýna hislerimiz adýna insanlarý kovmaya tard etmeye çizgi dýþýna çýkarmaya hakkýmýz yok.

Gelin hepimiz bu konuda kendimize çekidüzen verelim…

 

RÝSALE HABER

M. Maruf ÖZÜLKÜ