Sevgilinin Kapisi (fenâ)

[carpe_fortunam]

SEVGILININ KAPISI (fenâ)

Bir gün bir asík sevgilisinin kapisina giderek, kapisini caldi. Icerideki sevgilisi: „Kim o?“ diye sorunca, asík: „Kapiyi calan benim.“ der.

 

Bunun üzerine sevgili, „Git kapimdan, senin iceriye girme zamanin daha gelmemis. Benim ask soframda hamlara yer yok.“ diyerek kapiyi acmadi.

Kisiyi olgunlastiran, nifaktan kurtaran, ayriligin verdigi istiraptir. Sevgilinin kapisindan geri cevrilen asík, yollara düstü. Tam bir yil ayrilik acisiyla yandi, sevgili hasreti cekti.

 

Ayrilik acisiyla pistikten sonra, sevgilinin evi etrafinda dolasmaya basladi. Cesaretini topladi. Sevgiliyi incitecek bir söz söylememe özenini göstererek, edeple kapinin halkasini vurdu.

 

Sevgili iceriden, „Kapiyi calan kimdir?“ diye sordu.

Asík, „Ey gönlümü almis olan güzel! Kapidaki sensin.“ dedi.

Sevgili, „Mâdem ki sen ben olmussun, gir iceri. Gönül evi dardir. Ikilige ise yer yoktur.“ diyerek asigi evine alir.