(05.09.2004) Dinimizi Canavarlaþtýranlar

[Webmaster]

 

 

Dinimizi canavarlaþtýranlar…

 

Bu seferki yazýmda, üzüldüðüm bir noktaya deyinmek istiyorum. Bu yazýyý herkesin okumasý gerekmiyor. Sözüm dinimizi öcüleþdiren, canavarlaþdýran, matematiksel hale getirenlere. Bu insanlar ilim ve mantýk dini olan Ýslam dinini matematik haline getirmekten acaip zevk duyarlar. Böyle insanlarý sizde tanýrsýnýz. Bu yazýyý o insanlara verin. Hatta onlarý okumaya zorlayýn.

 

Bu insanlarý tanýmak çok kolay, çünkü her 4.sözleri „Bunu yaparsan kafir olursun.“ Her 5.sözleri „Bunu yaparsan münafýk olursun.“ Ýþte bu, güzel dinimizi, matematik haline getirmektir. Sanki imanýmýz cam parçasýymýþ gibi, saçma sapan uyduruk hareketler yüzünden gidecekmiþ gibi. Halbuki insanýn imaný o kadar büyük ve o kadar muhteþem bir þeydir ki, onu küçük bir hata yok edemez.

 

Genellikte bu insanlar kendi kendine bir þeyler uydururlar. Neden? Çünkü baþka insanlarýn güzel imanýný kýskanýrlar. Evet, evet. Hakikat böyle. Kendileri baský halinde, kuzu þeklinde, yaþamaya alýþmýþlardýr. Aynen bunu baþkalarýndada görmek isterler. Bunuda dinimizi canavar ve öcü gibi göstermekle çok iyi baþarýyorlar. Bunlar dinimizi zor göstererek, imanlýyý bile kaçýrýyorlar. Halbuki bakýn Allah ne diyor: „Allah sizin için kolaylýk ister, zorluk istemez“ (Bakara Süresi, 185). Ama bunlar tam tersini uygularlar. Çocuklarýna „dolabý açma günahtýr“ derler, komþusuna „bunu yapmassan kafir olursun“ derler.

 

Bu insanlar, insanlarýn davranýþlarýna ehemmiyet verirler ve kendi kendilerine fetva uydururlar. Yani olmayaný söylerler, olanýda saklarlar. Allah´ýn verdiði ruhsatlarý gizlerler. Mesela derler: „Bunu yaptýðýn an, münafýk olursun!“ Halbuki tamamen uydurma bir söz. Çünkü insanlar bir hareket yüzünden ne münafýk, ne kafir, nede imanlý olurlar. Bir kafirin müslümanca hareketleri olduðu gibi, bir müslümanýnda kafirce hareketleri olur. Ama bu ne kafiri müslüman yapar, nede müslümaný kafir. Ancak kafire güzel bir alýþkanlýk kazandýrýr, müslümanýda günahkar yapar, ama dinden çýkarmaz.

 

Ama her neyse, bu insanlar dinimizi canavarlaþdýrdýklarý gibi, zorlaþdýrýrlar da. Halbuki þu ayeti hiç duymamýþlar mý: „(Resûlüm!) Sen, Rabbinin yoluna hikmet ve güzel öðütle çaðýr…“ (Nahl Süresi, 125). Ýþte burada ap açýk belli ediliyor. Dinimizi sevdirin! Korkutun deðil. „Aferin! Sen imanlýsýn. Namazlýsýn“ diye insanlarý teþvik edecekleri yerde, kendi uydurduklarý hükümleri anlatmaya baþlarlar.

 

Ben bu insanlara þunu öneriyorum: Madem Allah´ý anlatýyorsunuz, þunu uygulayýn: Allah´ý öyle sevdirin ki, insan Allah´ýn sevgisini kaybetmekten korksun! Ýþte bu kadar. Gerisi kendiliðinden gelir, Allahualem. Hakkýnýzý helal edin, dost acý söyler, düþman hiç söylemez.

 

Cemil Þahinöz

 

Yayinlandigi dergi: Ayasofya Nr.10, Eylül 2004