Hakikat ve Hurafe (Dücane Cündioglu)

[carpe_fortunam]

Hakikakat ve Hurafe

Dücane Cündioglu

 

Nihayet kavustum

yine muhtesem bir Cündioglu eseri:

Hakikat ve Hurafe herkese hitab etmiyor; bilakis, herkesin dýþýnda kalabilmeyi baþarmýþ küçük ve seçkin bir azýnlýðý; yani hakikat ile hurafe arasýndaki ‘ve’ baðlacýný kaldýrabilme gözüpekliðini gösterebilenleri kendisine muhatab alýyor; zira ancak ehl-i kýllet, esas itibariyle her hakikat'in bir hurafe, her hurafe'nin bir hakikat olabileceðini lâyýký vechile takdir edebilir ve sadece onlar hurafelerinin zerresini dahi feda etmemek hakþinaslýðýný gösterebilir.
 
Hakikat ve Hurafe’nin ateþi; söz'ün hurafesine, yazý'nýn hakikatine olan güvenlerini kaybetmemek amacýyla yola revân olup sýrf kýyýlardan çakýltaþý topladýklarý için evlerine dönmekte geciken/geç kalan haþarý çocuklarýn dikkatini çekmek için yakýldý. Sahillerin bu haþarý çocuklarý, biraz ötelerinde yanmakta olan ateþi görebilirlerse þayet, o ateþin yaný baþýnda týpký kendileri gibi gecikmiþ/geç kalmýþ bir arkadaþlarýnýn daha olduðunu ve eve dönebilmek için (evet sadece eve dönebilmek için) elindeki çakýl taþlarýyla denizi doldurmaya çalýþtýðýný fark edeceklerdir.