Davos'un anlattýðý aslýnda nedir?

[Gast]

Hayat tam da böyle bir þeydir. Ýnsan, her þeyi kendisinin ayarladýðýný, planladýðýný, kusursuz projeler yaptýðýný zanneder, sonra hiç olmayacak bir þey olur. Komplo teorileri devreye girse de, kader tebessüm eder ve mührünü basar.

Davos'ta, Baþbakan Erdoðan'ýn birkaç dakikalýk konuþmasýnýn ardýndan, ayaða kalkýp o çalýmlý yürüyüþle sahneden inmesi de iþte öyle bir þeydir.

 

Böyle anlar, kaderdenk noktalarýdýr. Vakti saati gelmeden öylesine bir hareket bir anlam ifade etmez. On sene önce böyle bir þey olsaydý Erdoðan biterdi. Þimdi, Ortadoðu'nun, Ýslam coðrafyasýnýn yeni bir lider kazandýðýndan dem vuruluyor. Saðlam zeminlerde yeni dinamiklerle yükselen eser, açýlýþý için bir nokta bekler. Parmak ucuyla eserin üzerindeki örtüyü çekip almak gibi bir þey. Görülmeyen, görülmek istenmeyen, bir anda ayan beyan oluverir.

 

Kaderdenk noktalarýnda destekleyici rüzgârlar eser. Erdoðan, sahnede yürürken hissedersiniz siz o rüzgârlarý. Ortadoðu'da ABD çaresiz kalýr. Halktan kopuk yöneticileri ile demokrasiden yoksun Arap ülkelerinin de onunla birlikte eli kolu baðlýdýr. Ýsrail, gücün deliliðinde saçmalar. Barbarlaþýr. Her gün çocuklarý, kadýnlarý katleder. "Cevap veriyoruz" yalanýný, dünyanýn bütün ekranlarý yüzlerine çarpar. Analarýn feryatlarýna, dünyanýn bütün analarý iþtirak eder. Ana yüreði sarsýldý mý, yer sarsýlýr. Kelimeler biter. Ve bir adam bir panelde kalkar yürür. Yürür ve gezegenin vicdaný onu takip eder, eder ve ayakta alkýþlar.

 

Böyle, hiç olmayacak bir þey olduðunda yaldýzlar, makyajlar dökülür. Samimiyetsizliðin o sýrýtan yüzü artýk maskelenemez olur. Ýlk þaþkýnlýkla itirazlar yükselir; "ama diplomaside yok böyle bir þey.. bak þimdi nasýl fatura ödetecekler.. bu alemde Ýsrail'e bunu kimse yapamaz..." diye mýrýltýlar, hýrýltýlar duyulur. Fakat sonra, birkaç dakika sonra bir þey daha olur. Millet vicdaný devreye girer. "Severiz sevmeyiz o ayrý bir þey.. ama bizim baþbakanýmýza kimse hakaret edemez..." diye bir diriliþ bestesi, hasret türküsü gibi söylenmeye baþlar. O türkü, hýrýltýlarý, mýrýltýlarý öyle bastýrýr ki, afallar adamlar. Çünkü kendi milletlerini tanýmazlar. Yýllardýr, muhayyel bir halka konuþurlar, yazarlar. Bizden naðmeler bilmezler. Bizim yamaçlarýmýzda hiç gezinmezler. Kendi insanlarýna uzaydan gelmiþ gibi bakarlar. Sonra da o halk, kendisi olarak ayaða kalkýnca, þaþarlar da þaþarlar... Mazeret kuytularýnda yüzükoyun yatarlar, boylu boyunca...

 

Kaderdenk noktasýnda, böyle hiç olmayacak bir þey olduðunda, bundan sonra çok þey olacak demektir. Bahtý açýlan bir millet, artýk yerinde durur mu? Dünyanýn dört bir yanýnda Türkçenin bayraðý dalgalanýrken verilen mesaj "yine biz geldik" demektir. Soðuk reel politikalara karþý, adalet, ahlâk, þefkat ve insanî duruþlarla, uzun bir kýþtan sonra evet yine biz geldik... Gazze'nin acýlý meydanlarýnda dalgalandýrýn bayraðýmýzý, biz geldik. Kimsesizlerin kimsesi olmaya geldik. Ýnsanlýk bir ses bekliyordu, o ses olmaya geldik... Davos'taki yeni ruh, diriliþ ruhudur. Kendimiz kalarak, insan olan herkesle el ele tutuþmaya, evrensel insanî deðerlerde buluþmaya geldik. Bir rüzgâr bekliyordunuz, kelebek kanatlarý olmaya geldik... Kaderdenk noktasý öyle bir þeydir; hesaplar, ezberler bozulur, tabular yýkýlýr. Davos'la Ergenekon at baþý gider. Biri dýþta ezber bozar, tabu yýkar, diðeri içte... Kaderdenk noktasý, geri dönüþü olmayan noktadýr. Geriye düðüm, geleceðe yol vermedir.

 

Yol verilmiþtir. Artýk milletle beraber yürüme vardýr. Artýk herkesin muhatabý, milletin ta kendisidir. Özgürlükler, hukukun üstünlüðü ve ileri demokrasi, mihenk taþýdýr. Halka hakaret, milletin inancýný horlama devri kapanmýþtýr. Fildiþi kulelerdeki vesayetçi elitlerin saltanatý çatýrdamýþtýr. Atýp tutan, andýçlayan, medyalayan, küfürleyen ve de "encümen-i daniþ"leyenler devri sona ermiþtir.

 

Davos'taki Erdoðan semboldür. Bundan sonraki çað, silahlarýn deðil, toplu vuran yüreklerin çaðýdýr. Uzakta demeyin, kim bilir belki yarýn, belki yarýndan da yakýn...

 

 

05 Þubat 2009, Perþembe

Zaman