Ýspanya ve Filipinlerden...

[derguiz]

Ýspanya ve Filipinlerden iki hizmet mektubu

 

Dünyanýn dört bir yanýnda Risale-i Nur'daki iman ve Kur'an hakikatlerini insanlara duyurma gayretleri devam ediyor. Gün geçmiyor ki, ülke sýnýrlarý dýþýnda yer alan yakýn veya uzak, hattâ çok uzak beldelerden müjdelerle dolu mektup elimize ulaþmamýþ olsun.

En son gelen iki mektubu dikkatlerinize arzediyoruz. Bu iki mektuptan birisi Ýspanya'dan, diðeri ise Filipinler'den geldi.

 

Ýspanya'dan yazan Mehmet Yücel, mektubunda þunlarý aktardý:

 

Yakýn bir zaman içinde Madrid’e gitmiþtim. Silvia ve Mundoarabe isimli bir kitap evinin sahibi Rosa hanýmla görüþtüðümüzde Üstad’ý ve Risale-i Nur’u anlatan küçük risalelerden vermiþtim. Ertesi günü Ýslam Kültür Merkezine gittiðimde Silvia hanýmla karþýlaþtýk ve bana; “Dünkü verdiðin kitabý okudum, çok enteresan buldum. Ýstiyorsan Ýngilizceden çevirisini yapabilirim.A yine de edebiyata hakim biri tarafýndan gözden geçirilmesi gerekir” dedi. Ben “Tamam yarýn daha ayrýntýlý konuþalým” dedim. Kendi kendime de ‘Her halde para ile yapmak istiyordur, çünkü hali vakti o kadar iyi biri de deðil gibi” diye düþündüm. Hatta Ýstanbul ve Ankara’da birkaç aðabeye danýþmak üzere mail de atmýþtým. Geçen gün çeviri iþini düþünüp düþünmediðimi tekrar sordu. Ben de yine içimden “Böyle ýsrarlý sorduðuna göre kendine bir kazanç yolu olarak da düþünüyor her halde” dedim. Fakat yine de Madrid’ten ayrýlma zamaným gelince, arayýp tercüme iþiyle ilgili görüþmek istediðimi söyledim. Görüþmemizde kendisine tercümenin nasýl yapýlmasý gerektiðine dair bir soru yönelttim. Aldýðým cevap “Ben bunu iþ olarak deðil, yardým olarak yapmak istiyorum. Ama benim tercümem ne kadar güzel olur bilemem. Çünkü Said Nursî’nin düþünce tarzýný bilmiyorum” oldu. Ben bu cevap karþýsýnda çok þaþýrmýþ ve sevinmiþtim. Kendisine “Size yanýmdaki Ýngilizce Sözler kitabýný vereyim. Okumaya bu kitaptan baþlayýn. Böylece Said Nursî’nin düþünce tarzýna ve üslûbuna da alýþmýþ olursunuz” dedim. Bu cevabým karþýsýnda çok memnun oldu.

20 Nisan günü Endülüs’ün son kalesi onan Granada’ydým. On sene önce de bu þehre gelmiþtim. O ziyaretim sýrasýnda bir kaç kiþi tanýmýþtým. Tanýmýþ olduðum kiþilerden bir kýsmý Elhamra Sarayýnýn tam karþýsýna güzel bir cami inþâ etmek istiyorlardý. Bir kaç sene önce de o camiin inþasýnýn tamamlandýðýný öðrenmiþtim. Granada’ya gelir gelmez ilk ziyaret ettiðim yer bu cami oldu. Elhamra bir tepede inþa edilmiþ, bu yeni Ulu Cami tam karþýsýnda bulunad diðer tepeye inþa edilmiþti. Topladýklarý yardýmlarla, çok güzel bir cami yapmýþlar. Hemen belirteyim, camii yaptýran þahýslar 1995 yýlýnda, Ýstanbul’daki Suffa vakfýnda, Sungur aðabeyi de yardým taleb etme amaçlý ziyaret etmiþlerdi. Ben de ordaydým ve onlarla böyle bir vesileyle tanýþmýþtýk.

