Guest Posted March 31, 2009 Share Posted March 31, 2009 Insan dünyaya imtahan icin gönderilmis; bu dogrudur, fakat bunu nasil algilamak gerekir? Mutlulugu aramak bizim vazifemiz degilmidir? Her alanda insanin basina gelen musibetler var. Sikinti, dert, tasa v.s. Bunlarin ALLAH´dan geldigini biliriz. Fakat bu musibeti bize veren ALLAH, bunun degismesi icin bizden caba istemiyormu? Sanki biz bu „imtahan“ meselesini yanlis algiliyoruz. Derdin olur anlatirsin, karsindaki sana sunu der hemen: „imtahan kardesim, sabret“ Bu gercekden söylenebilecek seyler arasindadir. Cok da kiymetlidir. Cogu zamanda dogrudur. Imtahandir, sabir isidir. Ama benim düsüncem, insan bununla yetinmemelidir. Misal: Hasta olana , „gecmis olsun canim, ALLAH sifalar versin, sabret imtahanin“ demek güzeldir. Yerinde bir sözdür ve duadir. Ama bunu hasta olan kisi nasil algiliyor acaba? „bu benim imtahanim, sabredim“… diye bilir belkide. Güzel bir hamdtir. Lakin bizler sebebler dünyasinda yasadigimiz icin, ALLAH bu sebebleri bize lutf etmistir. Hastaysan, doktor vardir. Doktor sebebtir. Ilac vardir, buda sebebtir, sifa ondadir (c.c). Maalesef biz, bazi konularda sanki sirf cile cekmeye dünyaya gelmisiz gibi düsünüyor öyle de davraniyoruz, dogrumu? Bence bana göre evet öyle algiliyoruz. AMA bu yanlis BENCE. Bir mümin hayatini yinede ne olursa olsun zindan etmemeli. Eger elinden gelen birsey var ise o “imtahani” atlatabilmek icin , huzuru, mutlulugu icin careler aramali… Sizce yanlismiyim??? Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Guest Posted April 1, 2009 Share Posted April 1, 2009 kimse birsey yazmadi?? düsüncem yanlis mi sizce Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Recommended Posts
Join the conversation
You can post now and register later. If you have an account, sign in now to post with your account.