Almanların İslam hayranlığı

[derguiz]

Almanların İslam hayranlığı

10/09/2007

 

Kadir KON / Dünya Bülteni

 

 

 

 

 

Tutuklanan üç kişiden ikisi Alman mühtedilerden oluşuyor. Yazar Christoph Peter Almanlardan İslam'a geçen mühtediler hakkında bir roman yazdı ve bu roman yazma sürecinde de yoğun şekilde Islam'la meşgul oldu. Yazar bu röportajda İslam'ın gençler için neden bu kadar çekici göründüğünü tanımlıyor.

 

 

 

Almanya'nın en önemli genç yazarlarından olan Christoph Peters 'Savaşın Evinde Bir Oda'/ 'Ein Zimmer im Haus des Krieges' adlı romanında bir(Müslüman bir) mühtediyi anlatıyor. Mühtedinin adı Sawatzky ve o 1993'te cihad komandolarıyla Luxor tapınağına bir saldırı gerçekleştiriyor...

 

 

 

WELT ONLINE: Batılı değerlerle yetişmiş insnların gözünde İslam'ı bu kadar enteresan kılan şey nedir?

 

 

 

Christoph Peters: Budizm ve onun pop kültürel kullanımlarıyla karşılaştırıldığında İslam'a karşı olan ilgi bana Almanya'da oldukça az görünüyor.

 

 

 

Ama monoteist bir temel davranış çerçevesinde Hıristiyanlığa alternatif arayan insanlar için İslam, onun üçleme inancı ve İsa'nın insan-tanrı yapısı gibi teolojik karmaşık spekülasyonlardan uzak büyük açıklığıyla oldukça çekici olabiliyor. Bundan başka İslam Katoliklikten farklı olarak, birey olarak bir inananına yüksek seviyede bir entellektüel ve ibadetsel özgürlük sağlıyor... Bundan başka Müslümanlığın günlük hayatı yapılandıran günde beş vakit namaz gibi pratik uygulamaları ve insanların günlük meşgaleler arasında kaybolmasını engellemesi, sadece bayramlardan bayrama uygulanan bir dinden fazlasını isteyen insanlar için oldukça çekici oluyor. Ve tabiiki İslam'ın büyük çekiciliği ve içinde barındırdığı bütün kararsızlığa rağmen şu andaki ışıldayan gücü çalışma ve tüketim dünyasından başka bir şey sunmayan hayata karşı yaşamlarından yeni açılımlar arayan şu ya da bu kişiyi etkiliyor.

 

 

 

 

Christoph Peters

 

 

 

WELT ONLINE: Mühtedilerin İslam'ın radikal akımlarına katılması tehlikesi büyük mü?

 

 

 

Peters: Mühtediler normalde sadece yarı gönüllü şekilde sinirlerini yatıştırmak için din değiştirmiyorlar, bilakis onlar mutlaklığı ve Tanrı'nın hayatlarının merkezinde olmasını arıyorlar. Her şeye rağmen bu temel opsiyon bir çok 'aydın' insana bugün saçma görünüyor. Tartışnmanın ciddiyeti, normalde ihtidada olayının önünde gidiyor, yeni dinin pratiklerini yerine getirme hassasiyetiyle devam ediyor. Bu durum Katoliklikten Protestanlığa geçenlerde veya tersinde de farklı olmuyor. Ama bu geçiş aşamasından bomba yapımı aşamasına gelinceye kadar uzun bir yol bulunuyor. Öyle ki, normal bir yeni Protestan Hıristiyan da önüne çıkan ilk kürtaj doktorunu vurmayacaktır.

 

 

 

WELT ONLINE: İnsanda şöyle bir intiba uyanabiliyor: Nerede bir İslam merkezi yapılsa, orada otomatikman radikallik ortaya çıkıyor. İslamcılık ılımlı Müslümanlar tarafından kontrol altına alınamaz mı?

 

 

 

Peters: Tabii ki şurada veya burada İslam merkezleri var ve buralarda politik olarak radikalleşmiş Müslümanlar buluşuyorlar ve ülkemizde hangi aksiyonları gerçekleştirebilecekleri üzerinde kafa yoruyorlar. Aynı şekilde otonom sol ve sağ gruplaşmalar da var ve bunlar terör üzerine düşünüyorlar. Ancak bunlarla birlikte birleşik Almanya'ya katılan bütün yeni eyaletlerin ( Doğu Almanya Eyaletleri) halkları veya sol sosoyal bilimler tehlike kaynağı olarak ilan edilmiyorlar. Koyu inançlı Müslümanların büyük çoğunluğu terörü kararlı şekilde reddettiği için şiddet arzulayanlar kendilerini diğerlerinden ayrıştırıyor ve kendi çevrelerini oluşturuyorlar. Dolayısıyla bu gruplardan Müslümanlar Merkez Konseyi değil, savcılık sorumludur.

 

 

 

WELT ONLINE: Fundemantalizm İslam'a yapışmış mıdır? Ve de yönlendirilip, yönetilemez mi?

