Asa-yi Musa Birinci Mes’ele

[EMRE]

BÝRÝNCÝSÝ

 

 

 

Dördüncü Söz'de izahý bulunan, her gün yirmidört saat sermaye-i hayatý Hâlik'ýmýz bize ihsan ediyor. Tâ ki, iki hayatýmýza lâzým þeyler o sermaye ile alýnsýn. Biz kýsacýk hayat-ý- dünyeviyeye yirmiüç saatý sarf edip; beþ farz namaza kâfi gelen bir saati pek çok uzun olan hayat-ý uhreviyemize sarf etmezsek, ne kadar hilâf-ý akýl bir hata ve o hatânýn cezasý olarak hem kalbî, hem ruhî sýkýntýlarý çekmek ve o sýkýntýlar yüzünden ahlâkýný bozmak ve me'yusane hayatýný geçirmek sebebiyle deðil terbiye almak belki terbiyenin aksine gitmekle ne derece hasaret ederiz kýyas edilsin. Eðer, bir saati beþ farz namaza sarfetsek, o halde hapis ve musibet müddetinin her bir saati bazen bir gün ibâdet ve fâni bir saati bâki saatler hükmüne geçebilmesi ve kalbî ve ruhî me'yusiyet ve sýkýntýlarýn kýsmen zevâl bulmasý ve hapse sebebiyet veren hatâlara keffâreten affettirmesi ve hapsin hikmeti olan terbiyeyi almasý, ne derece kârlý bir imtihan, bir ders ve musibet arkadaþlarý ile tesellidârâne bir hoþ-sohbet olduðu düþünülsün!..

 

 

 

Dördüncü Söz'de denildiði gibi: Bin lira ikramiye kazancý için, bin adam iþtirâk etmiþ bir piyango kumarýna, yirmidört lirasýndan beþ-on lirayý veren ve yirmidörtden birisini ebedi bir mücevherat hazinesinin biletine vermeyen, halbuki dünyevî piyangoda o bin lirayý kazanmak ihtimali binden birdir. Çünki bin hissedâr daha var. Ve uhrevî mukadderat-ý beþer

 

 

 

(Sh:Asâ.12)

 

 

 

piyangosunda, hüsn-ü hâtimeye mazhar ehl-i îman için kazanç ihtimali binden dokuzyüz doksandokuz olduðuna- yüzmidört bin enbiyanýn ona dâir ihbarýný keþf ile tasdik eden evliyadan ve asfiyadan- hadd ü hesaba gelmez sâdýk muhbirler haber verdikleri halde, evvelki piyangoya koþmak, ikincisinden kaçmak, ne derece maslahata muhalif düþer mukayese edilsin.

 

 

 

Bu mes'elede hapishane müdürleri ve ser-gardiyanlarý ve belki memleketin idare müdebbirleri ve âsayiþ muhafýzlarý, Risale-i Nur'un bu dersinden memnun olmalarý gerektir. Çünki bin mütedeyyin ve Cehennem hapsini her vakit tahattur eden adamlarýn idare ve inzibatý, on namazsýz ve îtikadsýz, yalnýz dünyevî hapsi düþünen ve haram-helâl bilmeyen ve kýsmen serseriliðe alýþan adamlardan daha kolay olduðu çok tecrübelerle görülmüþ.

 

 

 

* * *