7.Söz

[mecnun88]

7.Söz

 

Þu kâinatýn týlsým-ý muðlakýný açan "Allahýn varlýðýna ve birliðine ve ahiret gününe iman ettim." ruh-u beþer için saadet kapýsýný fetheden ne kadar kýymetdar iki týlsým-ý müþkil-küþa olduðunu ve sabýr ile Hâlýkýna tevekkül ve iltica ve þükür ile Rezzakýndan sual ve dua; ne kadar nâfi' ve tiryak gibi iki ilâç olduðunu; ve Kur'an'ý dinlemek, hükmüne inkýyad etmek, namazý kýlmak, kebairi terk etmek; ebed-ül âbâd yolculuðunda ne kadar mühim, deðerli revnakdar bir bilet, bir zâd-ý âhiret, bir nur-u kabir olduðunu anlamak istersen; þu temsilî hikâyeciðe bak, dinle:

Bir zaman bir asker, meydan-ý harb ve imtihanda, kâr ve zarar deveranýnda pek müdhiþ bir vaziyete düþer. Þöyle ki:

Sað ve sol iki tarafýndan dehþetli derin iki yara ile yaralý ve arkasýnda cesîm bir arslan, ona saldýrmak için bekliyor gibi duruyor. Ve gözü önünde bir daraðacý dikilmiþ, bütün sevdiklerini asýp mahvediyor, onu da bekliyor. Hem bu hali ile beraber uzun bir yolculuðu var, nefyediliyor. O bîçare, þu dehþet içinde, me'yusane düþünürken; sað cihetinde Hýzýr gibi bir hayýrhah, nuranî bir zât peyda olur. Ona der: "Me'yus olma. Sana iki týlsým verip öðreteceðim. Güzelce istimal etsen, o arslan, sana müsahhar bir at olur. Hem o daraðacý, sana keyif ve tenezzüh için hoþ bir salýncaða döner. Hem sana iki ilâç vereceðim. Güzelce istimal etsen; o iki müteaffin yaralarýn, iki güzel kokulu Gül-ü Muhammedî (Aleyhissalâtü Vesselâm) denilen latif çiçeðe inkýlab ederler. Hem sana bir bilet vereceðim. Onunla, uçar gibi bir senelik bir yolu, bir günde kesersin. Ýþte eðer inanmýyorsan, bir parça tecrübe et. Tâ doðru olduðunu anlayasýn." Hakikaten bir parça tecrübe etti. Doðru olduðunu tasdik etti. Evet ben, yani þu bîçare Said dahi bunu tasdik ederim. Çünki biraz tecrübe ettim, pek doðru gördüm. Bundan sonra birden gördü ki: Sol cihetinden Þeytan gibi dessas, ayyaþ aldatýcý bir adam, çok zînetler, süslü suretler, fantaziyeler, müskirler beraber olduðu halde geldi. Karþýsýnda durdu. Ona dedi:

–Hey arkadaþ! Gel gel, beraber iþret edip keyfedelim. Þu güzel kýz suretlerine bakalým. Þu hoþ þarkýlarý dinleyelim. Þu tatlý yemekleri yiyelim.

Sual: Hâ hâ, nedir aðzýnda gizli okuyorsun?

Cevab: Bir týlsým.

–Býrak þu anlaþýlmaz iþi. Hazýr keyfimizi bozmayalým.

S- Hâ, þu ellerindeki nedir?

C- Bir ilâç.

- At þunu. Saðlamsýn. Neyin var. Alkýþ zamanýdýr.

S- Hâ, þu beþ niþanlý kâðýt nedir?

C- Bir bilet. Bir tayinat senedi.

- Yýrt bunlarý. Þu güzel bahar mevsiminde yolculuk bizim nemize lâzým! der. Herbir desise ile onu iknaa çalýþýr. Hattâ o bîçare, ona biraz meyleder. Evet, insan aldanýr. Ben de öyle bir dessasa aldandým.

