Serbederan-19 Posted October 21, 2008 Share Posted October 21, 2008 Rivayet edilirki Nemrut, Hz Ibrahim´i (as) atese attirmak istediginde hic görülmemis siddette bir ates yaktirdi. Odunlar atese verildiginde, bütün insanlar hatta bütün hayvanlar dahi seyir etmeye gelmislerdi. O´na bugz edenlerde keyiflerine keyif katmak icin seyre daldilar. Gönlü Hz Ibrahim´den yana olanlarin icleri, o atesin siddetinden daha ziyade yanar. Hele iclerinde birtanesi vardiki minicik yüregi sanki gögsünden firlayacak. Kücük bir kus Sadece bir bülbül "Ya Allah" deyip kücük kanatlarini acarak uctu oradan. Bakamadi. Az sonra diger hayvanlar baktilarki bülbül geri geliyor, gagsina su almis o vahsice yanan atase su atiyor. Bir - iki damla su o atesi nasil södürürki? Defalarca su tasiyip göklere uzanan alevlere damla damla atiyor. Diger hayvanlar atesi birakip bülbülü seyre dalmislar. Kimi Kafa sallar kimi güler kimi acir ona. Sonra iclerinden bir sormus: "Birak su tasimayi bülbül, sen bu alevlere karsi koyabilirmisin o bir-iki damla suyla"? Bülbül aldirmamis ve: "Alevleri söndüremeyecegimi bende biliyorum, ama istiyorum ki Rabbim bilsin, ben Halilin den yanayim, ve ona yapilan bu zulme karsiyim" Allah Teala bülbüle bir melek göndermis Melek bülbüle: "Bu örnek davranisindan dolayi Rabbi teala seni mükafatlandirmak istiyor, ve buyuruyorki, dilesin benden ne isterse!" Bülbül mahcup bir eda ile: "Ben Rabbimin Cemalini görmek isterim" Az sonra Melek tekrar gelip: " Allah zül celal Hz buyuruyorki, o beni görmeye takat edemez, baska bir sey istesin Bülbül boynu bükük kalmis ve tekrarlamis: "Ben Rabbimin Cemalini görmekten baska bir sey istemiyorum" Melek az sonra tekrar gelip bülbüle, eger olaki Rabbin cemalini görecek olursa mutlak ölecegini bildirmis. Bülbül candan zaten gecmis, akli yüceler yücesinde Hemen razi olmus Bülbülün bu tavrina karsilik Alemlerin Rabbi buyuruyorki: "Seher vakti falan bahceye gitsin, falan gülün basinda beklesin, seherin bir vaktinde ben o gülün goncasina tecelli edecegim" Bülbül hemen yola koyulur Tarif edilen gülün basina oturur Vakit gece Heyecanindan kalbi yerinden firlayacak Gülü seyre dalmis sabaha daha saatler va derken imsak, gün agarmaya basliyor Bülbül yorgunlugunu hice sayarak perisan ve uykusuz bir sekilde nazari sadece gülün üzerinde Derken Bir silkiniyor, bakiyorki günes dogmus neredeyse öglen olmak üzere Anliyor ... perisan oluyor ici parcalaniyor ve feryad ediyor: "uyuya kaldim, Rabbim uyuya kaldim, ne olur bir firsat daha ver" Lakin is isten gecmistir cünki bulusma vakti gecmistir.. Derlerki, bu yüzden bülbül meftundur güle Hasretini, derdini, perisanligini, nedametini anatir güle her seher vakti Ya Sen, ey insan! Sen Seherlerde neye yanarsin? Esselamu aleykum Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Recommended Posts
Join the conversation
You can post now and register later. If you have an account, sign in now to post with your account.