Kur’an hâlâ meydan okuyor

[Adem]

ABDULLAH AYMAZ

Kur’an hâlâ meydan okuyor

 

 

 

 

Yol boyunca hem araba kullanıyor hem de hayatını ve geçmişini anlatıyordu: “Liseden sonra burs kazanarak okumak için Amerika’ya geldim. Anlayış olarak sol kesimdendim. Benim gibi bir arkadaş daha vardı; ama o maalesef uyuşturucuya bulaştı. Babasına bildirdim. Babası onu geri çağırdı, pasaportunu yırtıp attı ve bir daha Amerika’ya göndermedi. Bana da oğlunun eşyalarını göndermemi istedi.

 

Eşyalarını toplarken, içlerinde bir Kur’an meali buldum ve okumaya başladım. İfadeleri bana enteresan geliyordu. Bakara Suresi’nin 23. ve 24. ayetlerine gelip ‘Eğer kulumuza (Muhammed’e) indirdiğimiz Kur’an’ın Allah sözü olduğu hakkında şüpheniz varsa, haydi onun sûrelerinden birine benzer bir sûre meydana getirin ve Allah’tan başka güvendiklerinizin hepsini çağırın, iddianızda haklı iseniz. Bunu yapamazsanız -ki hiçbir zaman yapamayacaksınız- çırası insanlarla taşlar olan o ateşten sakının.’ ifadelerini okuyunca şöyle bir durup düşündüm. Bu meydan okumanın karşısında eğer cevap verilecek bir durum olsaydı çoktan verilirdi. Dünyanın her yerinde İslam araştırma merkezleri var ve oryantalistler asırlardır çalışıyor, niye karşısına çıkamadılar? Demek bu mümkün değil... Kur’an Allah kelamı...

 

Artık kendimi Kur’an’a verdim. İslâm merkezleri ile irtibata geçtim. Bir site hazırladık ve tanıtıcı yayınlar yapmaya başladık. Amerikalı bir avukat hanım vardı. Müslüman olmuş ve İslamiyet’i daha iyi öğreneyim diye bir Türk ile evlenmişti. Sonra onun evli olduğunu öğrenince, hanımını ve çocuklarını da Amerika’ya getirdi. Sonra bizimki hem eski hanımından ayrıldı hem de Amerikalıyı bıraktı. Ama bu avukat hanım onun çocuklarına sahip çıktı. Baktım bir grup Türk, Amerika’da nesillerimiz kaybolmasın diye uğraşıyor, çocukları, gençleri bir araya getiriyor, onlara Türkçeyi ve kendi öz kültürümüzü öğretmeye çalışıyorlar. Ben de bunu avukat hanıma anlatıp ortaokul çağında oğulluğunu alıp onların yanına götürdüm. Çocuk çok yozdu. Daha ilk gün ismini soran bir büyüğüne ‘Armut!’ diye cevap vermişti. Onu oraya alıştırmak için bir iki gün kalayım diye düşünürken, yapılan işler hoşuma gitti ve oradan tam iki ay ayrılamadım. Çocuklarımızdaki müthiş gelişmeyi, efendiliği görüyor ve hayran oluyordum. Kendi kendime buraya yerleşeyim işte böyle güzel işlerle de ilgileneyim diye düşünürken babamdan ‘Hemen gel... Eğer şimdi gelmezsen, cenazeme yetişemezsin!’ diye bir emir aldım ve hemen Türkiye’ye döndüm.

 

Babamın vefatından sonra bütün işler başıma kaldı. Fenni elmacılık yapıyorum. Fazla ilaç kullanıldığı için birçok meyveler Avrupa ülkelerine giremedi; ama benimkiler girdi. İlaçlama ve sulamayı bilgisayarla ayarlıyorum.

 

Prof. Dr. Şerif Mardin’in Bediüzzaman Said Nursî ile ilgili kitabını okurken orada, dedem Mustafa Üstün’ün Albay Hulusî Yahyagil’i ilk defa Eğirdir’den Barla’ya Bediüzzaman’a götüren kişi olduğunu öğrendim ve çok heyecanlandım. Bu mübarek Ramazan’da bütün külliyatı baştan sona okumak istiyorum...”

 

Bu konuşmadan sonra Barla’ya geldik. Öğle namazını kıldıktan sonra beraberce Barla Kabristanı’na gittik. Bediüzzaman’ın talebelerinden çoklarının mezarları oradaydı. Bayram Yüksel ağabeyin mezarının başında Fatiha ve İhlaslar okuduk.

 

Bana eski otel müdürü Halil İbrahim Avcı demişti ki: “Bayram ağabey buraya geldi. İşte şu ardıç ağacının yanında ‘Üstad burada kitapları tashih ederdi. Bir gün dedi ki: ‘Bayram, eğer Barla’da vefat edersem, beni buraya defnedersiniz.’ demişti. Zaten Bayram ağabey de kendisinin buraya gömülmesini vasiyet etmişti.”

 

O kabirlerin başında, “Siz vazifelerinizi yapıp gittiniz. Sizlerden miras kalan R. N. Külliyatı üzerinde dünyanın bütün ilim adamları çalışıyor. Şu anda bile İstanbul’da büyük bir R. N. Sempozyumu gerçekleşiyor. Cenab-ı Erhamürrâhimîn sizlerden ebeden râzı olsun, mekanlarınız Cennetü’l-Firdevs olsun. Âmin!.” dedim.

 

18.10.2004 Zaman Gazetesi