Birden sað cihetinden ra'd gibi bir ses gelir. Der: "Sakýn aldanma. Ve o dessasa de ki: Eðer arkamdaki arslaný öldürüp, önümdeki daraðacýný kaldýrýp, sað ve solumdaki yaralarý def'edip peþimdeki yolculuðu men'edecek bir çare sende varsa, bulursan; haydi yap, göster, görelim. Sonra de: Gel keyfedelim. Yoksa sus hey sersem!. Tâ Hýzýr gibi bu zât-ý semavî dediðini desin."

Ýþte ey gençliðinde gülmüþ, þimdi güldüðüne aðlayan nefsim! Bil: O bîçare asker ise, sensin ve insandýr. Ve o arslan ise, eceldir. Ve o daraðacý ise, ölüm ve zeval ve firaktýr ki; gece gündüzün dönmesinde her dost veda eder, kaybolur. Ve o iki yara ise, birisi müz'ic ve hadsiz bir acz-i beþerî; diðeri elîm, nihayetsiz bir fakr-ý insanîdir. Ve o nefy ve yolculuk ise, âlem-i ervahtan, rahm-ý maderden, sabavetten, ihtiyarlýktan, dünyadan, kabirden, berzahtan, haþirden, Sýrat'tan geçer bir uzun sefer-i imtihandýr. Ve o iki týlsým ise, Cenab-ý Hakk'a iman ve âhirete imandýr.

Evet þu kudsî týlsým ile ölüm; insan-ý mü'mini, zindan-ý dünyadan bostan-ý cinana, huzur-u Rahman'a götüren bir müsahhar at ve burak suretini alýr. Onun içindir ki: Ölümün hakikatýný gören kâmil insanlar, ölümü sevmiþler. Daha ölüm gelmeden ölmek istemiþler. Hem zeval ve firak, memat ve vefat ve daraðacý olan mürur-u zaman, o iman týlsýmý ile, Sâni'-i Zülcelal'in taze taze, renk renk, çeþit çeþit mu'cizat-ý nakþýný, havarýk-ý kudretini, tecelliyat-ý rahmetini, kemal-i lezzetle seyr ve temaþaya vasýta suretini alýr. Evet Güneþin nurundaki renkleri gösteren âyinelerin tebeddül edip tazelenmesi ve sinema perdelerinin deðiþmesi, daha hoþ, daha güzel manzaralar teþkil eder. Ve o iki ilâç ise, biri sabýr ile tevekküldür. Hâlýkýnýn kudretine istinad, hikmetine itimaddýr.

Öyle mi? Evet emr-i "Ol" der,o da oluverir."(Yasin Suresi,82) ´a mâlik bir Sultan-ý Cihan'a acz tezkeresiyle istinad eden bir adamýn ne pervasý olabilir? Zira en müdhiþ bir musibet karþýsýnda "´Biz Allah´ýn kullarýyýz;yine Ona döneceðiz´(derler)"(Bakara Suresi,156) deyip itminan-ý kalb ile Rabb-ý Rahîm'ine itimad eder. Evet ârif-i billah, aczden, mehafetullahtan telezzüz eder. Evet havfta lezzet vardýr. Eðer bir yaþýndaki bir çocuðun aklý bulunsa ve ondan sual edilse: "En leziz ve en tatlý haletin nedir?" Belki diyecek: "Aczimi, za'fýmý anlayýp, vâlidemin tatlý tokatýndan korkarak yine vâlidemin þefkatli sinesine sýðýndýðým halettir." Halbuki bütün vâlidelerin þefkatleri, ancak bir lem'a-i tecelli-i rahmettir. Onun içindir ki: Kâmil insanlar, aczde ve havfullahta öyle bir lezzet bulmuþlar ki; kendi havl ve kuvvetlerinden þiddetle teberri edip, Allah'a acz ile sýðýnmýþlar. Aczi ve havfý, kendilerine þefaatçý yapmýþlar.

