Ýçsel mutluluk, yaþamda mutluluk, ilahi mutluluk

[Guest]

Herhangi bir anda, herhangi bir olay karþýsýnda içimizdeki sesler konuþmaya baþlar.

 

Nefs: Ne gýcýk kadýn ya, sinir oluyorum.

Ruh: Kadýn yeni doðum yaptý morali bozuk.

Nefs: Yok onun yapýsý böyle, çirkef o.

Ruh: Aslýnda haklý yönleri de var.

... ... ...

 

Bu konuþmalar sonucunda Serbest Ýrademiz iki taraftan birinin talebini seçer ve bu seçim sonucunda Aklý ile kumanda ettiði fizik bedenine bir amel iþletir.

 

Eðer nefsin talebini dinler ise, kiþi o kadýna der ki: of be kadýn yordun beni.

 

Sonra ne olur?

 

Ruh kesinlikle hiç bir günaha ortak olmaz. Kiþi bu laflarý ederken ruh bedeni terk eder. Olay bittikten sonra ruh geri döner ve nefse azap etmeye baþlar ve kiþi vicdan azabý çeker.

 

Nefsin yapýsý ahsene çevrilmedikçe, talepleri hep negatif olacaktýr. Bunun sonucu olacarak:

 

1. Kiþi iç dünyasýnda hep çatýþma yaþacaktýr.

2. Kiþi diðer insanlarla olan iliþkilerinde problem yaþacaktýr.

3. Kiþi Allah ile olan iliþkisinde sýkýntý yaþacaktýr.

 

Vicdan aklýn bir fakültesidir. Eðer ruh aklý ikna ederek fizik vücudun hayýr iþlemesine sebep olursa vicdan rahatlar, huzur duyar. Ama nefs aklý ikna ederek fizik vücuda þer iþletirse, o takdirde ruh bu þerre ortak olmaz, vucuttan þer iþlenirken ayrýlýr. Ama vicdan istemesede nefsin oyununa alet olacaktýr. Daha sonra ruh tekrar dönerek insana azap eder. Tabii vicdanda nefsle birlikte bu azabý yaþar.