sabrin sonu mutlaka selametmi?

[Gast]

Hekimoðlu Ýsmail'in yazýsý:

 

Sabrýn sonu mutlaka selamet midir?

 

Mehmet Akif Ersoy, Safahat adlý kitabýnda Asr Suresi'ni özetlerken þöyle söylüyor:

 

"Allah'ýn 99 tane esmasý var, En baþýnda hak.

Ne büyük þey kul için,

Hakký tutup kaldýrmak.

Hani ashab-ý kiram,

Birbirlerinden ayrýlýrken,

Mutlaka Vel Asr Suresi'ni

Okurlarmýþ bu neden,

 

Çünkü meknundur (gizlidir)

O surede esrar-ý felah

En baþýnda iman-ý hakiki geliyor,

Sonra amel-i salih,

Sonra hak, sonra sebat.

Ýþte kuzum insanlýk...

Ýþte bu dört þey sende birleþti mi,

Yoktur hüsran sana artýk."

 

Koruk üzüm sabreder, tulumba tatlýsý gibi olur. Kuzular sabreder, koyun olur. Aðaçlar sabreder, kilo kilo meyve verir. Ýnsanlar sabreder, mutlaka kazanýr. Sabýr, insaný kurtaran bir sýrdýr.

 

Eyyub (as)'un kýssasý Ýslam dünyasýnda meþhurdur. Evini, yakýnlarýný kaybedip pek çok aðýr imtihanlar geçiren Eyyub peygamberin en nihayetinde vücudunda yaralar çýkmýþ, bu yaralar zamanla kurtlanmýþ. Eyyub (as) bu durumda bile "Benim vücuduma bu yaralarý açan, bu kurtlarý düþüren Allah'týr." diyerek Allah'ýn verdiðine razý olmuþ. Günler sonra aðzýnda yaralar çýkýnca Rabb'ine yalvarmýþ, "Allah'ým verdiðin her þeyi kabul ediyorum. Bu hastalýðý da veren sensin. Fakat yaralar dilime ulaþtý. Senin adýný zikredemez oldum. Bana þifa ver. Zikir için senden þifa istiyorum..."

 

Bu duadan sonra Eyyub (as) hemen þifa bulmuþ. Bu hadiseleri duyan bazý kimseler diyorlar ki: "Biz de dua ediyoruz amma sýkýntýlarýmýz, dertlerimiz geçmiyor!"

 

Dua o dua da, aðýz o aðýz deðil... Biz ne isteyeceðimizi bilmiyoruz, yanlýþ þeyler istiyoruz. Sýtma tutmuþ bir adama doktor gelir der ki, sen kinin (hap) yutacaksýn, fakat hasta der ki bana su ver, hâlbuki ona su deðil ilaç lazým. Ýþte hasta veya dertli, neyi istediðinin farkýnda deðildir. Gelen devanýn da aslýnda ne kadar hayýrlý olduðunu bilemez. Bunun için bizim duamýz þöyle olmalýdýr: "Ya Rabb'i benim hakkýmda neyin iyi olacaðýný bilemem. Maddi manevi dertlerimin dermanýný bilemem. Belki bu dert benim için daha iyi bilemem ki; beni rýzana muvafýk noktada bulundur. Saðlýklý olup plajda denize girmek mi iyi, hasta olup yerimizden kalkamamak mý? Burada oturmak iyi ama sabýr lazým... O sabrý da Allah'tan isteriz."

 

Geçenlerde bir arkadaþ geldi, dedi ki: "Krizden dolayý iþyerinde gerginlik var. Dua ediyorum, þu kriz atlatýlsýn diye..." Ona dedim ki: "Kardeþim, Allah'ýn yarattýklarýnda kötülük yoktur. Ýnsanýn yaptýðý iþlerde kötülük vardýr... Evlerde, iþyerlerinde öyle israf var ki, bu kriz insanlarýn derlenme toplanmasýna yardým eder, demek ki kriz lazým." Allah yarattýðýný yönettiðini bilir.

 

Çilekeþ þairimiz Necip Fazýl çok hapis yatmýþtýr. Hapisteyken çok rahatsýzlýklar geçirmiþtir. Onlar mukaddes çilenin meftunlarýydý. Hanýmý Neslihan Haným, Fransýz filolojisi mezunuydu, Fransýzcayý çok iyi bilirdi. Yaþadýðý onca sýkýntýya raðmen eþine hiçbir gün "Bu ne biçim hayat!" dememiþtir. Her zaman kocasýnýn yanýnda olmuþtur. Necip Fazýl Toptaþý Cezaevi'nde yatarken, Neslihan Kýsakürek, bir gaz tenekesiyle Üsküdar'dan Toptaþý'na yürüyerek gaz götürürdü. Onlar bu zorluklara Allah için katlandýlar. Allah rahmet etsin...

 

Bir arkadaþ vardý, saðlýklýyken onun için düþünürdüm ki: "Ne berbat adam, ibadet yok, dinle meþguliyet yok." Amma öyle aðýr bir hastalýða yakalandý ki, öyle tahmin ediyorum bütün günahlarý döküldü, sonra da öldü gitti. Acaba nasýl bir iþ yapmýþ ki Allah ona böyle lütufta bulundu diye düþündüm.

 

Ýnsanýz, baþýmýza pek çok hadiseler, dertler, problemler gelebilir. Sabredeceðiz. Sabretmeyip ne yapacaðýz? Allah'ým bu dertleri senin için çekiyorum, diye dua edersek, makamýmýz yükselir, cennete liyakat kesbederiz...

 

Bediüzzaman buyurmuþ ki, "Sen, kendine malik deðilsin. Kendi hayatýný kendine yükleyip zahmet çekme; çünkü hayatý veren O'dur. Ýdare eden de O'dur. Sen misafirsin, fuzuli olarak karýþma, karýþtýrma! Yaptýðý her iþinde bir nevi lütuf var." (32. Söz)

 

Zaman