Said amcam ümitlerimi söndürdü

[Webmaster]

Said amcam ümitlerimi söndürdü

 

http://www.risalehaber.com/images/news/59259.jpg

 

Abdurrahman Nursi: Said amcamýn haline þaþýyorum; dünyevi bütün ümitlerim söndü

Bediüzzaman hakkýnda ilginç bir hatýra yeðeni Abdurrahman'a atfen anlatýlmaktadýr. Av.Hulusi-i Bitlisi Ehl-i Sünnet mecmuasýnda yayýnlanan bir yazýsýnda þöyle bir hatýra nakleder: Ýstanbul'da Bediüzzaman'ýn yanýnda bulunan yeðeni Abdurrahman, Diyarbakýr'da öðretmenlik yapan amcasý Abdülmecid'e yazdýðý bir mektupta durumlarýný ve içinde bulunduðu haleti ruhiyesini þöyle anlatmaktadýr:

 

“Said amcamýn haline þaþýyorum; dünyevi bütün ümitlerim söndü. Çünkü hükümet kendisine yüksek maaþ veriyor. Sarfiyatýmýzýn fazlasýný biriktiriyorum. Birkaç eser telif etti. Birgün bana dedi ki 'Git filan matbaa müdürünü bana çaðýr.' Gittim, çaðýrdým, geldi. Eserlerini müdüre verirken bana dedi ki: “Abdurrahman! Biriktirdiðin paralarý getir müdür beye ver.” Bende getirdim verdim. Müdür paralarý alýp çýkýnca benim gözlerim yaþardý. Bilahare kendi kendime müteselli oluyor, eserler basýlýrsa satýlýr, paralarýný yine biriktiririm diyordum.

 

“Birkaç gün sonra yine beni yolladý. Matbaa müdürünü çaðýrdým. Bu seferde matbaa müdürüne dedi ki: 'Eserlerim üzerine yaz, bu kitaplar Ýslam milletine meccanen tevzi olunacaktýr.' Matbaa müdürü çýktýktan sonra, senelerden beri büyük amcama karþý beslediðim ruhi saygý adeta sarsýldý. Hasbelbeþeriyeye aðladým ve dedim ki: 'Amca! Birkaç para biriktiriyordum. Memlekete dönersek düþman istilasýndan harap olarak kurtulan süknamýzý, evimizi belki imar ederdik. O ümidimi de öldürdün böyle olur mu?'

 

Bunun üzerine derin bir tebessümle dedi ki:

'Yavrum Abdurrahman! Hükümet bize fazla maaþ veriyordu. Kifaf-ý nefsimizden artaný beytü-l male ait olduðundan bu vesileyle o fazlayý Müslümanlara iade ediyorum. Senin bu iþlere aklýn ermez. Allah dilerse mukaddes vatanýn her yerinde sana ev verebilir.'

 

(Necmeddin Þahiner, Bilinmeyen taraflarýyla Bediüzzaman Said Nursi)