Ýþte o zaman ...

[Abdul-Alim]

 

ÝÞTE O ZAMAN ...

 

Ýçinden Psiko-Sosyal boyutu boþaltýlan Ýslam dini,

Ýslam adýnda bir tiyatro oyununa dönüþür:

 

Namaz jimnastiðe,

Oruç açlýða,

Hac seyahate,

Sarýk ve sakal imaja,

Baþörtüsü cinsel bir objeye,

Camiler tembelhane ve gýybethaneye,

Evliliklerimiz darülacezeye,

Evlerimiz lokanta ve pansiyona,

Kulluðumuz sevap bezirganlýðýna,

Kader tembelliðe,

Allah, (Haþa) havale memuruna dönüþür o zaman.

 

ÝÞTE O ZAMAN;

 

Yobazlýðýn, baðnazlýðýn adý, takva olur o zaman.

Hazýra konmanýn adý, teslimiyet olur o zaman.

Ýnsana deðil, binaya yatýrým yapýlýr o zaman.

Nafileler, farzlardan üstün olur o zaman.

Bir sakal, bin kusur paklar o zaman,

Kur’an-ýn yerini Mevlüt, Hadislerin yerini türkülü ilahiler alýr o zaman.

Emeði sömürmenin adý, kardeþlik, Allah rýzasý olur o zaman.

Her islam’i deðerin içi, hemde, Ýslama Hizmet adýyla teker teker boþaltýlýr, o zaman.

Uzaya antenler yerine, camilere minareler dikilir o zaman.

Kubbesi yüce, Cemaati cüce Camiler çoðalýr o zaman.

Birbirinin ýzdýrabýna yabancý, gözyaþýna seyirci insanlar, ayný Camide, omuz omuza namaz kýlarlar o zaman.

Aslan gibi güçlü olamayanlar, karýnca gibi çoðalmakta hüner ararlar o zaman.

Cemaat kendini ilimle deðil, Camiyi levhalarla süsler o zaman.

Günahkarlýða sosyal yaþantý, Ahlaksýzlýða sanat,riyaya þöhret, korkaklýða tedbir, luzumsuz bilgilere genel kültür,iki yüzlülüðe strateji isimleri verilir o zaman.

Garipler yutkunurken, iftar sofralarýnda zenginler týkýnýr o zaman.

Caddelerde, sürücüsüne binmiþ araba kýlýklý demir yýðýnlarý gezer o zaman.

Bindiði arabadan, giydiði elbiseden þeref alan insan fotokopileri türer o zaman.

Gýybetin adý istiþare, Menfaatciliðin adý cemaatcilik olur o zaman.

Zalimlere hoþgörü, Kusurlu Mü’minlere afaroz yaðar o zaman.

Tevazu zillete, vakar gurura, baðlýlýk baðýmlýlýða,dönüþür o zaman.

Hazreti Hüseyin’in þehadeti deðil, pireyi öldürmenin keffareti sorulur o zaman.

Tüm sorunlarýn çözümü için, Mehdinin gelmesine tarihler þifreler bulunur o zaman.

Yýldýzlarý seyrederken, paçasýndan damlayanlarý görmezler o zaman.

Her bir ihmale, her bir yenilgiye, her bir baþarýsýzlýða, gizli bir hikmet hemen, acele bulunur o zaman.

Yüz yüzlüler görülünce,iki yüzlüler baþ tacý edilir o zaman.

Ýyilik yapanlar deðil,zarar vermeyenler iyi olur o zaman.

Zalimlerle mücadele için vazife, kabirdekilere düþer o zaman.

Okunmaktan deðil, öpülmekten aþýnan Kur’an, diriler kitabý olmaktan çýkýp, ölüler kitabý olur o zaman.

Hükümleri ayak altýnda teker teker çiðnenirken, kendisi ipek dibalar içinde 7 kat yükseklere asýlýr Kur’an, o zaman.

Kabe putlardan arýndýrýlýrken, gönül Kabe'sinde deðiþik putlar barýndýrýlýr o zaman.

Kabenin anahtarlarý, liyakate teslim edilirken, en hayati vazifeler,liyakatsiz aidiyete teslim edilir o zaman.

 

ÝÞTE O ZAMAN, GERÝYE ÜZERÝNDE HÜSNÜ HATLA YAZILI BÝR KELÝME-Ý ÞEHADET TABELASI KALIR O ZAMAN.

 

NUSRET KARDELEN

HER ÞEY MAVÝSÝNÝ YÝTÝRMÝÞ BÝR HAYATIN YENÝDEN ÝNÞAASI ÝÇÝN