Biz Türkler þikemperest bir millet miyizdir? ZAMAN

[G-Fonk]

Biz Türkler þikemperest bir millet miyizdir?

RECAÝ GÜLLAPDAN

03/03/2009

 

Aziz kaarî ve kaarîlerim; þu bizim televizyonlarý hâric'ez-memleket yerlerde seyredüb de, "aceba Türkiye'de neler olayor; bu Türkler nasýl âdemlerdir, neye gülüp üzülürler, nelerden haz'ederler" deyû bir fikir tedârikine giriþenler, bakýnýz burada açýkça derceyleyorum ki, hakkýmýzda hiç de müsbet kanaat sahibi olmazlar.

 

Neyçün?

 

Buyrunuz netekim, her bir yerde bir takým yemek pýrokramlarý furyasýdýr aldý baþýný gedeyor. Yahu anladýk, "bazý hanýmlarýn mutfak görgüsü, mâlumatý kýttýr" fehvâsýnca tilevizyonda amelî olaraktan yemek târifinde bulunmak bir nevi melmeket hizmetidir, âmennâ deyib geçeceðiz fekat ey azizler, bu herifler, bakýnýz birbirinin piþirdiði yemeðe çemkiren, kusur arayan, burun kývýran bazý ev hanýmlarýnýn (ki bunlarý "haným" deyu tesmiye etmek ne kadar isâbettir, takdirlerinize terk ederim!) ve hatta –sýký durunuz- bazý erkek sûretinde gezinen nâ-becâ âdemlerin birbirine düþmesini murad edinen þeyler yapayorlar.

 

Baþka bir zaman ve zemîn olsa idi, inanýnýz "yuh" der geçer idim fekat gördüðüm aile terbiyesi buna müsaade etmeyor; vâ esefâ deyip geçmekten gayrýsý yalandýr. Efendiler, ayýbdýr. Bizler mâmâfih moderenlik denilen bir vâdide hýzla þekil ve tabiat deðiþtiren bir kavimiz; hayli tereddîye oðradýk, eski ve güzel hasletlerimizden pek çoðunu elden çýkardýk fekat bir hâneye ne zaman mihmân olsak, o hânenin temizliði, nezâfeti, ev hanýmýnýn tertib ü düzeni, aile reisinin gidiþatý felan-fülan gibi þeyler hakkýnda sonradan dedikodu etmeyi –hamdolsun ki- hâlâ ayýp ve günâh saymakta deðil miyizdir?

 

Bir yemek piþirülüb, "varýný veren utanmamýþ" meâline mâsadak bir ikramla önünüze getirilmiþ! Eyvallah her tencerenin kendine mahsus bir lezzeti, her aþçýnýn kendine mahsus çorba tarzý vardýr. Birbirini tutmayabilir; hoþumuza gitmeyebilir. An'anemiz iktizâsýnca önümüze bir tas su, içine de üç-beþ çakýl danesi konsa "Allah hanenize bereket versin, üstü gelirli olsun; geçmiþlerinizin canýna deðsin" deyu dua ve senâ ederek kaþýk daldýrýr, beðenmesek de belli etmeyiz. Usûl budur efendiler; Cenab-ý Hakk'ýn lutfettiði onca nimete küfrân edercesine týkýndýktan sonra "armudun sapý, üzümün çöpü" deyû býdý býdý yapmak Türk milletine yaraþýr bir tabiat deðildir.

 

Hay sizin reytinginiz batsýn e mi? Bu reyting denilen menhus illet ne ise millette ar ü nâmus, terbiye ve nezâket nâmýna bir þey komayub, kâffesini ayaklar altýna almaktan imtinâ etmeyorlar.

 

Bakýnýz muhterem dâvâ ve silâh arkadaþlarým benim; sizlere bir tâbir hatýrlatmak sûretiyle þuracýða derc etmekte buyurduðum mekaale-i müfîdeme hitam vereceðimdir ki o dahi, "Kifâf-ý nefs" denilen mefhumdur. Kifâf-ý nefs demek, nefsin asgari þartlarda teskîn olunmasý demektir. Garb mütefekkîrininden Molyer nâm edib, iþbu mefhumu bir piyes kahramanýnýn aðzýyla, buyrunuz netekim, "Yemek içün yaþamamalý, fekat yaþamak içün yemeli" þeklinde tanzim ederek garb irfânýna vaktiyle hediyye eylemiþ idi. Ýmdi bu lâfýzýn kendisi de mânâsý gibi kaybolup gitmiþtir. Bizim tilevizyonlarý taþradan seyredenler, "Yahu bu Türkler ne kadar þikemperest, ne kadar görgüsüz ve nobran bir millettir ki, ni'mete þükrâr yerine küfrân, ev sahibine dua yerine beddua edeyorlar" dise haksýz olurlar mý efendim; buyrunuz siz çeþm-i insâf ile söyleyiniz.

 

Bir cihetten müsterihim ki Türk milletinin kaahir ekseriyyeti, ekranlarda poz kesen þu görgüsüz, echel takýmý gibi olmayub, fýtrî ve aslî terbiyelerini el'an muhafaza etmektedirler. Bu vaziyeti þöyle iyzah ederek sözlerime bir hüsn-i hitam vereyorum: Bir kendüyü bilmez câmi duvarýna –afbuyrunuz- bevle mücâseret itse, cümle âlem âný farkeyler fekat içerde olsun, dýþarda olsun hâl ü etvârý itibariyle normal insanlar ayný derecede nazar-ý dikkate girmez.

 

Anlayan anladý; anlamayana Allah merhamet etsin!