Ahde Vefa (Hz.Ömer ve gencler)

[Webmaster]

AHDE VEFA

 

 

 

Hz. Ömer arkadaþlarýyla sohbet ederken, huzura üç genç girerler. Derler ki :

 

- Ey halife, bu aramýzdaki arkadaþ bizim babamýzý öldürdü. Ne

gerekiyorsa lütfen yerine getirin.

 

 

 

 

 

 

 

Bu söz üzerine Hz. Ömer suçlanan gence dönerek :

 

 

 

- Söyledikleri doðru mu diye sorar.

 

 

 

Suçlanan genç der ki :

 

 

 

- Evet doðru.

 

 

 

Bu söz üzerine Hz Ömer anlat bakalým nasýl oldu diye sorar. Genç anlatmaya

baþlar:

 

 

 

- - Ben bulunduðum kasabada hali vakti yerinde olan bir insaným.

Ailemle beraber gezmeye çýktýk, kader bizi arkadaþlarýn bulunduðu yere

getirdi. Affedersiniz hayvanlarýmýn arasýnda bir güzel atým var ki dönen bir

defa daha bakýyor. Hayvana ne yaptýysam bu arkadaþlarýn bahçesinden meyve

koparmasýna engel olamadým. Arkadaþlarýn babasý içerden hýþýmla çýktý atýma

bir taþ attý, atým oracýkta öldü. Nefsime bu durum aðýr geldi, ben de bir

taþ attým, babasý

öldü. Kaçmak istedim fakat arkadaþlar beni yakaladý, durum bundan ibaret,

dedi. Hz Ömer:

 

 

 

- Söyleyecek bir þey yok, bu suçun cezasý idam. Madem suçunu da

kabul ettin, dedi. Bu sözden sonra delikanlý söz alarak:

 

 

 

- Efendim bir özrüm var, diyerek konuþmaya baþladý:

 

 

 

- Ben memleketinde zengin bir insaným, babam, rahmetli olmadan bana

epey bir altýn býraktý. Gelirken kardeþim küçük olduðu için saklamak zorunda

kaldým. Þimdi siz bu cezayý infaz ederseniz yetimin hakkýný zayi ettiðiniz

için Allah(cc) indinde sorumlu olursunuz, bana üç gün izin verirseniz ben

emaneti kardeþime teslim eder gelirim, bu üç gün içinde yerime birini

bulurum, der.

 

 

 

Hz. Ömer der ki:

 

 

 

- Bu topluluða yabancý birisin, senin yerine kim kalýr ki?

 

 

 

Sözün burasýnda genç adam ortama bir göz atar, der ki:

 

 

 

- Bu zat benim yerime kalýr. O zat Hz. Peygamber Efendimizin (sav)

en iyi arkadaþlarýndan, daha yaþarken cennetle müjdelenen Amr Ibni As' dan

baþkasý deðildir. Hz. Ömer Amr'a dönerek:

 

 

 

- Ey Amr, delikanlýyý duydun, der. O yüce sahabe:

 

 

 

- Evet, ben kefilim, der ve genç adam serbest býrakýlýr. Üçüncü

günün sonunda vakit dolmak üzere ama gençten bir haber yoktur. Medine'nin

ileri gelenleri Hz. Ömer'e çýkarak gencin gelmeyeceði, dolayýsýyla Amr Ibni

As'a verilecek idam yerine maktulün diyetini vermeyi teklif ederler, fakat

gençler razý olmaz ve babamýzýn kaný yerde kalsýn istemiyoruz derler. Hz.

Ömer kendinden beklenen cevabý verir der ki:

 

 

 

- Bu kefil babam olsa fark etmez cezayý infaz ederim. Hz Amr Ibni

As ise tam bir teslimiyet içerisinde der ki:

 

 

 

- Biz de sözümün arkasýndayýz. Bu arada kalabalýkta bir dalgalanma

olur ve insanlarýn arasýndan genç görünür. Hz. Ömer gence dönerek derki:

 

 

 

- Evladým gelmeme gibi önemli bir nedenin vardý neden geldin?

 

 

 

Genç vakurla baþýný kaldýrýr ve (günümüz insani için pek de önemli olmayan):

 

 

 

- 'AHDE VEFASIZLIK ETTI' demeyesiniz diye geldim der. Hz. Ömer

baþýný bu defa çevirir ve Amr Ibni As'a der ki:

 

 

 

- Ey Amr, sen bu delikanlýyý tanýmýyorsun, nasýl oldu onun yerine

kefil oldun?. Amr Ibni As Allah kendisinden ebediyyen razý olsun, vakurla

kanýmýzý donduracak bir cevap verir:

 

 

 

- Bu kadar insanýn içerisinden beni seçti.'ÝNSANLIK ÖLDÜ

'dedirtmemek için kabul ettim, der. Sýra gençlere gelir, derler ki:

 

 

 

- Biz bu davadan vazgeçiyoruz.

 

 

 

Bu sözün üzerine Hz Ömer:

 

 

 

- Biraz evvel babamýzýn kani yerde kalmasýn diyordunuz ne oldu da

vazgeçiyorsunuz, der. Gençlerin cevabý da dehþetlidir:

 

 

 

- MERHAMETLÝ ÝNSAN KALMADI' DEMEYESINIZ DÝYE…

 

 

 

BENDE SÝZE BU YAZIYI YOLLUYORUM, ÇÜNKÜ

 

 

 

'GÜZEL MAÝL PAYLAÞAN KALMADI'

 

 

 

DEMESÝNLER DÝYE