Savaþ ayeti hangi kitapta daha çok

[Webmaster]

Savaþ ayeti hangi kitapta daha çok

06/07/2007

 

Osman Özsoy:

 

Bir önceki yazýmýzda, Anadolu’dan binlerce kilometre uzakta Meksika’da açýlan Türk Koleji’nde görev yapan ve orada Türk insanýnýn sesi ve soluðu olarak çaba gösteren Erhan Çokcoþkun isimli bir öðretmenin anlattýklarýna yer vermiþtik. Bugünkü yazýmýzda ikinci ve son bölümünü aktarýyorum.

 

Ýstedik ki, binlerce örneðinden sadece birine bakarak yurtdýþýndaki çaðdaþ alperenlerin neler yaptýðýna tanýklýk edelim. Tanýdýklýk edelim de, ülkemizin ve insanlýðýn yarýnlarý adýna içimize inþirah dolsun.

 

Þöyle anlatýyor Erhan öðretmen;

 

“…Meksika’da bir kültür merkezimiz var. 2006 ve 2007 de “Barýþ Kahramanlarý” adýyla iki sempozyum yapýldý orada. 3 büyük dinin temsilcisi gelip kendi dinlerindeki barýþ kahramanlarýný anlattýlar. Biz de orada kendi dinimizin getirdiði güzellikleri anlatýrken, bu insanlarýn gözlerinde ýþýldayan sevinci gördük. Her konuþmanýzýn ardýndan “Biz bunlarý bilmiyorduk” sözlerini o kadar çok duyuyorsunuz ki…

 

Keþke diyorsunuz, “þunu da bilseniz, þunu da bir bilseniz...”

 

Biz sizleri böyle bilmiyorduk…

 

Gerçekten çok az þey biliyorlar. Öðrendikçe meraklarý daha da artýyor ve araþtýrmaya baþlýyorlar. Bu programlarýn çok faydalý olduðunu gördük. Þöyle ki, bizim yaptýðýmýz bu iki toplantý da iftar yemeði olarak düzenlenmiþti. Katýlanlar, “Biz Müslümanlarý böyle bilmiyorduk” dediler.

 

Bir insaný öldürmenin tüm insanlarý öldürmek kadar büyük bir vebal olduðunu söylememiz çok etkiledi onlarý. Bu iftar yemeklerinden birinde katýlýmcýlardan bazýlarý bize, “biz Kur’an-ý Kerim’de çok fazla savaþ ayeti var sanýyorduk, fakat sizleri dinledikten sonra merak edip araþtýrdýk ve gördük ki, Ýncil de geçen savaþ ayeti sayýsý Kuran’dakinden 2 kat fazlaymýþ. Biz sizi böyle sürekli savaþan, insan öldüren barbarlar olarak biliyorduk. Ama öyle deðilmiþ. …” dediler.

 

Türkiye’yi fazla bilmiyorlar. Ama ülkemiz hakkýnda çok kötü bir imaj var. Irak’taki patlamalar vs. sanki hep bizdeymiþ gibi. Mesela CNN’in Meksika’da yayýn kanalýnda bir fragman var. Filistinli bir kadýn ve elinde tüfek... Bunu neredeyse saatte bir gösteriyorlar. Ve Müslüman dediðiniz zaman bu terörist kadýn imajý akla geliyor.

 

Bir Taliban’la mý evleneceksin?

 

Bir gün Meksikalý niþanlýmla beraber bir kafede otururken, onun bir arkadaþý bana, “biliyor musun, burada bir terörist var” dedi. Kim deyince “sen” demiþti. “Biz sizi dininizden dolayý terörist olarak biliyoruz” dedi. Kendimi hiç o kadar kötü hissetmemiþtim. Yine bir gün annesi niþanlýma, “bir Taliban’la mý evleneceksin” demiþ… Annesi sýk sýk bana, “sen hiç Türk’e benzemiyorsun” derdi. Bir gün, “Sen benden baþka hiç Türk gördün mü?” deyince ikimizde gülümsedik. Çünkü gördükleri ilk Türk bendim ama zihinlerinde oluþturulan Türklerle ilgili olumsuz imaj da o kadar diriydi. Meksikalýlarýn zihinlerindeki Türk ve Müslüman imajýnýn gerçek olmadýðýný göstermek bizim görevimiz olmuþtu artýk…