Cami ziyaretim sýrasýnda, camiin çeþitli hizmetlerini deruhte eden Abdulvahid isimli bir gençle tanýþtým. Özellikle Risale-i Nur’un Ýspanyolcaya tercümesi çerçevesinde bazý düþüncelerimi ve planlarýmý aktardým. Hoþuna gitti. Tercümeler konusunda yardýmcý olabileceðini ve bu konuda tecrübeli olduðunu söyledi. Bu geliþme doðrultusunda þimdilik bir yandan Silvia Hanýmýn, diðer yandan benim yapacaðým tercümelerin kontrolünü de inþaallah Abdulvahid’in yapacaðýný belirteyim.

Bu güzel geliþmelerden kýsa bir süre sonra, Granada’ya 1,5 saatlik mesafede bulunan Orgiva kasabasýna gittim. Orada Yusuf isimli bir Nur talebesi kardeþ vardý. Gitmeden önce, onunla daha önceden tanýþmýþ olan bir kardeþten onun hakkýnda ilginç bilgiler almýþtým. Bu þahýs bir Risaleleri bir Türk olmasýna raðmen burada tanýmýþ. Hatta, okuduðu Risalenin tesiriyle bu eserlere aþýk olmuþtu. Çevresindekilere “Türkiye ye gidip Nur talebeleriyle kalacaðým ve dönüp burada Granada da Nur Medresesi açacaðým” demiþti. Kendisiyle ilk karþýlaþmamýzda sevinçle, Türkçe olarak “ooh, Risale-i Nur talebeleri buraya sonunda geldiler” dedi. Ardýndan “Ben Risale-i Nur dergâhý açacaðým” dedi. Ben de bunun için geldiðimi söyledim. Sevinci bir kat daha arttý. Tercümelerden bahsettim. “Ben düzeltmelerinde yardýmcý olurum” dedi. Bu sefer benim sevincim artý.

Hutbe-i Þamiye risalesinin Þam’daki Emeviye Camiinde tekrar okunacak olmasýndan hareketle “Ben de Batýda Ýspanya’da bir seri konferanslar düzenleyim” düþüncesiyle bu risaleyi tercümeye baþlamýþtým. Ancak epey yavaþ bir tempoyla devam ediyor.

Velhasýl, þimdilik durumlar böyle. Allahýn selâmý rahmeti üzerinize olsun.

Duaya muhtaç kardeþiniz Mehmet Yücel.

 

Not: Bu mektupla birlikte bir baþka amaçlý mektubu ve biraz da çeviri çalýþmasý nedeniyle sabah namazýný kýlýp 6:30 da yatmýþtým ve saat 12’ye kadar uyurum diyordum. Ancak, 10:30 gibi Ýslam Kültür Merkezinden aradýlar. Arayan kiþi ile aramýzda þöyle bir diyalog geçti:

-Ýbrahim bey beni aradý ve sizin bu Cuma Said Nursi’nin görüþleri ile alâkalý konferans verebileceðinizi söyledi.

-Evet böyle bir þey konuþmuþtuk ve ben önceki gün hazýrlýða geçtim. Ama bu Cuma’ya yetiþmeyecek. Ýnþaallah daha ileriki bir zamanda yaparýz.

-Bu hafta yaparsak iyi olur. Bediüzzaman Said Nursi’yi tanýtýrz, görüþlerinden bahsederiz. Ben de tanýmak istiyorum. Çok iyi olur.

-Pekala, Cuma gününe kadar ben bir þeyler hazýrlayým. En azýndan küçük bir baþlangýç yaparýz.

 

------------

 

Filipinler'deki Nur hizmetleriyle ilgili geliþmeleri aktaran Riza Dalkýlýç'ýn mektubu:

 

Evet bizler burada, hem bu dâr-ý imtihanýn açýlmasýna vücûdu “Levlâka lavlâk, lemâ halaktu’l-eflâk” sýrrýyla vesile olan ve hem ebedî hayatta ebedî dâr-ý saadetin açýlmasýna vesile olan duasý hürmetine Onun getirdiði Nur ile yeniden doðan, o Nur ile Nurlanan ve o Nurun vesilesiyle de inþaallah ebedî hayatýnýn kurtulmasýna vesile olacak yeni Müslüman kardeþlerimizi müþâhade ediyoruz.

Sizi de bu sürâra ve sevince ortak olabilmeniz için bazý geliþmelerden haberdar etmek istiyoruz.

