O’nu (t)anýyor musunuz?

[derguiz]

O’nu (t)anýyor musunuz?

 

 

Zikir; anma-hatýrlama, belli dualarý belli bir sayý ve þekilde okuma, Allah’ý dil ve kalb ile yâd etme ve hayatý duyarak yaþayýp varlýðýn koridorlarýnda gezerken hemen her nesneden Allah’a ait bir mesaj alma demektir.

 

Her ne kadar zikir dendiðinde, Esma-i Hüsnâ’dan bazýlarýný veya bir kýsým dualarý tekrar etme anlaþýlýyorsa da asýl olan kalb ve kalbe baðlý bütün duygularýn bu hatýrlama ve anmaya baðlanmasýdýr. Zikir adýna bazýlarý “Lâ mevcûde illallah” bazýlarý “Lâ meþhûde illallah” ya da “Lâ ilâhe illallah” ve bazýlarý da “lâ” dan sonra bütün esmâ-i ilâhîyi birden mülâhaza ederek “illallah” demiþler ve böyle küllî bir þuur ve küllî bir mülâhaza ile “kelime-i tevhîd”e devam etmiþlerdir. Öteden beri halk arasýnda zikir dendiðinde çoðunlukla “Lâ ilâhe illallâh” çekme anlaþýlmýþtýr. Bu zikir “O’ndan baþka secde edilecek mabud, sýðýnýlacak bir sýðýnak yok, sadece O var.” manasýný ifade etmesi açýsýndan mükemmel bir zikirdir. Hemen hemen bütün deðiþik tasavvuf yollarý ve hak yolunun yolcularý “Lâ ilahe illallah”ta birleþir, onu çeker, sonra da zikri, “Muhammedu’r-Resûlullah”la baðlarlar.

 

Aslýnda zikir daha þumûllü düþünülmelidir; yani zikirden kastedilen anma, unutan bir insanýn hatýrlamasý olarak deðil de hatýrlamanýn sürekli olmasý, her fýrsatta O’nu bir kere daha yâdetme ve bunun insan tabiatýnýn bir yaný haline gelmesi þeklinde anlaþýlmalýdýr. Bu zaviyeden namaz, oruç, zekat, hac ve tefekkür de bir zikirdir.

 

Namaz kýl, O’nu hatýrla!

 

Meselâ namaz, zatýnda potansiyel olarak hatýrlatýcý bir güce sahiptir. Kur’an-ý Kerim, “Beni hatýrlamak için namaz kýl” (Taha Sûresi, 20/14) ayetiyle bu hakikati nazara verir. “Gündüzün her iki tarafýnda ve gecenin saçaklarýnda (gündüze yakýn olan saatlerinde) namaz kýl! Muhakkak ki, iyilik kötülükleri giderir. Ýþte bu, (Allah’ý) ananlar için bir hatýrlatmadýr.” (Hûd Sûresi, 11/114) ayeti de bu hususu ifade eder. Bu ayetten anlaþýlan þey, kýlýnan her namazýn, yekün bir hasenat teþkil etmesi ve bu hasenatýn günahlarý silip süpürüp götürmesidir. Ayrýca ayet-i kerimenin sonunda, “Ýþte bu, Allah’ý ananlar için bir hatýrlatmadýr” denilerek, namazýn hatýrlatýcý gücü bir kere daha nazarlara verilmektedir.

 

Ýþte zikri, Esmâu’l-Hüsnâ’dan bazý isimleri çokça tekrarlama, O’nu anma; hatýrlamayý namaz, oruç gibi ibadetlerimizle sürekli hale getirme ve bu yâdetmeyi tefekkürle iyice derinleþtirerek bütün benliðimize mâl etme çerçevesinde anlamak lazýmdýr. Allah’ý zikretmenin belirli bir vakti yoktur. Zikretme, zamanýn her diliminde serbest dolaþýma sahiptir ve herhangi bir hâl ile de sýnýrlandýrýlmýþ deðildir. “Onlar Allah’ý ayakta, oturarak, hatta yan gelip yatarken de anarlar” (Âl-i Ýmrân Sûresi, 3/191) fehvâsýnca ne zaman, ne de hâl itibârýyla zikre herhangi bir sýnýr konmamýþtýr.

