Harikulade bir yol arkadaþlýðý (Ertugrul Özkök, Hürriyet, 30.12.2009)

[Webmaster]

Harikulade bir yol arkadaþlýðý

 

 

22 MART 1990 günü, adým Hürriyet Gazetesi’nin genel yayýn yönetmeni olarak künyeye girdiði gün, kendime 5 yýllýk bir süre biçmiþtim.

 

43 yaþýmdaydým.

 

Geçmiþimde sadece 3.5 yýllýk bir gazetecilik tecrübem vardý.

 

Gazete nasýl yapýlýr bilmiyordum.

 

Bagajýmdaki tek sermaye, dünyanýn nereye gittiðini anlama ihtirasýydý.

 

Hürriyet, çocukluðumdan beri evimize giren gazeteydi.

 

Türkiye’nin en büyük gazetesiydi.

 

“Gazete” denince akla ilk gelen isimdi.

 

Ben kendime 5 yýl biçmiþtim, ama bu mesleðin eskileri, en fazla bir yýl ömür biçiyordu.

 

Çünkü Ankara’dan gelmiþ, aklý havada bir öðretim üyesiydim.

 

¡ ¡ ¡

 

Kader beni de yanýlttý.

 

Bana bir yýl ömür biçenleri de.

 

Tam 20 yýl bu koltukta oturdum.

 

Bunun son beþ yýlýnda ise oturmak zorunda kaldým.

 

Hürriyet’in genel yayýn yönetmenliði koltuðu, Türk basýnýnda yönetici olarak gelinebilecek en yüksek mertebedir diye düþündüm.

 

Daha doðrusu ben mütevazý davranýp düþünmesem bile, baþkalarý, Hürriyet’e atfettikleri deðerlerle, bunu aklýma soktular, böyle düþünmeye ikna ettiler.

 

Neticede bugün geldiðim noktada artýk buna bütün kalbimle inanýyorum.

 

Hürriyet Gazetesi Genel Yayýn Yönetmenliði, bu meslekte yönetici olarak gelinecek en yüksek mertebedir.

 

¡ ¡ ¡

 

Deðerli Hürriyet okurlarý, 2 Ocak itibariyle Hürriyet Gazetesi Genel Yayýn Yönetmenliði görevinden ayrýlýyorum.

 

Bu görevin büyüklüðü kadar, aðýrlýðý ve meþakkati de büyüktür.

 

Kendime biçtiðim sürenin 15 yýl fazlasýyla yapmak, üzerimde büyük bir yorgunluðun da birikmesine yol açtý.

 

Hayatým boyunca en çekindiðim duygu, koltuðuna yapýþmýþ yönetici izlenimi vermekti.

 

Bilmenizi isterim ki, bu kadar uzun süre bu koltukta oturmamýn nedeni böyle bir ihtiras deðil, mesleki bir kaderin cilvesiydi.

 

Bu kaderin tecellisini saðlayan ise patronum Aydýn Doðan’ýn arkamda durmasý ve beni hep desteklemesiydi.

 

O destek hiçbir zaman bitmedi ve bitecek gibi de görünmüyordu.

 

Ama benim mecalim yetmedi.

 

O nedenle, bu yazýyla hepinize genel yayýn yönetmeni olarak veda ediyorum.

 

Artýk yoluma Hürriyet camiasýnýn bir yazarý olarak devam edeceðim.

 

 

 

Yerime, Hürriyet’ten hepinizin çok iyi tanýdýðý baþarýlý bir gazeteci geliyor.

 

Enis Berberoðlu ile 1989 yýlýnda Hürriyet’in Ankara bürosunda birlikte çalýþmaya baþladýk.

 

Ben Ýstanbul’a gelince, o da burada görev aldý ve adýna toz kondurulamayacak bir gazetecilik kariyeri yaptý.

 

Sadece meslektaþ olarak deðil, dost olarak da bütün bu yýllarý birlikte geçirdik.

 

Ekonomik ve siyasi krizleri birlikte yönettik. Ýyi günleri birlikte yaþadýk, zor günleri birlikte geçtik.

 

Neticede, karakteri, gazeteciliði ve geçmiþte yaptýðý iþlerle hak ettiði bu mevkiye geldi.

 

Hürriyet’in onunla daha da ileri gideceðine olan inancým tamdýr.

 

¡ ¡ ¡

 

Deðerli Hürriyet okurlarý.

 

Gerçek gazeteci bir patronla çalýþtým.

 

Bana sadece, Türkiye Cumhuriyeti Anayasasý’nýn temel ilkelerini talimat olarak verdi.

 

Son 10 yýlda Doðan Ailesi’nin yetiþtirdiði vizyoner bir Ýcra Kurulu Baþkaný olan Vuslat Doðan Sabancý ile çalýþtým.

 

Bu yýllar boyunca Doðan Ailesi’nin bütün fertlerinden sadece destek gördüm.

 

Hürriyet’te mükemmel bir arkadaþlýk ortamýnda yaþadým.

 

Arkadaþlarým bana yönetici olarak sadece mükemmel gazetecilik desteði vermediler.

 

Ondan daha önemlisi, aile dayanýþmasýnýn, dostluðun, arkadaþlýðýn, þefkatin en yüksek duygularýný yaþattýlar.

 

Ve inanýlmaz bir “Hürriyet okuru” tanýdým.

 

Yurdunu seven, onun meselelerine sahip çýkan, Anayasa’nýn temel ilkelerini hassasiyetle koruyan, demokrasiye gönülden baðlý, insani hassasiyetleri yüksek insanlarla muhatap oldum.

 

Ýþte bu insanlara seslenen büyük bir gazetenin yöneticisi olmanýn þerefini yaþadým.

 

Bu þerefi bana sizler verdiniz.

 

¡ ¡ ¡

 

20 yýlda yaptýðým hatalar da oldu.

 

Üzdüðüm insanlar da oldu.

 

Ama hiçbiri isteyerek, kasten yapýlmýþ hatalar deðildi.

 

Gazeteyi yönettiðim dönemin sorumluluðunu taþýdým, yarýn da taþýyacaðým.

 

Hatalarý da, iyi yanlarý da bana aittir.

 

Bu duygularla gazetenin genel yayýn, yönetmenliði koltuðunu 2 Ocak’tan itibaren arkadaþým Enis Berberoðlu’na býrakýyorum.

 

Hepinize bütün bu yýllar boyunca bana verdiðiniz bu harikulade yol arkadaþlýðý için de teþekkür ediyorum.

 

 

Ertugrul Özkök, Hürriyet, 30.12.2009