Evvelâ; Manila’daki Nur dersanemizde on gün kadar kalmýþtýk. Bu süre zarfýnda müþahede ettiðimiz hizmetler cidden gözlerimizden sevinç yaþlarý dökülmesine vesile oldu. Dersanede her pazar icrâ edilen umumî pazar dersinde 15’e yakýn talebe vardý. Pazartesi ise doktorluk mesleðinde olan dört doktor ve saðlýk personeli namzedi kardeþlerimizle Hastalar Risalesi’ni okuduk. Ertesi gün eskiden tanýþtýðýmýz bazý kardeþler ve yeni Müslüman kardeþlerimizin iþtirakiyle uzun ve gece geç vakitlere kadar süren derslerimiz oldu. Yeni Müslümanlardan Dirky isimli bir kardeþimiz, 23. Mektup okunurken ve özellikle “Dost istersen Allah yeter. Yaran istersen Kur’an yeter. Mal istersen kanaat yeter. Düþman istersen nefis yeter. Nasihat istersen ölüm yeter” cümlelerini müzakere ederken yaþadýðý hayranlýk ve þaþkýnlýðý sürekli olarak “Hayata hayat veren cümleler” demek suretiyle dýþa yansýtýyordu.

Risale-i Nur’u tanýdýktan sonra yaklaþýk bir ay süreyle Nur dersanesinde kalan Arjeen isimli bir kardeþimiz “Sürekli olarak hizmette olmak, dersane hizmetlerinde bulunmak istiyorum” diyerek, acilen dersane ihtiyacý olan Marawi sehrine gitti ve orada çeþitli teþebbüslerde bulundu. Bu kardeþimizin iki üniversite mezunu olduðunu hemen belirtelim.

Geçtiðimiz günlerde bir Cuma günü, bazý kardeþlerimizle birlikte hem Cuma namazýný kýlmak, hem hutbe irad etmek üzere Los Banyos Uluslararasý Filipinler Üniversitesine gittik. Bu üniversitenin camiinde çok sayýda Bangladeþli, Endonezyalý, Filipinli öðrenciler vardý. Hutbede 20. Mektup, Âyetü’l-Kübrâ, Hutbe-i Þâmiye ve Ýhlâs Risalelerinden parçalar okuduk ve açýklamalarda bulunduk. Namazýn akabinde gerek cemaatten pek çok kiþi, gerek talebelerce her hafta gelmemiz, gerek Risale-i Nur sohbetlerinde bulunmamýz yönünde talepler dile getirildi.

Zamboanga’da da çok önemli Nur hizmetleri gerçekleþiyor. Burada da genç Nur talebeleri Risalelerden aldýklarý feyiz ve þevk ile âdeta her an nasýl hizmet yapabileceklerinin arayýþý içinde koþuþturuyorlar. Yakin’ler, Rafi’ler, Salman’lar, Hafiz’lar, Alber’lar týpký Türkiye’deki genç Nur talebeleri gibi, istikbâle yönelik bize umud veriyorlar. Daha da önemlisi, bu kardeslerimizden bazýlarý Turkiye’ye giedip dersanelerde kalmak ve Nur hizmetlerini daha etraflý olarak öðrenmek ve uygulamak istiyorlar.

“Universidad de Zamboanga” isimli üniversitenin Cami açýlýþýna katýlmýþtýk. Risale-i Nur’a ve Üstadýmýza isnad ettikleri büyük deðer ve hürmetten dolayý, hiç layýk olmadýðýmýz bir þerefi verdiler ve Camiin açýlýþýný bize yaptýrdýlar. “Camideki ilk hutbeyi de siz okuyun” dediler. Böylece bu camideki ilk hutbe Risalelerden sunulmuþ oldu.

Bu açýlýþýn hemen ardýndan pek çok genç yanýmýza geldi gerek Bediüzzaman hazretleri hakkýnda yazýlmýþ eserleri, gerekse Risale-i Nur’u nereden bulabileceklerine dair sorular yöneltti. Cami açýlýþýna gelen Prof. Ali Said isimli ilim ehli bir zât, bu açýlýþ için geldiðini ve bize hitaben “Ey dostlar. Kaldýðým otelde sizinle Said Nursî ve eserleri hakkýnda etraflý bir þekilde görüþmek isterim” dedi. Biz de gece otele gidip bu zâtla 19. Sözü okuduk...