 

Ayrýca, Cenab-ý Hak Kur’an-ý Kerim’de “Ey iman edenler! Allah’ý çok zikredin, sýk sýk anýn. O’nu sabah akþam takdis ve tenzih edin” (Ahzâb Sûresi, 33/41-42) buyurmaktadýr. Bu, bize kulluk adýna gösterilen bir hedef ve yakalamamýz gereken bir ufuktur. Bizler Cenâb-ý Hakk’ý lütfettiði nimetler ölçüsünde hakkýyla anmaya çalýþmalýyýz. Ne var ki, hiç bir zaman Rezzâk-ý Kerîm’in nimetlerine gereðince karþýlýk veremeyiz; zira, her gün binlerce defa O’nu ansak, nimetlerine þükretsek de bu, Yüce Yaratýcý’nýn üzerimizdeki nimetlerine karþý çok az bir þükür sayýlýr. Çünkü “Allah’ýn nimetlerini saymaya kalksanýz sayamazsýnýz” (Ýbrahîm Sûresi, 14/34) fehvasýnca O’nun, üzerimizde sayýlamayacak kadar çok nimeti vardýr.

 

Diðer taraftan Cenâb-ý Hak, “Anýn Beni ki anayým sizi!” (Bakara Sûresi, 2/152) buyurmaktadýr. Yani biz, Allah’ý zikrimiz, tefekkürümüz ve ibadetlerimizle yâdedeceðiz, O da bizi teþrîf ve tekrîmle anacak.. biz duâ ve münacâtlarla her dem O’nu mýrýldanýp duracaðýz, O da icâbetle bize lütuflar yaðdýracak.. biz dünyevî iþlerimizin arasýnda O’nu unutmayacaðýz, O da dünya ve ukbâ gâilelerini bertaraf ederek bizi ihsanla þereflendirecek.. biz yalnýz kaldýðýmýz dönemlerde de O’nunla dolup taþacaðýz, O da yalnýzlýklara itildiðimiz yerlerde bize “Enîs u Celîs” olacak.. biz rahat olduðumuz zamanlarda O’nu dilden düþürmeyeceðiz, O’da rahatýmýzý kaçýran hâdiseler karþýsýnda rahmet esintileri gönderecek.

 

Esas olan niyettir

 

Bu hususta niyet çok önemlidir. Çünkü niyet, ibadet ü taatýn gerçek derinliðini teþkil eder. Ýbadet ü taat bir fiil, bir davranýþ ve bir aksiyondur. Onun gerçek derinliði ise insanýn niyetinde ve onu halisane ortaya koymasýndadýr. Bediüzzaman Hazretleri, Yirmi Dördüncü Söz’de, “küllî bir niyet”i anlatýrken þöyle diyor: “Meselâ, nasýl ki bir adam, beþ kuruþ kýymetinde bir hediye ile bir padiþahýn huzuruna girer. Ve görür ki, her biri milyonlara deðer hediyeler, makbul adamlardan gelmiþ, orada dizilmiþ. Onun kalbine gelir: “Benim hediyem hiçtir, ne yapayým?” Birden der: “Ey seyyidim! Bütün þu kýymettar hediyeleri kendi namýma sana takdim ediyorum. Çünkü sen onlara lâyýksýn. Eðer benim iktidarým olsaydý, bunlarýn bir mislini sana hediye ederdim.” der. Gerçek bir sultan, kendisine hediye getirenleri hediyelerinin kýymetine göre deðil, niyetlerine göre deðerlendirir.

 

Allah (celle celâluhu) ayetin devamýnda “veþkürû lî ve lâ tekfürûn” buyurmaktadýr. Yani, “Beni anýn; nimetlerimi, lütuflarýmý anýn, onlara karþý lâkayd kalmayýn, görmezlikten gelmeyin; þükürle mukabelede bulunun, nankörlük etmeyin” demektedir. Acaba, ne yapsak ki körlük ve nankörlük olmasa? Ve ne yapsak ki, O’nu anmýþ sayýlsak ve ayný zamanda O’nun tarafýndan da anýlanlar sýrasýna girsek?

 

ÖZETLE

 

1- Zikir, sadece belli virdleri sýnýrlý sayýlarda okuma deðil O, her an Allah’ý hatýrlamaktýr.

 

2- Bütün hak dostlarýnýn ittifakýyla en mükemmel zikir, “Lâ ilâhe illallah” týr.

 

3- Ýnsana Allah’ý hatýrlatma potansiyeli en yüksek o-lan ibadet namazdýr.

 

4- Allah tarafýndan anýlmanýn, her durumda O’nun yardýmýna mazhar olmanýn en iyi vesilesi zikirdir.

 

 

Fethullah GÜLEN

Zaman - Kürsü

05.05.2006