Diðer ilâç ise, þükür ve kanaat ile taleb ve dua ve Rezzak-ý Rahîm'in rahmetine itimaddýr. Öyle mi? Evet, bütün yeryüzünü bir sofra-i nimet eden ve bahar mevsimini bir çiçek destesi yapan ve o sofranýn yanýna koyan ve üstüne serpen bir Cevvad-ý Kerim'in misafirine fakr ve ihtiyaç, nasýl elîm ve aðýr olabilir? Belki fakr ve ihtiyacý, hoþ bir iþtiha suretini alýr. Ýþtiha gibi fakrýn tezyidine çalýþýr. Onun içindir ki: Kâmil insanlar, fakr ile fahretmiþler. Sakýn yanlýþ anlama! Allah'a karþý fakrýný hissedip yalvarmak demektir. Yoksa fakrýný halka gösterip, dilencilik vaziyetini almak demek deðildir. Ve o bilet, sened ise; baþta namaz olarak eda-i feraiz ve terk-i kebairdir. Öyle mi? Evet bütün ehl-i ihtisas ve müþahedenin ve bütün ehl-i zevk ve keþfin ittifakýyla; o uzun ve karanlýklý ebed-ül âbâd yolunda zâd ü zahîre, ýþýk ve burak; ancak Kur'anýn evamirini imtisal ve nevahisinden içtinab ile elde edilebilir. Yoksa fen ve felsefe, san'at ve hikmet, o yolda beþ para etmez. Onlarýn ýþýklarý, kabrin kapýsýna kadardýr.

Ýþte ey tenbel nefsim!

Beþ vakit namazý kýlmak, yedi kebairi terketmek; ne kadar az ve rahat ve hafiftir. Neticesi ve meyvesi ve faidesi ne kadar çok mühim ve büyük olduðunu;aklýn varsa, bozulmamýþ ise anlarsýn. Ve fýsk ve sefahete seni teþvik eden þeytana ve o adama dersin: Eðer ölümü öldürüp,zevali dünyadan izale etmek ve aczi ve fakrý, beþerden kaldýrýp kabir kapýsýný kapamak çaresi varsa, söyle dinleyelim. Yoksa sus. Kâinat mescid-i kebirinde Kur'an kâinatý okuyor! Onu dinleyelim. O nur ile nurlanalým, hidayetiyle amel edelim ve onu vird-i zeban edelim. Evet söz odur ve ona derler. Hak olup, Hak'tan gelip Hak diyen ve hakikatý gösteren ve nuranî hikmeti neþreden odur.

Allahým,kalbimizi iman ve Kur'ân nuruyla nurlandýr.Allahým,kendimizi daima Sana muntaç olduðumuzu hissetmekle bizi zengin eyle;Senin rahmetine ihtiyaç duymamakla bizi fakir düþürme.Biz kendi güç ve kuvvetimizden vazgeçip Senin güç ve kuvvetine sýðýndýk.Sen de bizi,Sana tevekkül edenlerden eyle.Bizi nefsimize terk etme.Bizi hýfzýnla koru.Bize,erkek ve kadýn bütün mü'minlere rahmet et.Kulun,peygamberin,yüce katýndan seçtiðin,dostun,mülkünün güzelliði,sanatýnýn sultaný,inayetinin pýnarý,hidayetinin güneþi,hüccetinin lisaný,rahmetinin timsalý,yaratýklarýnýn nuru,mevcudatýnýn þerefi,pek çok olan mahlukatýnýn içinde birliðinin kandili,,kainatýnýn týlsýmýnýn keþfedicisi,rububiyet saltanatýnýn ilancýsý,razý olduðun þeylerin tebliðcisi,isimlerinin definelerinin tanýtýcýsý,kullarýnýn öðreticisi,kainatýnýn delillerinin tercümaný,rububiyetine ait güzelliklerin aynasý,Senin görünüp gösterilmene vesile olan habibin ve alemlere rahmet olarak gönderdiðin resulün olan Efendimiz Muhammed´e,bütün âl ve ashâbýna,kardeþleri olan nebî ve resullere,mukarreb meleklerine ve sâlih kullarýna salât ve selâm eyle.Amin.