Hz. Insan - Dücane Cündioglu

[carpe_fortunam]

Hz. Insan - Dücane Cündioglu´nun kaleminden felsefî bir eser...

Nuh gemisine almadý beni; tektim çünkü.

Elendim ve eleniþin sýrrýný sulara gömdüm.

Sahilsizdim. Hakikat gibi.

Bir türlü göremedi dünya, ben bir hakikat idim.

 

Hakikat niçin hep yaþlý, niçin hep ýslak?

 

Kavrayan mýsýn, kavranan mý?

 

Delilik özgürlüktür

 

Kalbin kalbe secdesi

 

Hayy’dan gelen hû’ya gider

 

Hz. Ýnsan’ýn tevazusu

 

Hep tevazu

 

Hikmet ve cinsellik

 

Sana benden kalan ne?

 

Bilmek niçin ýstýrap verir?

 

Boþa konuþabilirsin, ama boþu konuþamazsýn

 

 

Zâhirde bâtýný, zanda ilmi teþhis etmek, gölgede ýþýðý, alacalýda beyazý bulmaya çalýþmak gibidir. Hakk'ý hakla, ilmi ilimle bilmelidir.

Leðende mehtabý seyredenler, baþlarýný kaldýrýp gözlerini sevgilinin güzel yüzüne çevirmeyi bilmeyenlerdir.