 

Yine bir gün velilerin biri ile konuþuyorduk. “Siz niye buradasýnýz? Annenizi, kardeþlerinizi, babanýzý sevmiyor musunuz, özlemiyor musunuz?” dedi. “Seviyoruz elbet ama sizi de seviyoruz. Kader bizi buralara getirdi” dediðimizde karþýlýklý gülümsemiþtik…

 

Zihnimdeki Müslüman imajýný yýktýnýz…

 

Yine bir gün bir velimizi ziyaretine gitmiþtik. Ben, arkadaþým ve Meksikalý niþanlým. Orada konuþurken insanlar bize kalplerini açtýlar. Sizin eviniz diye bir tabir var orada. Bize öyle muamele ettiler. Bir öðrencimizin annesi, “sizi tanýmýyoruz ama ne kadar çok ortak noktamýz var” demiþti. “Sizi o kadar farklý bilip, o kadar çok þey öðrendim ki, þoka girdim” dedi. “Benim kafamda bir Müslüman imajý vardý ama siz bunu yýktýnýz” dedi.

 

Ýnsanlarla diyalog kurmanýn avantajý bu... Sizi anlýyorlar, sizi bilmediklerini, daha doðrusu Türklerle ve Müslümanlarla ilgili doðru bilgilere sahip olmadýklarýnýn farkýna varýyorlar. O yüzden bu insanlara bir þey anlatýrken, kendinizi tanýtýrken bunlarla bir þeyler yapmanýz gerekiyor. Bunlarla bir bardak çay içmek, bir sinemaya gitmek, gündelik hayatlarýnda onlarýn yanýnda ve içlerinde olmak gerekiyor ki, sizi tanýyabilsinler, sizin yaþadýðýnýz güzelliklere ortak olabilsinler. Yoksa siz bir yerde vaaz ederek, “bakýn ben þöyleyim, ben böyleyim…” deseniz de duymuyorlar, etkili olmuyor.

 

Meksika’daki insanlar bizi nasýl tanýyorlar diyecek olursanýz, tabi internet çok yaygýn olduðu için, arama motorlarýndan “Türkiye, turistik geziler vs…” þeklinde araþtýrýnca bizim telefonumuza ulaþýyorlar. Bir bayan aramýþtý mesela; “Benim Türkçe öðrenmem lazým, bana kitap yollayýn, kaset yollayýn” diyordu. Meksika’nýn her yanýndan bize ulaþýyorlar. Biz de elimizden geldiðince Türkiye ile ilgili bilgiler ve tanýtýcý yayýnlar veriyoruz.

 

Annem hala dönmemi bekliyor ama kararlý olduðumu görünce, “senin mutlu olduðun yerde ben de mutluyum” diyor. “Sen yeter ki mutlu ol” diyor. Zaten annem þu an tek kalýyor. Ben istiyorum ki oda gelsin Meksika’ya...”

 

Meksika’daki Türk Koleji’nde görev yapan Erhan Çokcoþkun isimli öðretmenimizin anlattýklarýndan bir kýsmý böyle.

 

Yazýnýn ilk bölümünde, Erhan Çokcoþkun’un anlattýklarýný sizlere naklettikten sonra, bir çift laf ederek yazýmý sonlandýracaðýmý söylemiþtim. O düþüncemden vazgeçtim. Gerek e-mailime gelen, gerekse de yazý altýna yapýlan kimi yorumlarý görünce, “yapýlan bir iþteki güzelliði takdir ve bir hakký teslim etme…” düþüncesinin bile baþlý baþýna bir Allah’ýn lütfu olduðunu, sayýca az da olsa bundan bile nasipsiz insanlar bulunduðunu gördüm ve onlar adýna üzüldüm.

 

On binlerce Erhan Çokcoþkun’un milletin geleceði adýna elini taþýn altýna koymasý iþte bu açýdan iki defa deðerlidir.

 

Her þeye raðmen… Týpký asrý saadette olduðu gibi…