Ýslâm ve biz Müslümanlar

[derguiz]

Ýslâm ve biz Müslümanlar

 

 

Bediüzzaman Hazretleri, Ýsrail’in Müslüman Araplar karþýsýndaki galibiyetini kader açýsýndan yorumlarken, Ýsrail’in mensuh da olsa kendi dinine, muharref de olsa kendi kitabýna ve peygamberlerinin bakýyyelerine olan samimi baðlýlýðýnýn Müslümanlarýn Ýslâm’a olan baðlýlýðýndan çok daha fazla olduðunu belirtir.

 

Evet, Ýsrail’in bir þeriat devleti ve Siyonizm’in nihaî hedefinin Eretz Ýsrail olduðu herkesin malûmudur. Bugün Ýslâm dünyasýna karþý topyekun saldýrýya geçmiþ olan güç, kendi inancýnýn hem de batýnî yorum ve eserlerine göre davranabilmektedir. Neo-conlarýn dayandýðý temel dinî kaynaklardan biri, Kitab-ý Mukaddes’in son kitabý Yuhanna’nýn Vahyi’dir. Hz. Ýsa’nýn kendisine vahiyde bulunduðunu iddia ettiði Yuhanna, burada âhir zamanda olacaklarý sembolik bir dille anlatýr. Ona göre, âhir zamanda Ýblis ve Þeytan denilen büyük ejdere secde edip onun salahiyetini kullanan iki canavar çýkacak, Allah’a ve gökte oturanlara küfrederek dünyayý ateþe verecek bu iki canavar sonunda maðlûp edileceklerdir. Bugün bu anlatým, Müslümanlara uygulanmaktadýr.

 

Evet ihlâs, samimiyet ve gayret, kimde olursa olsun bir mükâfatý; ihmal, vurdumduymazlýk, aþaðýlýk duygusu ve samimiyetsizliðin ise, yine kimde olursa olsun elbette bedeli vardýr. Bunu derken, muhterem bir hocamýzýn yazdýðý gibi, falanca Müslüman kardeþlerimiz söze gelince çok gürültülü, fakat iþe gelince pek orada yoklar gibi bir suçlamada asla bulunmak istemem. Her Müslüman ferdi, Ýslâm’ýn sahipsizliðinden, Müslümanlarýn halihazýr durumundan en az diðer Müslümanlar kadar sorumludur ve öncelikle de kendisini sorumlu görmek mevkiindedir.

 

Bugün Müslümanlar olarak en büyük iki problemimiz, hem kafa hem kalb olarak tam iman etmiþ olamamamýz, bazýlarýmýz itibarýyla, yine Bediüzzaman’ýn tarif ve deðerlendirmesi çerçevesinde, gayrimüslim mü’min, yani Ýslâm’ý yaþamayan inanmýþlar, bazýlarýmýz itibarýyla ise gayri mü’min müslim, yani Ýslâm’ý geleneksel olarak yaþasak ve onu kabullensek de kafalarýmýz itibarýyla tam inanmýþ kimseler olamamamýzdýr. Bir diðer deðerlendirmeyle, bazýlarýmýz itibarýyla kalben mü’min ama zihinde problemleri bulunan, bazýlarýmýz itibarýyla ise zihinde mü’min, yani Ýslâm’ý her yönden kabul açýsýndan problemi olmayan; fakat bu zihnî-aklî kabul kalbde iman haline gelmemiþ kimseleriz. Bunun neticesi olarak ortaya çýkan diðer büyük problem de, Ýslâm’ýn izzetini kuþanamamak, izzetin Allah’a, Rasulullah’a ve mü’minlere ait bulunduðunu bir türlü idrak edip özümseyememek, dolayýsýyla baþka yerlerde izzet aramaktýr.

 

Bu iki problem, bizi ister istemez Ýslâm’ý yorumdan ibaret görmeye, her dönemde o dönemin “pazarda revaçta olan metaý”na göre gözden geçirip yeniden tarif etmeye ve her döneme adapte etme cinayetine götürmektedir. Oysa Ýslâm, Kitab’ý ve Sünnet’i ortada ve apaçýk bir dindir; deðiþmez, hiç de farklý yorumlara açýk kapý býrakmayan ve etrafýnda tarih boyu ve bugün de bütün Müslümanlarýn birleþtiði iman, ibadet, ahlâk, muamelat ve ukubat esaslarýyla en az % 90’ý muhkemat olan bir dindir. Bütün zamanlarý, þartlarý ve insanlarý kuþatan evrenselliði sebebiyle zaman ve þartlar çerçevesinde içtihada býraktýðý saha ise, onun % 10’unu bile bulmaz. Bu çerçevede Müslüman’a düþen, Ýslâm’ýn zarurâtýný, muhkematýný yaþamak ve içtihada konu yönlerine bu pratik çerçevesinde ve zarurâtýna, muhkematýna göre yaklaþmaktýr. Pratiði olmayan bir fýkýh yaklaþýmýyla ve % 90’ýný görmeden Ýslâm’ý yorum olarak nitelemek... Bunu belki Ýslâm hakkýnda alfabe seviyesinde bile bilgisi olmayanlar yapabilir de, ehl-i ilim yapamaz. Ayrýca bugün, muhteþem ve muazzam bir usûl üzerine oturan ve her türlü incelemesi yapýlmýþ hadis gibi bir kaynak, Ýslâm’ýn oluþturmadýðý, hattâ gayri Ýslâmî þartlara ve bu þartlarýn etkisindeki malûl mantýklara göre gözden geçirilemez. Yapýlmasý gereken, Ýslâm’ýn özellikle halk nezdindeki temsilcileri tarafýndan ona lâyýk þekilde temsil edilmesi, iman, ibadet, ahlâk, muamelat esaslarý temelinde hem bu temsilcilerin hem de halkýn eðitilmesi, derinleþtirilmesidir.

 

Ýslâm, bir malzeme deðildir; o, hayatýmýza hayat olmak için gelmiþtir.

 

 

Ali ÜNAL

Zaman