 

 

 

Peters: Bizim tartışmalarda çok sık yaptığımız bir hata var. O da, bizim bir dizi İslam ülkesinde politik ve ekonomik nedenlerle meydana gelen şiddet olaylarını İslam'ın temel yapılarıyla karıştırmamızdır. İslam, savunma savaşına müsaade ediyor, ki İsa'nın şiddet kullanımına radikal şekilde karşı çıkmasına rağmen, buna Vatikan da izin veriyor. Ayrıca demokratik devlet anayasalarının çoğu da bu konuda vatandaşlarına sorumluluk yüklüyor. Oysa aynı zamanda biz batılı güç bloğu mensupları sanki tam anlamıyla tarafsız ve suçsuz şekilde istemeden olaylarin içine düşmüş gibi davranıyoruz. Sonra da bizlerin iktisadi çıkarlarımız adına, özellikle de düzenli bir petrol akışını garanti etmek için, on yıllardan bu yana bu bölgedeki despotların, yolsuzluğa bulaşmış adamların, askeri diktatörlerin ve insana düşük değer veren idarelerin bütün türlerini desteklediğimizi bir kenara bırakıyoruz. Bu yüzden de sadece çoğu zaman yanlış tarafta olmakla kalmıyor, bilakis insan hakları ve demokrasi gibi sürekli vurguladığımız değerleri kendimiz itibardan düşürdük. Ondan sonra da insanlar bizden yüz çevirip alternatifler aramaya başlayınca buna şaşıp kalıyoruz.

 

 

 

WELT ONLINE: İslami fundemantalizmi diğer dinsel fundemantalizmlerden ayıran şey nedir?

 

 

 

Peters: Bütün dinsel fundemantalistler tanrısal hukuku insanlar tarafından meydana getirilmiş düzenlemelerin üzerinde görürler. Aynı şekilde bütün dinler geleneksel olarak şundan yola çıkarlar; Şayet insan bütün yaşamında ilahi emirler ve de tanrının her yerde olduğu bilinciyle hareket ederse insanın kurtuluşu için en iyisinin bu olduğu düşüncesi. İnanıyorum ki, şayet incil kuşağından ABD'li koyu dindar bir baptistle koyu dindar bir Müslüman aynı masa etrafında otursalar onlar bütün ahlaki ve toplumsal sorunlar karşısında aynı düşüncede olduklarını görürlerdi.

 

 

 

WELT ONLINE: Müslümanlar arasındaki birliktelik duygusu ( batılılara göre) daha büyük mü ki, tam anlamıyla sekülerleşmiş batılılar bu kalabalığın içine dahil olmak istiyor?

 

 

 

Peters: Benim Kahire'deki tecrübelerim her zaman için şu yönde idi: Şayet dört Müslüman bir masa etrafında otursalar dört ayrı temel düşünceye sahip olurlar ve hemen tartışmaya başlarlar, hem de bağıra çağıra. Yığınlar her zaman kendi dinamikleriyle hareket ederler. Bu dinamiklik bireylere parçalanmada bir emniyet duygusu verirler ve taraftarları birbirlerinden sadece görünüşlerinden ayırd edilebilir.

 

 

 

WELT ONLINE: Mühtedilik direnişin, isyanın yeni bir şekli mi? Hatta 21. yüzyılın RAF'ı ( Kızıl Ordu Fraksiyonu) diyebilir miyiz?

 

 

Peters: Birkaç kişiye dayanarak 21. yüzyılın politik-dinsel hareketini yapılandırmak bana göre çok abartılı olur. Sadece bu son zamanlarda bu konunun dile getirilmesinin artması ve 'mühtediler'in sayısının arttığı inancı tamamen saçma ve tehlikelidir. Zira İslam'a ihtida etmek otomatikman bir terör şüphesini ortaya çıkarıyorsa, o zaman dinin serbestçe uygulanması temel hakkı vahim şekilde parçalanmaya başlar.

 

 

 

WELT ONLINE: Toplum, siyaset ve Kilise (buna) tepki gösterebilir mi, göstermek zorunda mı?

 

Peters: Tecrübeyle sabit ki toplumun yalnızca küçük bir yüzdesi bunu yapmak ister. Ve medyanın çizdiği İslam resmi toplumun büyük kesiminde bu dinin çoktan Komünizm'den uzak ara önnde şekilde çok daha kötü olduğu anlayışını yaymış durumda.

 

 

 

Korku mitini örerek insanlar arasındaki İslam düşmanlığını yaymak ve İslam'dan alınan yarım yamalak savaş ayetlerinin yerine, İslam'la alakalı gerçek bilgileri sunmak çok daha faydalıdır. Belki de gerçekten kafası karışık gençleri 'İslam'a girmekle şiddet fantazilerinizi gönül rahtlığıyla gerçekleştirebilirsiniz' düşüncesine inandırmak bu sayede mümün olabiliyordur. İslam karşıtlığını insanlar arasında yaymaktansa bu daha faydalıdır. Direkt 'Rakip işletme' olarak Katolik Kilisesi ve bay Ratzinger de ( Papa) bu konuda iyi bir duruş ortaya koymuyorlar. Ancak bu durum beni hiç de şaşırtmıyor.

 

 

 

Almanca'dan tercüme: Kadir KON

 

 

Kaynak:http://www.welt.de/politik/article1165396/Konvertiten_und_die_Faszination_des_Islam.html?r=RSS

Bu haber toplam 6 defa okunmuştur