Arkadaslik

[Webmaster]

Savaþýn en kanlý günlerinden biriydi. Asker en iyi arkadaþýnýn az ileride, kanlar içinde yere düþtüðünü gördü. Ýnsanýn baþýný bir saniye siperden çýkaramayacaðý gibi bir ateþ altýndaydýlar.

 

Asker teðmenine koþtu hemen:

- Komutaným, bir koþu arkadaþýmý alýp geleyim mi?

'Delirdin mi?' der gibi baktý teðmen...

? Gitmeye deðmez oðlum, arkadaþýn delik deþik olmuþ. Büyük olasýlýkla ölmüþtür bile. Kendi hayatýný da tehlikeye atma sakýn!

 

Ama asker o kadar ýsrar etti ki, teðmen izin vermek zorunda kaldý.

 

- Peki, dene bakalým!

 

Asker yoðun ateþ altýnda fýrladý siperden ve mucize eseri, arkadaþýnýn yanýna kadar gitti, yaralý arkadaþýný sýrtlandýðý gibi taþýdý. Birlikte siperin içine yuvarlandýlar.

 

Teðmen koþup yaralýya bir göz attý ve nefes nefese bir kenara yýkýlmýþ askere döndü:·- Sana hayatýný tehlikeye atmaya deðmez, dememiþ miydim? Bu zaten ölmüþ...

 

- Deðdi Komutaným, deðdi! dedi asker.

- Nasýl deðdi, arkadaþýn zaten ölmüþ, görmüyor musun?

- Gene de deðdi komutaným, çünkü yanýna vardýðýmda henüz yaþýyordu...

 

Ve onun son sözlerini duymak, dünyalara bedeldi benim için...

Ve, hýçkýrarak, arkadaþýnýn son sözlerini tekrarladý:

'Geleceðini biliyordum!'

 

GELECEÐÝNÝ BÝLÝYORDUM!

 

Kalbimizde 'arkadaþlýk' denilen bir mucize var. Nasýl olduðunu, nasýl baþladýðýný bilemezsiniz. Ama bunun özel bir armaðan olduðunu, Allah'ýn bir lütfu olduðunu bilirsiniz.. Gerçekten de arkadaþlar nadide mücevherlerdir. Yüzünüzü güldürüp, baþarmanýz için cesaret verirler.

Sizi dinlerler ve kalplerini açmaya hazýrdýrlar.