Gurur ve kibire dair

[Webmaster]

Hz. Muaviye’den (Radiyallahu Anh) :

 

"Allah Resûlü (Aleyhisselatü Vesselam) buyurdu ki:

 

– Kim, insanlarýn kendisi için ayaða kalkýp hürmet ve tazimde bulunmalarýný isterse, cehennemdeki yerine hazýr olsun..."

 

(Ebu Davud)

 

---

 

Bu hadis-i þerifte, insanlarý kibir ve gururdan sakýndýrmak vardýr. Ýnsanlarýn kendisine ayaða kalkmalarýný isteyen, tazimde bulunulmasýný bekliyen, kendini hürmete þâyân olarak gören kimse, kibir ve gurur içindedir.

 

Kibir ve gurur ise, insaný cehenneme düþüren kötü bir vasýftýr.

 

Ýnsan, hürmete lâyýk kimselere karþý hürmet ve saygý duymalý; ama kendisini zorla saydýrmaða kalkýþmamalý, hürmet edilmesi gereken deðerde biri olarak görmemelidir.

 

Ýslâm edebinde, hürmet istenilmez ve beklenilmez. Belki verilir. Verildiðinde de bundan memnun olunmaz. Kibirlenip þýmarýlmaz. Bir þöhret ve âfet olarak düþünülür. Kabul edilse bile nefsin liyakati deðil, Allah’ýn ikramý olarak deðerlendirilir.