(06.08.2010) Her köye bir deli lazým

[Webmaster]

Her köye bir deli lazým

 

Modernitenin bir özelliðide ´ayrýmcýlýk´ yapmasý.

 

Faþistlik derecesinde olmasada, modern dünyada insanlar gruplara ayrýlýr: gençler, yaþlýlar, hastalar, zenginler, fakirler, deliler, sakatlak vs. vs.

 

Herkes belli kriterlere göre ´insan gruplarýna´ göre ayrýlýrlar. Ve bu ayrýlýk mekan sahasýnýda kapsar.

 

Örnegin yaþlýlar…

 

Özellikle Avrupa´da huzur evleri çok yaygýn. Emekli yaþýna geldikten sonra, kendisine bakamayacak hale gelen yaþlýlar huzur evlerine yerleþtirilirler. Bu gayet normal karþýlanýr. Aslýnda bu insanlara bakabilecek bir aileleri olsa dahi, gelenek haline gelmiþtir. Yaþlýlar huzur evinde yaþarlar.

 

Bizim kültürümüze göre huzur evleri ve ebeveynleri böyle ´beton binalara´ yerleþtirmek, utanç verici bir durumdur.

 

Anne-Babaya öz evlatlarý bakar. Olmaz ise diðer akrabalarý. Hadi oda olmadý, komþular. Ve bu daire bu þekilde devam eder. Belki en son dairede – ki oraya varmak aslýnda imkansýz – devlet o görevi ele alýr.

 

Yaþlýlarý huzur evine yerleþtirmek ile, onlarý bir nevi hayattan uzaklaþtýrmýþ olunuyor. Hayatýn içinde deðil, hayatýn dýþýnda kalmýþ oluyorlar.

 

Nitekim gurbetçiler, Avrupa´da emekli olduktan sonra senenin yarýsýný Avrupa´da, yarýsýný Türkiye´de geçiriyorlar.

 

Çünkü Avrupa´da ne yapacaklarýný bilmiyorlar. Yaþlýlar hayattan dýþlandýðý için, ya kahveye yada camiye gidiyorlar. Baþka alternatifleri yok.

 

Senenin sadece yarýsýný bir ülkede, yarýsýný diðer ülkede geçirmelerinin nedeni ise, Avrupa yasalarý. Avrupa´nýn bir çok ülkesinde, 6 aydan fazla yurt dýþýnda bulunan birisinin oturumu otomatikman iptal ediliyor.

 

Deliler içinde aynýsý ge.erli...

 

Eskiden her köyün bir delisi olurdu.

 

Bu gayet normaldi. Bu ´deli´ diðer insanlar ile hiç ayýrt edilmeden onlarla beraber, onlarýn içinde yaþardý. ´Normal insan´dý yani – ki zaten öyle.

 

´Deli´ diye terapiden terapiye, hastaneden hastaneye götürülmezdi.

 

Ama modern çað ´deli´leride ayýrdý.

 

Artýk deliler toplumun içinde deðiller. Onlarda dýþýndalar.

 

Onlarda ´anormal´ olarak kabul ediliyorlar.

 

Onlara, farklýymýþ gibi davranýlýyor...

 

Halbuki insanlarý belli sýfatlar nedeniyle toplumdan ayýrmanýn hiç bir faydasý yok. Özel bir durum olarak görülmediði vakitte, hiç bir þey ´anormal´ deðildir. Zaten ´normal´ nedir ki? Çoðunluðun ittifak ettiði bir þey ´normal´ mi? ´Normal´in kaideleri ve sýnýrlarý ne?

 

Normal olan tek þey, güneþin her sabah doðup batmasý. Gerisi her kültürde farklýdýr. Bir kültür için ´normal´ olan birþey, diðer bir kültür için ´anormal´ olabilir. Büyük bir saygýsýzlýk olarak görülen bir davranýþ, baþka bir anlayýþa göre gayet ´normal´ olabilir.

 

Bu toplumsal yaþamýn ayrýmcýlýðý insaný modern sorun ve sorulara itti.

 

Çünkü bu þekil ayrýmcýlýk ile farklý problemler baþladý:

Bir ´deli´ daha önce ´problem´ deðildi.

 

Bir yaþlý daha önce ´yük´ deðildi.

 

Ayýrdýðýmýz için bu sorunlar ortaya çýktý.

 

Ama ütopyaya düþmeyelim, birleþtirmek içinde çok geç....

 

 

 

Cemil Þahinöz, Ikinci Vatan, 06.08.2010

http://www.ikincivatan.eu/her-koye-bir-deli-lazim-makale,338.html