Gast Geschrieben 14. Mai 2009 Teilen Geschrieben 14. Mai 2009 Sabah uyanir uyanmaz, cesmeye kosup yüzümüzü yikariz, disler fircalanir, elbiseler giyilir. Ardindan, hemen kendimizi mutfaga atariz, cünki karnimiz zil calmaktadir. Baslariz yemeye, doyana kadar yeriz. Iceriz… Kalkar, tekrar ellerimizi yikariz. Sonra saate bakariz, zamanin yaklasdigini fark eder etmez, hemen cantamizi alir, düseriz yollara. Kimimiz ise, kimimiz okula, kimimiz nereye gidecegini bilmeden düser yollara… Ise gidilir gelinir, okula gidilir ordan da gelinir, bos gezmek de bir yere kadar, tabiki ordan da gelir insan… Aksam olur, karnimiz acikmistir, tekrar yeriz, iceriz. Uyku zamani gelmistir, yatmaya hazirlaniriz, disler fircalanir. Ve atariz kendimizi uzunlamasina yataga,. Dalariz hemen uykuya, yada hayallere… Ve yine sabah olur… Iste, monotonlasan bir hayat. Sürekli yapilan ayni seyler. Gerekli ama ayni. SIKILDINIZMI bu monoton hayatdan? Öyleyse yenilik katin hayatiniza, bu bizim elimizde. Nasil mi? cok basit… Sabah kalktiginizda, hemen gider yüz yikama yerine abdest alirsiniz, dislerinizi bu sefer misvakla yikarsiniz… Kahvaltiyi ihmal etmezsiniz tabiki, ama bu sefer doymadan sofradan kalkarsiniz… Hazirlanirsiniz, yollara koyulursunuz, ama bu sefer önünüze cikan herkeze gülücük sacarsiniz… Aralarda dinlenmek icin namazlar kilarsiniz… Bakin, bu kadar basit hayata yenilikler katmak… Daha nice güzel yeniliklere insallah tomurcuk Zitieren Link zu diesem Kommentar Auf anderen Seiten teilen Mehr Optionen zum Teilen...
Empfohlene Beiträge
Dein Kommentar
Du kannst jetzt schreiben und Dich später registrieren. Wenn Du ein Konto hast, melde Dich jetzt an, um unter Deinem Benutzernamen zu schreiben.