Dindarlýk (Hayrettin Karaman, Yeni Safak, 24.09.2009)

[Webmaster]

Dindarlýk

 

“ANAR'ýn yaptýðý “ülkemizde dindarlýk durumu” konulu araþtýrmaya katýlanlarýn yüzde 92,6'sý dinin hayatlarýnda önemli bir yer tuttuðunu söylerken, eðitim seviyesi yükseldikçe dindarlýk seviyesinin de düþtüðü görülmüþ. Ankete katýlanlarýn yüzde 62,8'i kendisini “dindar” olarak tanýmlarken, bu oran kadýnlarda yüzde 65, erkelerde ise yüzde 60.6 olarak çýkmýþ. Genel anlamda “hiç dindar deðilim” diyenler ise 1,7 oranýnda”.

 

Dindar kelimesi Arapça “din” ve Farsça “dâr” kelimelerinden yapýlmýþ bir terkiptir ve lügat manasý “dini olan, dinli” demektir. Terim olarak ise “dinini belli ölçülerde hayatýna uygulayan, davranýþlarýnýn dine uygun olmasý için bir þuur ve gayret sahibi olan” Müslüman manasýnda kullanýlýyor. Bu sebeple de dindar kelimesinin zýttý dinsiz deðil, inanmakla beraber dini kurallarý ihmal eden, hayatýnda uygulamayan veya çok az uygulayan Müslüman demektir.

 

Yýlda iki kere bayram namazý kýlan, yalnýzca Cuma namazlarýný kýlan, yalnýzca oruç tutan, bu ibadetleri yapmasa da Allah'ýn emridir, yasaðýdýr diyerek bazý þeyleri yapan, bazýlarýný yapmayan… insanlar da “zayýf, gevþek, daha eksikli” bile olsalar -bu ölçü ve manada- dindar Müslümanlar arasýnda yer alýrlar.

 

Araþtýrmaya göre, eðitim seviyesinin yükselmesine baðlý olarak, dindarlýk eðilimi de azalýyor. “Dinin hayatýnýzdaki önemi nedir?” sorusuna; “okur yazar olmayanlar” yüzde 63.6, “lise mezunu” olanlar yüzde 41.1, lisan üstü (Master ve doktora yapanlar) ise yüzde 23,1 oranýnda “çok önemli” cevabýný verdi.

 

Katýlanlarýn yüzde 92,6'sý dinin, hayatlarýnda önemli bir yer tuttuðunu söylemiþler”.

 

“Bu ülke halkýnýn %99'u müslümandýr” sözünün boþ olmadýðý bu cevapla ispatlanmýþ oluyor. Çünkü uygulamasýnýn oraný ne kadar olursa olsun bir kimsenin hayatýnda din önemli bir yer tutuyorsa o kimse müslümandýr ve bir ölçüde dindardýr.

 

“Genel anlamda “hiç dindar deðilim” diyenlerin 1,7 oranýnda olduklarý görülmüþ”.

 

Sorunun anlaþýlma farkýna göre bunlarýn da “dinim yok, dinsizim” dediklerini kabul etmek, cevabý böyle anlamak gerçeðe uymaz; bir kýsmýnýn inançsýz, bir kýsmýnýn ise uygulamadan hiç nasibi olmayan Müslümanlar olarak kabul edilmeleri gerekir.

 

“Eðitim seviyesi yükseldikçe dindarlýk seviyesinin de düþtüðü” gerçeði, milli eðitimin dindarlaþtýrmak yerine dinden uzaklaþtýrmak gibi bir vazife gördüðünü ortaya koyuyor.

 

Konuya devam edelim.

 

 

Hayrettin Karaman, Yeni Safak, 24.09.2009