Marawi þehrindehi Nur hizmetleriyle alâkalý bir mektubu, bu günlerde Saliha bacý göndermiþ. Bu mektubun tercümesini size takdim ediyoruz.

M. Riza Dalkýlýç

 

 

“Allah’ýn selâmý, ebedlere müteveccih kudsî cemaatin mensuplarýna.

Filipinler’deki kardeþ ve bacýlarýnýzdan selâm sizlere. Üç haftadýr Marawi sehrindeyiz. Elhamdulillah himmetlerinizle hanýmlar dersanesi açýldý ve Nurlar bu þehirde okunmaya baslandý.

“Hamd, tenzih ve takdis ederiz O Zât’i ki, kimi murad ederse hidâyete erdirir. O iradesi muhît olandýr.

“Ýki gün önce Marawi þehrine bir saat mesafedeki Ilýgan þehrine gittik ve göz yaþlarýmýzla anne ve kýzýn þehadet getirerek ihtidâlarýna þahid olduk. Aslýnda kendisiyle sürekli görüþtüðümüz Joy, telefonda þehadet getirmiþti. Buluþma yerine Joy annesini de getirmiþti. Annesi o an için kendisinin Müslüman olduðunu bilmiyordu. Ne zaman ki bizim önceden Hýristiyan iken sonradan Müslüman olduðumuzu öðrenince ardý ardýna sorular sormaya baþladý. Soru-cevaplar sýrasýnda bir ara kendisinin Müslüman bir arkadaþý olduðundan ve sürekli kendisine Ýslâmý anlattýðýndan bahsetti. Ve bir ara “Ýslâm doðru bir yol” dedi. Bunun duyan Joy hemen atýlarak “Anne ben Müslüman oldum” dedi.. O anda annesi adeta dilini yutmuþ gibi konuþamaz hale gelmiþti. Bir kaç dakikalýk þoktan sonra, gülümseyerek “Aman Allah’ým! Kýzým benden önce davranmýþ” dedi. Sohbetin sonuna doðru biz kendisine yakýn bir mescide gitmek ve öðle namazýný kýlmak istediðimizi söyledik. Namazýn akabinde, anne kendisini hazýrlamýþ ve istekli bir sekilde “Müslüman olmak istiyorum” diyordu. Neticede Joy’un annesi þehadet getirdi. Ne tarifsiz bir an. Þehadetin akabinde, hýçkýrýklar birbirine karýþmýþ halde hepimiz birbirimize sarýldýk. Hiçbirimiz böyle bir þey beklemiyorduk. Allah murad edince oluyor. O sadece “OL!” der. O þey hemen oluverir.

“Anne o gün Müslüman olacaðýný, kýzýnýn ondan evvel Müslüman olduðunu bilmiyordu. Hamd olsun kalpleri evirip çevirene. Hamd olsun, iradesi, ilmi, kudreti her þeyi kuþatana! Hamd olsun kulunun bir adým yaklaþmasýyla ona koþana. Ve tenzih ederiz O Mudebbiri ki hadiseleri en mükemmel sekliyle tedbir eder...

“Bir süre önce Marawi’ye, yakýn bir zaman içinde Müslüman olan Erik isimli profesyonel bir yüzücü gelmiþti. Müslüman kardeþleriyle beraber bir kaç gün geçrmek istediðini söylemiþti. Buradaki ilk namazýndan sonra bize “Ben bundan sonraki hayatýmý Ýslâma vakfettim. Ben kendimi ve her þeyimi Ona teslim ettim” dedi.

“Erik, doðduðu günden itibaren katolik bir ailede yetiþmiþti. Ne garip bir tecellîdir ki, hiç bir zaman Hýristiyanlýðýn temel inanç esasý olan teslise inanmamýþtý. ‘Çocukluktan beri tek iþitmek istediðim, Allah’ýn bir olduðunu, Ýsa Allah’ýn oðlu deðil peygamberi olduðunun’ söylenmesiydi. Risaleden öðrendiðim ilk cümle Lâ ilâhe illallah oldu’ demiþti. Hakikaten Erik Ýslâma tüm zerreleriyle sarýldý. Hattâ kýsa bir zaman öncesinden itibaren de Erik olan ismini “Yusuf Said” olarak deðiþtirdi.

“Hem Yusuf Said, hem tüm Filipinler Nur talebeleri duâlarýnýzý bekliyor.”